Τοξίνες, Ναι μεν το ξέρουμε ότι υπάρχουν στην διατροφή σας, αλλά . . .
Συγγραφέας Γιώργος Ερυσιάνος Κυριακού Γράφτηκε στις ,
Το θέμα δεν είναι τόσο περίπλοκο, μα και άγνωστο όσο θέλουν να λένε.
Καμία έκπληξη δεν υπήρξε στις Ολλανδικές και Γερμανικές αρμόδιες αρχές, μιας και το ήξεραν
Όμως δεν είναι μόνο αυτό που ήξεραν και σήμερα επισήμως ξέρουν.
Έτσι μετά τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των μολυσμένων αυγών από το παρασιτοκτόνο φιπρονίλη που ξέσπασε στη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία αλλά και τη Μ. Βρετανία, ανακύπτει σε πολλούς το εύλογο ερώτημα:
Σε τι ποσοστό το φαγητό που καταναλώνουμε καθημερινά περιέχει τοξικές χημικές ουσίες ?
Τα συγκεκριμένα αυγά που ουσιαστικά φαίνεται προσπάθησαν να πουλήσουν πριν γίνει γνωστό το θέμα και δεν χρησιμοποιήθηκαν μόνο αυτούσια στο τραπέζι μας με την μορφή ομελέτας, η σφικτού βραστού αυγού.
Διοχετεύτηκαν σε όλες τις μεγάλες φάμπρικες τροφίμων των βόριων ανεπτυγμένων χωρών προκειμένου να γίνουν από ζυμαρικά και παναρισμένες κοτομπουκιές, έως και παγωτά, μπισκότα και σοκολάτες για τα παιδιά.
Πρόσφατα και κατόπιν εορτής η Ευρωπαϊκή Ένωση Προστασίας των Καλλιεργειών ( ECPA ) θέλοντας να βγάλει την ουρά της απ’ έξω έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τις τεράστιες ποσότητες παράνομων ή νοθευμένων φυτοφαρμάκων που παράγονται και διακινούνται παγκοσμίως.
Παράλληλα και η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων προειδοποίησε ότι σχεδόν το ήμισυ των τροφίμων που καταναλώνουν οι Ευρωπαίοι περιέχει υπολείμματα φυτοπροστατευτικών προϊόντων. ( Τοξίνες δηλαδή )
Οι ουσίες αυτές δυστυχώς δεν έχουν χρώμα ή οσμή κι έτσι οι καταναλωτές είναι αδύνατο να τις ανιχνεύσουν.
Η ανίχνευσή τους γίνεται μόνο μέσα από ένα σύστημα περιοδικών ελέγχων βάσει ενός αυστηρού πλαισίου.
Αυτή είναι και η δικαιολογία στο γεγονός ότι τα διατροφικά σκάνδαλα ξεσπούν στην πράξη τυχαία, στο πλαίσιο αυτών των τυποποιημένων και τυπικών ελέγχων.
Τουτέστιν, δεν φταίμε εμείς αλλά αόριστα οι άλλοι και εσύ έρημε καταναλωτή πάρε τοξίνες με το τσουβάλι.
Ευρωπαϊκές νέες και φρέσκες τοξίνες για όλα τα διατροφικά γούστα.
Παρά το γεγονός ότι πάνω από τα μισά γεύματα στην Ευρώπη υπολογίζεται ότι περιέχουν ποσότητες φυτοφαρμάκων, μόνο το 3% των δειγμάτων που αναλύονται ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια από την ΕΕ και κρίνονται επικίνδυνα. Ωστόσο όταν πρόκειται για εισαγωγές από τρίτες χώρες εκτός ΕΕ, το ίδιο ποσοστό ανέρχεται στο 7%.
Πέρα από την φιπρονίλη, σε πολλές άλλες τροφές εντοπίζονται επίσης διοξίνες και αφλατοξίνες.
Αυτές οι επικίνδυνες ουσίες μπορούν να καταλήξουν στο πιάτο μας με χίλιους διάφορους τρόπους.
Είναι πιθανό για παράδειγμα οι παραγωγοί τροφίμων να μην πληρούν τα απαραίτητα υγειονομικά στάνταρντ, οι κτηνιατρικές μονάδες να χρησιμοποιούν με λάθος τρόπο κάποια χημική ουσία και οι γεωργοί να επιλέγουν για τις καλλιέργειές τους απαγορευμένα η ακόμη και νοθευμένα παρασιτικτόνα.
Έτσι, οι τοξικές ουσίες μπορεί να καταλήξουν στο τραπέζι μας εύκολα.
Παράνομες ουσίες μπορεί να χρησιμοποιούνται στοχευμένα για να βελτιώσουν την ποιότητα του φαγητού.
Βελτιωτικά της γεύσεις χρησιμοποιούν όλοι.
Αυτά αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μπρίτα Σάουτς από την Γερμανική Ένωση Προστασίας του Καταναλωτή.
Σύμφωνα μάλιστα με την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων κάποια από τα τρόφιμα που εμφανίζουν στους ελέγχους συχνότερα αυξημένα ποσοστά επικίνδυνων ουσιών είναι ο λυκίσκος, τα μούρα, τα μοσχολέμονα, η ρόκα, τα επιτραπέζια σταφύλια, τα γκρέιπφρουτ, οι φράουλες, τα μανταρίνια αλλά ακόμη και τα κεράσια, τα πορτοκάλια η μπανάνες.
Απόλυτη ασφάλεια στα τρόφιμα υπάρχει ?
Η πλήρης απαγόρευση φυτοφαρμάκων δεν είναι εφικτή.
Για παράδειγμα η φιπρονίλη δεν είναι απαγορευμένη ουσία, εντούτοις καθίσταται επικίνδυνη όταν ανιχνεύεται από ένα ποσοστό και πάνω στα τρόφιμα.
Η ΕΕ έχει απαγορεύσει μόνο τα φυτοφάρμακα εκείνα που είναι υψηλής τοξικότητας για ανθρώπους και ζώα και τα οποία παραμένουν στο περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Επίσης έχει θέσει αυστηρά ανώτατα όρια ως προς την ανίχνευση τους.
Πέρα από την ΕΕ, η οποία κάθε τόσο εκπονεί αυστηρούς ελέγχους στα τρόφιμα που διακινούνται στην ευρωπαϊκή αγορά, και τα κράτη μέλη είναι επιφορτισμένα στη συνέχεια για την εφαρμογή αυστηρών κανόνων και επιπρόσθετων χημικών ελέγχων.
Τέλος, πριν καταλήξουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ όλα τα τρόφιμα περνούν και από τελικούς ελέγχους ποιότητας.
Ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση, οι καταναλωτές δεν είναι και πάλι 100% προστατευμένοι.
Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, οι έλεγχοι διεξάγονται πάνω στη βάση μιας λίστας γνωστών επικίνδυνων ουσιών.
Έτσι μια νέα τοξική ουσία είναι δύσκολο να ανιχνευθεί.
Τι όμως συνιστούν οι ειδικοί στους απλούς καταναλωτές ?
Σίγουρα η μαζική παραγωγή έχει μεγεθύνει τον κίνδυνο εμφάνισης αντίστοιχων κρουσμάτων.
Πρέπει να ξεφύγουμε από τη βιομηχανοποιημένη πρωτογενή παραγωγή.
Είτε πρόκειται για καλλιέργειες, είτε για κτηνοτροφία είτε για παραγωγή ζωικών προϊόντων ή ακόμη για την επεξεργασία τροφίμων.
Αυτο αναφέρει η Κριστιάνιε Χούξντορφ, ειδική σε θέματα διατροφής από την Greenpeace.
H ίδια μάλιστα συνιστά την αποφυγή όσο είναι δυνατόν τροφίμων που προέρχονται από τη μαζική βιομηχανία, όπως και την επιστροφή στα τοπικά, βιολογικά και οργανικά προϊόντα.
Όσο πιο απλή είναι η διαδικασία παραγωγής τους τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να είναι καθαρά από τοξικές ουσίες.
Παίρνοντας την τελευταία λογική πρόταση της Greenpeace ως σοβαρότερη και ασφαλέστερη για την υγεία μας, αντανακλαστικά μου γενάτε το ερώτημα.
Αφού είναι έτσι γιατί υπάρχει η εξόφθαλμη προσπάθεια οι κύριοι της Ε.Ε. να ελέγξουν και τον πιο μικρό μπαξέ του τόπου μας.
Το πλαφόν μέγιστης παραγωγής σε μικρές και μεγάλες γαλακτοπαραγωγικές μονάδες της πατρίδας μας γιατί υπάρχει και η πιθανή μεγαλύτερη ποσότητα γάλακτος καταστρέφεται στις χωματερές ?
Ο μικρό πτηνοτρόφος γιατί δεν μπορεί να πουλήσει αυγά, ή και κοτόπουλα νόμιμα απευθείας στον καταναλωτή ?
Ο μικρό κτηνοτρόφος γιατί δεν μπορεί να σφάξει σήμερα και τον υποχρεώνουν να μπει στην αλυσίδα που εσείς ορίζετε με τα γνωστά καρτέλ ?
Εδώ και πάντα για την Ελλάδα αναφέρομαι, είναι δυνατόν να υποχρεώνετε στα γιαούρτια μας να έχουμε οπωσδήποτε και μεγάλο ποσοστό γαλατο-σκόνης εισαγόμενης μάλιστα από την Ολλανδία ή την Γερμανία ?
Κάτι αντίστοιχο ζητά η Ε.Ε. και από των οινοπαραγωγό, μελισσοκόμο, μικρό περιβολάρη για να μας εξασφαλίσει τυχών νοθείες και μάλιστα την στιγμή που επίσημα δηλώνει ότι δεν μπορεί να της ελέγξει.
Από την άλλη βέβαια, σαφέστατα είναι ορατός ο κίνδυνος και του Έλληνα κακοπροαίρετου καιροσκόπου παραγωγού τροφίμων, αλλά αρμόδιος γι’ αυτό είναι ο ΕΦΕΤ που κάνει καλά την δουλειά του με τα πενιχρά μέσα που του διαθέτουν.
Συμπερασματικά:
Κλείνοντας την αναφορά μου αυτή για τις διατροφικές τοξίνες που δεδομένα τελικά υπάρχουν, θα σας επιστήσω απλά την προσοχή σας αφενός σε ότι αγοράζουμε για το καθημερινό μας τραπέζι και αφετέρου την αναγκαιότητα μιας συχνής αποτοξίνωσης του οργανισμού με τα γνωστά μας φυσικά ιάματα.
Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός
