Σωτήρια τα βλαστοκύτταρα
Συγγραφείς: Αχιλλέας Αναγνωστόπουλος & Γεώργιος Σταματογιαννόπουλος Γράφτηκε στις ,
Ένας στους τρείς ασθενείς , που χρειάζεται να υποβληθεί σε αλλογενή Μεταμόσχευση Αιμοποιητικών Κυττάρων για ποικίλες βαριές παθήσεις, πεθαίνει κάθε χρόνο, γιατί δεν βρίσκει συμβατό δότη. Οι περισσότεροι απ αυτούς θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, αν υπήρχαν μόνο 10.000 Μοσχεύματα Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος (βλαστοκυττάρων) σε δύο Δημόσιες Τράπεζες στην Ελλάδα. Αυτά αποκάλυψαν σήμερα σε συνέντευξη Τύπου ο διάσημος ακαδημαϊκός και καθηγητής Ιατρικής Γενετικής στο Πανεπιστήμιο Washington κ. Γεώργιος Σταματογιαννόπουλος και ο πρόεδρος της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας κ. Αχιλλέας Αναγνωστόπουλος. Η συνέντευξη Τύπου πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο Διεθνούς Ημερίδας , την οποία διοργανώνει, την 1η Νοεμβρίου στο ξενοδοχείο CARAVEL από τις 9 το πρωί, η Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία με θέμα “Ομφαλικά Μοσχεύματα (Βλαστοκύτταρα) σήμερα και αύριο: λειτουργικά, κοινωνικά και ηθικά προβλήματα”.
Ταυτόχρονα οι δυο διακεκριμένοι επιστήμονες κάλεσαν την Πολιτεία να μη χρονοτριβεί άλλο και να προχωρήσει άμεσα στη δημιουργία δυο κρατικών τραπεζών μοσχευμάτων ομφαλοπλακουντικού αίματος για την επίλυση του σοβαρού αυτού προβλήματος.
Σύμφωνα με τους δυο επιστήμονες το ένα τρίτο των ανθρώπων που χρειάζεται να υποβληθούν σε μεταμόσχευση δεν βρίσκουν δότη και χάνουν την ευκαιρία να επωφεληθούν από αυτήν και να διεκδικήσουν με περισσότερες ή αποκλειστικές πιθανότητες την επιβίωση.
“Επομένως, τόνισαν, τίθεται ένα κρίσιμο ερώτημα με πολλές προεκτάσεις:
* Είναι επωφελέστερο για τα άτομα και την κοινωνία να χρησιμοποιούνται τα μοσχεύματα ως αλλογενή τώρα, που υπάρχουν οι πραγματικές ανάγκες και πρέπει να καλυφθούν όλοι οι ασθενείς;
* ή να αποθηκεύονται για προσωπική χρήση για αβέβαιες και σπάνιες περιπτώσεις στο απώτερο μέλλον και εν τω μεταξύ να χάνονται ζωές από έλλειψη μοσχευμάτων;”.
Τράπεζες Βλαστοκυττάρων σε Ευρώπη και Αμερική
Οι μεγαλύτερες Επιστημονικές Εταιρείες στην Αμερική και την Ευρώπη είναι αντίθετες με την Ιδιωτική Κατάθεση επειδή δεν υπάρχει τεκμηριωμένη επιστημονική βάση.
Αντίθετα, υποστηρίζουν την ανάπτυξη Δημόσιων Τραπεζών από κρατικές αρχές, από τις οποίες θα μπορούσαν να βρουν κατάλληλα μοσχεύματα και την ευκαιρία να ζήσουν όλα τα παιδιά που έχουν ένδειξη μεταμόσχευσης.
Οι αμερικανικές Αρχές Υγείας σχεδιάζουν να τριπλασιάσουν τον αριθμό μοσχευμάτων στις Δημόσιες Τράπεζες. Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες, ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων και η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής.
“Το ομφαλικό μόσχευμα του ασθενούς, τόνισε ο κ. Σταματογιαννόπουλος, δεν είναι κατάλληλο για μεταμόσχευση προς τον ίδιο, επειδή είτε πάσχει σίγουρα και το ίδιο (σε κληρονομικές παθήσεις) είτε πάσχει δυνητικά (σε περιπτώσεις εμφάνισης της λευχαιμίας τα πρώτα χρόνια της ζωής).
Επιπλέον, σε περιπτώσεις λευχαιμιών το αυτόλογο μόσχευμα (από τον ίδιο τον ασθενή) υστερεί του αλλογενούς (από άλλον άνθρωπο) επειδή στερείται αντιλευχαιμικής δράσης».
Να σημειωθεί ότι στην Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία, που αποτελεί το 80% των λευχαιμιών της παιδικής λευχαιμίας, η αυτόλογη μεταμόσχευση έχει καταργηθεί ως αναποτελεσματική. Τα αποτελέσματά της είναι ισοδύναμα με συμβατικής χημειοθεραπείας.
Αυτόλογες μεταμοσχεύσεις για άλλες παθήσεις διενεργούνται πολλές στη χώρα μας και στον υπόλοιπο κόσμο. Όλα τα μοσχεύματα αιμοποιητικών κυττάρων λαμβάνονται από το αίμα ή το μυελό οστών των ανθρώπων και όχι από τον ομφάλιο λώρο και πλακούντα.
“Η παρέμβασή μας, τόνισε ο κ Αναγνωστόπουλος, στοχεύει στη δημιουργία δημόσιων Τραπεζών από το κράτος και στη νόμιμη, αξιόπιστη και ελεγχόμενη λειτουργία του όλου συστήματος”.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας σήμερα δεν υπάρχει ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία των τραπεζών.
“Την περίοδο αυτή υπάρχει μια προβληματική κατάσταση στο χώρο της φύλαξης και διάθεσης των ομφαλικών μοσχευμάτων γιατί:
* Οι ασθενείς χρειάζονται αιμοποιητικά μοσχεύματα για να επιβιώσουν και δεν υπάρχουν επαρκή διαθέσιμα.
* Αν κάποτε χρειαζόταν να χρησιμοποιηθεί ένα μόσχευμα από τις λειτουργούσες σήμερα Τράπεζες, θα υπήρχε μεγάλο δίλημμα τι θα έπρεπε να γίνει.
* Για λόγους νομικούς, δεοντολογικούς και ηθικούς οι Έλληνες μεταμοσχευτές αποφάσισαν να μην χρησιμοποιήσουν τέτοια μοσχεύματα, επειδή απουσιάζει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας, η άδεια, το επίσημο επιστημονικό πρωτόκολλο και ο έλεγχος. Κανείς δεν διασφαλίζει ότι ένα τέτοιο μόσχευμα είναι κατάλληλο και βιώσιμο.
* Αν ένα μόσχευμα δεν πληροί τις προδιαγραφές, τότε η μεταμόσχευση θα αποβεί μοιραία για τον ασθενή, διότι αυτός προ-υποβάλλεται σε θανατηφόρα χημειοθεραπεία”.
Ένα, επίσης, σοβαρό πρόβλημα αφορά την ποιότητα ενημέρωσης των γονέων και τις υποσχέσεις οι οποίες δεν στηρίζονται επιστημονικά. Η σκόπιμη σύγχυση είναι φανερή στις ιστοσελίδες και τα διαφημιστικά φυλλάδια των Εταιρειών συλλογής Ομφαλικού Αίματος (Βλαστοκυττάρων).
Κόστος δημιουργίας Τραπεζών Βλαστοκυττάρων
Σύμφωνα με μελέτη της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας και του Εργαστηρίου Στατιστικής και Μεθόδων Ποσοτικής Ανάλυσης της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ για την “κάλυψη του 96% του ελληνικού πληθυσμού χρειάζονται μόνο 10.000 μονάδες βλαστοκυττάρων, κατατεθειμένες σε δύο, κατ’ αρχήν, Δημόσιες Τράπεζες, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη”.
Το συνολικό έργο μπορεί να υλοποιηθεί σε ορίζοντα 7-8 ετών με ετήσιο κόστος 2 εκατομμυρίων Ευρώ. Οι γεννήσεις στην Ελλάδα ανέρχονται στις 90.000 ετησίως, επομένως χρειάζονται μόνο πολιτική βούληση για να σώζονται δεκάδες παιδιά και ενήλικες κάθε χρόνο.
Τα τελευταία χρόνια ξοδεύτηκαν 15 εκατομμύρια ευρώ από τα Ταμεία για μετάβαση στο εξωτερικό δεκάδων ασθενών προκειμένου να υποβληθούν σε μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων χωρίς επιστημονικό λόγο και χωρίς να ερωτηθούν τα ελληνικά μεταμοσχευτικά κέντρα, όπως ο νόμος ορίζει.
Με τα χρήματα αυτά θα είχαν ήδη δημιουργηθεί οι Δημόσιες Τράπεζες με τον αναγκαίο αριθμό μοσχευμάτων. Το κόστος μιας μεταμόσχευσης στο εξωτερικό είναι πολλαπλάσιο του κόστους στην Ελλάδα χωρίς να είναι τα αποτελέσματα καλύτερα. Η Πολιτεία δεν πρέπει να χρονοτριβεί άλλο!
Διεθνή Ημερίδα για τα Βλαστοκύτταρα
Οι ομιλητές στην Ημερίδα είναι διεθνώς αναγνωρισμένοι κορυφαίοι επιστήμονες, προέρχονται από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ελλάδα. Σκοπός της Ημερίδας είναι η ενημέρωση των ιατρών και των πολιτών για τα σημαντικά λειτουργικά, κοινωνικά και ηθικά θέματα που εγείρονται από τη συλλογή, κατάθεση και χρήση των ομφαλικών μοσχευμάτων. Τα συμπεράσματα θα είναι χρήσιμα και για την Πολιτεία.
