Η ψωριαση απαντα στο 2% του γενικου πληθυσμου, ενώ το 20% των πασχοντων εμφανιζει το εξανθημα πριν την ηλικια των 20 ετων. Η νοσος εχει πολλους αιτιολογικους παραγοντες τοσο γενετικους οσο και περιβαλλοντικους. Τα παιδια σε ποσοστο 50% εμφανιζουν μεγαλες ερυθρες πλακες με λεπια στα γονατα και τους αγκωνες. Επισης συνυπαρχουν παχυνση και διαβρωσεις σε παλαμες και πελματα. Στη βρεφικη ηλικια η ψωριαση μπορει να εκδηλωθει ως επιμονο παρατριμμα. Σε μεγαλυτερα παιδια προσβαλονται τα βλεφαρα, τα γεννητικα οργανα και η περιοχη γυρω από τον ομφαλο. Στο 30% των παιδιων εμφανιζονται σταγονοειδεις βλαβες διασπαρτες στο σωμα και αυτή η μορφη συχνα συνδεεται με φαρυγγιτιδα\αμυγδαλυτιδα από στρεπτοκοκκο. Τα παιδια σε ποσοστο 8% εμφανιζουν αρθριτιδα σε μικρες αρθρωσεις χεριων και ποδιων, ενώ σπανιως εμφανιζουν ερυθροδερμια με ερυθημα και απολεπιση σε ολοκληρο το σωμα. Συχνα οι βλαβες παρουσιαζονται σε περιοχες που εχουν προηγηθει κακωσεις όπως εκδορες, ουλες η εγκαυματα. Η διαγνωση της νοσου συνηθως βασιζεται στη μορφολογια και την εντοπιση των βλαβων και επιβεβαιωνεται με βιοψια δερματος. Η ψωριαση ακολουθει χρονια, μη προβλεψιμη πορεια με υφεσεις και εξαρσεις. Η θεραπεια περιλαμβανει τοσο τοπικα φαρμακευτικα σκευασματα, οσο και συστηματικως χορηγουμενα φαρμακα διαφορων κατηγοριων (μεθοτρεξατη,ρετινοειδη) και τελευταια εχουν προστεθει και οι βιολογικοι παραγοντες σε ορισμενα κατ’επιλογη περιστατικα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης