Τι επιπτώσεις έχουν οι φωνές στα παιδιά;
Συγγραφέας Νικολέττα Σεφέρου Γράφτηκε στις ,
Πολλά ξένα Πανεπιστήμια και καθηγητές Ψυχολογίας έχουν ασχοληθεί κατά καιρούς με μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, δηλαδή με τις φωνές στα παιδιά, αλλά και τις επιπτώσεις της.
Έτσι, ήρθε μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο Pittsburgh και από το Michigan, όπου έδωσε έμφαση και εξέτασε αυτή την συμπεριφορά. Περίπου 1.000 οικογένειες με παιδιά ηλικίας μεταξύ 13 και 14 ετών, έλαβαν μέρος στις έρευνες για 2 χρόνια. Επιλέγοντας αυτές τις ηλικίες οι Αμερικανοί ερευνητές θέλησαν να εστιάσουν μονάχα στα παιδιά προεφηβικής ηλικίας.
Οι μελέτες έδειξαν ότι σχεδόν οι μισές οικογένειες από αυτές, παραδέχτηκαν ότι κατέφευγαν στη λεκτική βία για λόγους πειθαρχίας.
Λεκτική βία μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε ψυχολογική πίεση με θυμωμένα ή προσβλητικά λόγια προκειμένου το παιδί να νιώσει συναισθηματικά πληγωμένο, σε μια προσπάθεια να διορθωθεί ή να ελεγχθεί η συμπεριφορά του. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι δυνατές φωνές, τα ουρλιαχτά, οι βλαστήμιες, οι κατάρες, καθώς και οι πιο απλοί χαρακτηρισμοί των γονιών προς τα παιδιά, του τύπου «είσαι βλάκας» ή «τεμπέλης».
Σύμφωνα με αυτή την έρευνα λοιπόν, η λεκτική βία και οι φωνές μας προς τα παιδιά μας αυξάνει τον κίνδυνο να εμφανίσουν κατάθλιψη, επιθετικότητα και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς.
Μπορεί πλέον οι γονείς να μην δέρνουν τα παιδιά τους (τουλάχιστον όχι συχνά), όμως είναι λάθος η αντίληψή τους ότι αν βάλουν τις φωνές θα πετύχουν καλύτερο αποτέλεσμα. Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί, σύμφωνα με την έρευνα.
Όσο συχνότερα τα παιδιά δέχονταν την έντονη παρατήρηση, σε μορφή έντονων φωνών, από τους γονείς τους, τόσο περισσότερο εμφάνιζαν ψυχολογικά και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς στη συνέχεια της εφηβείας (αδιαφορία στο σχολείο, καταφυγή στα ψέματα, κλοπές, εκρήξεις θυμού, ένταση με άλλα παιδιά κλπ).
«Τα ευρήματά μας εξηγούν γιατί μερικοί γονείς αισθάνονται πως όσο δυνατά κι αν φωνάξουν, τα παιδιά τους στην εφηβεία δεν τους ακούν. Τα σκληρά λόγια φαίνονται αναποτελεσματικά στο να διορθώσουν τα προβλήματα συμπεριφοράς των νέων, στην πραγματικότητα ενισχύουν αυτές τις συμπεριφορές», δήλωσε ο Μινγκ-Τε Γουάνγκ ( Καθηγητής Ψυχολογίας) .
«Οι γονείς που θέλουν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους, θα ήταν καλύτερο να επικοινωνήσουν μαζί τους σε ισότιμο επίπεδο και να εξηγήσουν το σκεπτικό τους και τις ανησυχίες τους» πρόσθεσε.
Το αποτέλεσμα λοιπόν της έρευνας αυτής είναι ότι, όπως ακριβώς η σωματική βία έτσι και η λεκτική (έντονες φωνές) έχουν τα ίδια αποτελέσματα. Μία επιθετική συμπεριφορά από τα παιδιά και αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης.
Δείτε τα παιδιά σας ως ισάξια μέλη της οικογένειάς σας και συμπεριφερθείτε τους ανάλογα. Τα παιδιά θα το εκτιμήσουν, θα το αντιληφθούν και θα συμπεριφερθούν όπως θα έπρεπε. Εμπιστευθείτε τα!
Νικολέττα Σεφέρου,
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
