Άμεση αποκατάσταση στη χρόνια παράλυση προσώπου δίνει η σύγχρονη Πλαστική Επανορθωτική Μικροχειρουργική με την μέθοδο «του ενός σταδίου»!
Συγγραφέας Ανδρέας Γραββάνης Γράφτηκε στις ,
Η λειτουργική και αισθητική βελτίωση του προσώπου, επιτυγχάνεται με μικροχειρουργική μεταμόσχευση μυός και εξασφαλίζει την κοινωνική και επαγγελματική επανένταξη του ασθενούς.
«Τα αποτελέσματα με τη μέθοδο «του ενός σταδίου» που εφαρμόζουμε στην κλινική μας είναι άμεσα και βοηθούν τους ασθενείς μέσα σε 3 με 4 μήνες στην κοινωνική και επαγγελματική τους επανένταξη» αναφέρει ο διαπρεπής πλαστικός χειρουργός κ Ανδρέας Γραββάνης Δ/ντής Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής του Νοσοκομείου Μετροπόλιταν.
Σύμφωνα με την εμπειρία του Δρ Γραββάνη και των γιατρών της πλαστικής κλινικής του που εφαρμόζουν την μέθοδο του «ενός σταδίου» ο ασθενής εξασφαλίζει ένα «κοινωνικό» χαμόγελο, με την έννοια ότι στο χώρο εργασίας και στις κοινωνικές εκδηλώσεις μπορεί να εμφανίζει ένα συμμετρικό, λειτουργικό πρόσωπο με ισχυρό χαμόγελο.
Τα νέα άτομα μπορούν να εκπαιδευτούν σε μεγαλύτερο βαθμό έτσι ώστε να έχουν μεγαλύτερο συγχρονισμό και αυτοματισμό στις κινήσεις τους.
Η παράλυση του στόματος αποκαθίσταται με την μικροχειρουργική μεταμόσχευση μυός ισχνού προσαγωγού του οποίου η επανανεύρωση επιτυγχάνεται με την απευθείας συρραφή του νεύρου του με το νεύρο του μασητήρα μυός. Η μέθοδος αυτή πλεονεκτεί έναντι της παραδοσιακής δυο σταδίων, στο ότι δίνει λύση στον ασθενή με ένα χειρουργείο, ο οποίος βλέπει αποτέλεσμα σε 3 έως 4 μήνες.
Επίσης δε χειρουργείται η αντίπλευρη υγιής πλευρά αποφεύγοντας τις επιπλέον ουλές, ενώ εξασφαλίζεται ένα ισχυρό χαμόγελο το οποίο όμως μπορεί να υστερεί σε αυθορμητικότητα. Αυτό οφείλεται στο ότι το νεύρο δότης είναι νεύρο «μάσησης» και χρειάζεται επανεκπαίδευση ο εγκέφαλος του ασθενούς για να συμπεριφερθεί ως νεύρο χαμόγελου και συναισθήματος.
Σε ασθενείς άνω των 65 ετών η δυναμική της νευρικής αναγέννησης είναι μειωμένη και ως εκ τούτου οι προαναφερόμενοι μέθοδοι που
βασίζονται σε επανανεύρωση μέσου νευρικών συρραφών δεν αποτελούν μέθοδο εκλογής. Σε αυτούς τους ασθενείς προτιμάται η μέθοδος μεταφοράς του κροταφίτη μυός που δύναται να δώσει κίνηση στο παραλυμένο πρόσωπο.
ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΜΥΩΝ
Σύμφωνα με τους Επανορθωτικούς Πλαστικούς Μικροχειρουργούς για την αποκατάσταση της χρόνιας παράλυσης του προσώπου απαιτείται η μεταφορά λειτουργικών μυών, οι οποίοι θα αποκαταστήσουν τους μόνιμα παραλυμένους μύες του προσώπου σε ένα ή περισσότερα χειρουργικά στάδια.
Με την παραδοσιακή μέθοδο «δυο σταδίων» για τη νεύρωση του προς μεταφορά μυός, χρησιμοποιείται σε ένα πρώτο στάδιο το αντίπλευρο υγιές προσωπικό νεύρο, το οποίο για να αναγεννηθεί μέχρι την παράλυτη πλευρά του προσώπου χρησιμοποιείται νευρικό μόσχευμα, συνήθως το γαστροκνήμιο.
Στο δεύτερο στάδιο, μετά την παρέλευση 6-9 μηνών, διάστημα ικανό για την νευρική αναγέννηση, γίνεται η μικροχειρουργική μεταμόσχευση του μυός του οποίου η δυναμική κίνηση θα εξασφαλισθεί από την συρραφή του νεύρου του με το αναγεννημένο νευρικό μόσχευμα.
Πλεονέκτημα της μεθόδου το αρκετά συγχρονισμένο χαμόγελο με την υγιή πλευρά, αλλά κάποιες φορές όχι αρκετά δυνατό. Μειονεκτήματα τα δύο χειρουργεία, επιπλέον ουλές στο υγιές πρόσωπο και κάποια νοσηρότητα (υπαισθησία) από την λήψη του νευρικού μοσχεύματος. Επίσης, απαιτείται μεγάλος χρόνος αποκατάστασης της παράλυσης (περί τον ενάμιση χρόνο).
ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΛΥΣΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Τα αίτια που προκαλούν την χρόνια παράλυση προσώπου είναι συνήθως:
Παθολογικά ( ιδιοπαθής παράλυση του Bell, ιώσεις, εγκεφαλικά),
Χειρουργικά (αφαίρεση ενδοκρανιακών όγκων, ακουστικό νευρίνωμα, όγκοι παρωτίδας ),
Τραύματα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο προσβάλλονται από παράλυση προσώπου, ενώ στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι έχουμε περίπου 1500 με 2000 περιπτώσεις.
Η συχνότητα της πάρεσης του προσωπικού νεύρου είναι 7 με 20 ασθενείς ανά 1000 άτομα, το ποσοστό ανδρών και γυναικών είναι ίδιο, υποτροπιάζει το 7% των ασθενών. Η παράλυση εμφανίζεται στην δεξιά πλευρά του προσώπου σε ποσοστό 63%, και ομάδες υψηλού κινδύνου είναι οι διαβητικοί και οι έγκυες γυναίκες. Επηρεάζει τις κρίσιμες λειτουργίες όπως το να ανοιγοκλείνει ο ασθενής τα μάτια, να αναπνέει από τη μύτη, να μιλάει και να τρώει.
«Πρόκειται για μία δυσβάσταχτη κατάσταση για τον ασθενή τόσο λειτουργικά όσο και συναισθηματικά» εξηγεί ο Δρ Γραββάνης και καταλήγει «στόχος της θεραπείας είναι να αποκατασταθεί το πρόσωπο, σε όσο το δυνατόν καλύτερη συμμετρία και λειτουργία, με κλείσιμο των βλεφάρων , σωστή ομιλία και διαχείριση τροφής και σαλιού ώστε ο ασθενής να μπορέσει να ζήσει μια φυσιολογική ζωή με χαμόγελο».
