Το μελάνωμα
Συγγραφέας Ιωάννης Ζουριδάκης Γράφτηκε στις ,
Το μελάνωμα διακρίνεται για το μεγάλο βαθμό κακοήθειας και αποτελεί την έκτη πιο συχνή αιτία καρκίνου στις ΗΠΑ. Υπολογίζεται ότι 20% των ανθρώπων που αναπτύσσουν μελάνωμα θα φύγουν δυστυχώς απ’ τη ζωή εντός 5 ετών από την ημέρα της διάγνωσης. Και αυτό λόγω της μεγάλης ικανότητας του καρκίνου αυτού να δίνει μεταστάσεις.
Eμφανίζεται σαν χρωματική κηλίδα συνήθως μαύρη, η οποία μεταβάλλεται ως προς το χρώμα, το σχήμα ή το μέγεθος.
Πρώιμη ανίχνευση και διάγνωση είναι κρίσιμοι παράγοντες για την επιβίωση του ασθενούς. Άτομα με μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν μελάνωμα είναι αυτά με πολλαπλούς σπίλους (ελιές), μεγάλους συγγενείς σπίλους (εκ γεννετής), οικογενειακό ιστορικό πολλαπλών άτυπων σπίλων ή μελανώματος και τέλος άτομα με ιστορικό προηγούμενης παρατεταμένης έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία και ηλιακών εγκαυμάτων.
Οι πρωτοπαθείς εστίες εμφανίζονται πιο συχνά στους μεν άντρες στον κορμό, στις δε γυναίκες στα κάτω άκρα. Εάν διαγνωστεί σε πολύ πρώιμο στάδιο, μπορεί ακόμα και να θεραπευθεί. Εάν παραμεληθεί όμως μπορεί να οδηγήσει σε πολύ άσχημη εξέλιξη.
Κάθε ύποπτη περιοχή του δέρματος πρέπει να υπόκειται σε βιοψία. Η τεχνική της βιοψίας είναι πολύ σημαντική και στο δείγμα πρέπει να περιλαμβάνεται όλο το πάχος του δέρματος.
Με βάση το αποτέλεσμα της ιστολογικής εξέτασης γίνεται η σταδιοποίηση του μελανώματος, και αποφασίζεται η κατάλληλη θεραπεία.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση του μελανώματος συνίσταται σε ευρεία χειρουργική εξαίρεση της ύποπτης περιοχής, με ή χωρίς την αφαίρεση λεμφαδένων.
Επιπλέον, η θεραπευτική αντιμετώπιση μπορεί να περιλαμβάνει:
-
Xορήγηση ΙΝΤΕΡΦΕΡΟΝΗΣ – Α – 2Β, ή
-
χορήγηση ΜΕΛΦΑΛΑΝΗΣ (εάν πρόκειται για μελάνωμα των άκρων), ή
-
χορήγηση χημειοθεραπευτικών σχημάτων και ακτινοβολία της περιοχής (ακτινοθεραπεία).
