Νέο φάρμακο για την ουρική αρθρίτιδα στην Ελλάδα
Συγγραφείς: Γεώργιος Βαϊόπουλος, Δήμος Πατρίκος & Χαράλαμπος Μπερμπερίδης Γράφτηκε στις ,
Το πρώτο νέο φάρμακο μετά από 40 χρόνια, που μειώνει αποτελεσματικά τα επίπεδα του ουρικού οξέος, θα κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα εντός του Δεκεμβρίου.
Πρόκειται για την ουσία φεβουξοστάτη, η οποία μειώνει τον κίνδυνο κρίσεων, που διατρέχουν οι ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα.
Η κυκλοφορία του νέου φαρμάκου βρέθηκε στο επίκεντρο του 22ου Πανελληνίου Ρευματολογικού Συνεδρίου οι εργασίες του οποίου ολοκληρώθηκαν το περασμένο Σάββατο στην Αθήνα. Το Συνέδριο παρακολούθησαν περισσότεροι από 400 ειδικοί ρευματολόγοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και πολλοί γιατροί άλλων ειδικοτήτων και φοιτητές.
«Η φεβουστοτάτη μπορεί να μειώσει και να διατηρήσει χαμηλά τα επίπεδα του ουρικού οξέος, πιο αποτελεσματικά σε σύγκριση με τις υπάρχουσες θεραπείες. Επίσης, δεν χρειάζεται προσαρμογή της δόσης σε άτομα, που έχουν ήπια ή μέτρια νεφρική ανεπάρκεια ή ήπια ηπατική ανεπάρκεια. Βασικό της πλεονέκτημα είναι ακόμη ότι η θεραπεία είναι απλή με μόνο ένα δισκίο την ημέρα και ανεξάρτητα από τη λήψη τροφής», επισημαίνει ο πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του συνεδρίου, καθηγητής Παθολογίας-Ρευματολογίας Γιώργος Βαϊόπουλος.
Το νέο φάρμακο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της χρόνιας υπερουριχαιμίας (υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος ή «ουρικού» στο αίμα). Η κατάσταση αυτή μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό κρυστάλλων ουρικού οξέος και τη συσσώρευσή τους στις αρθρώσεις και στους νεφρούς. Η εν λόγω συσσώρευση στις αρθρώσεις προκαλεί πόνο και είναι γνωστή ως «ουρική αρθρίτιδα», η οποία εκτιμάται ότι αφορά περίπου 50.000 Έλληνες.
«Το νέο αυτό φάρμακο αποτελεί σημαντική εξέλιξη, καθώς είναι το πρώτο μετά από 40 χρόνια γι’ αυτό το πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, που πλήττει την ποιότητα ζωής των ασθενών. Υπόσχεται καλύτερα αποτελέσματα στη μείωση των επιπέδων του ουρικού οξέος και φαίνεται ότι έχει λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Παράλληλα, δίνει ελπίδες σε πολλούς ασθενείς που μέχρι πρότινος είτε δεν ανταποκρίνονταν στις υπάρχουσες θεραπείες είτε εμφάνιζαν σοβαρές παρενέργειες», επισημαίνει ο ρευματολόγος Δήμος Πατρίκος, Διευθυντής του Ρευματολογικού Τμήματος του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου.
«Μετά από πολλές δεκαετίες χωρίς καμία σημαντική καινοτομία στην θεραπεία της υπερουριχαιμίας και της ουρικής αρθρίτιδας, η φεβουξοστάτη είναι το πρώτο σκεύασμα που είναι διαθέσιμο στους υγειονομικούς και στους ασθενείς . Αυτό το νέο προϊόν καλείται να καλύψει πολλές ανεκπλήρωτες ιατρικές ανάγκες» επισημαίνει ο ρευματολόγος Χαράλαμπος Μπερμπερίδης, Διευθυντής του Ρευματολογικού Τμήματος του 424 Γ.Σ.Ν. Θεσσαλονίκης.
Το νέο φάρμακο αναστέλλει το ένζυμο «οξειδάση της ξανθίνης», το οποίο είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό του ουρικού οξέος στον οργανισμό. Μειώνοντας την παραγωγή ουρικού οξέος, η φεβουξοστάτη μπορεί να μειώσει το ουρικό οξύ στο αίμα και να το διατηρήσει σε χαμηλά επίπεδα, διακόπτοντας τον σχηματισμό κρυστάλλων, γεγονός που μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της ουρικής αρθρίτιδας.
Η ουρική αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από αιφνίδιο, απροσδόκητο, οξύ πόνο, όπως επίσης από οίδημα, ερυθρότητα, θερμότητα και ακαμψία στην προσβεβλημένη άρθρωση, η οποία βρίσκεται συνήθως στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού (περίπου το 50% των πρώτων κρίσεων). Ωστόσο και άλλες αρθρώσεις όπως είναι ο αστράγαλος, η φτέρνα, το γόνατο, ο καρπός, ο αγκώνας, τα δάχτυλα ή η σπονδυλική στήλη μπορούν να προσβληθούν.
Ο πόνος οφείλεται τόσο στους κρυστάλλους ουρικού μονονατρίου που σχηματίζονται ανάμεσα στις αρθρώσεις, όσο και στη φλεγμονή στους περιβάλλοντες ιστούς. Ο ασθενής επίσης μπορεί να εμφανίσει χαμηλό πυρετό. Σε σοβαρή μακροχρόνια υπερουριχαιμία, οι κρύσταλλοι ουρικού μονονατρίου, μπορεί να εναποτεθούν σε μεγαλύτερες βασικές αρθρώσεις και ιστούς.
Αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στον ορό μπορεί να οδηγήσουν σε καθίζηση των κρυστάλλων ουρικού οξέος στα νεφρά ή στην ουροδόχο κύστη, σχηματίζοντας νεφρικούς λίθους ουρικού οξέος. Οι τόφοι είναι άθροισμα κρυστάλλων ουρικού μονονατρίου που πιο συχνά αναπτύσσονται στις αρθρώσεις και σε δερματικούς ιστούς.
Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Η πρωτοπαθής προκαλείται από υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα, σαν αποτέλεσμα υπερβολικής λήψης τροφών πλούσιων σε πουρίνες ή επειδή το σώμα παράγει υπερβολικό ουρικό οξύ από μόνο του, ή λόγω της αδυναμίας του σώματος να αποβάλλει το ουρικό οξύ αρκετά γρήγορα. ‘Ατομα με οικογενειακό ιστορικό ουρικής αρθρίτιδας μπορεί να έχουν προδιάθεση για υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος.
Η δευτεροπαθής ουρική αρθρίτιδα είναι μια επιπλοκή άλλων παθήσεων, όπως είναι η νεφρική ανεπάρκεια, το μεταβολικό σύνδρομο, η λευχαιμία, η πολυκυτταραιμία, η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η υπέρταση, η αιμολυτική αναιμία, η μεταμόσχευση συμπαγών οργάνων και η χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων όπως είναι οι κυτταροτοξικοί παράγοντες και πιθανώς τα θειαζιδικά διουρητικά. Μελέτες έχουν επιβεβαιώσει στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της ουρικής αρθρίτιδας και της δηλητηρίασης από μόλυβδο.
Ο σκοπός της θεραπείας της ουρικής αρθρίτιδας, είναι να αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα των οξέων κρίσεων, να προληφθούν οι οξείες κρίσεις και να μειωθεί το ουρικό οξύ στον ορό με στόχο να αποφευχθούν οι κρίσεις της ουρικής αρθρίτιδας και οι βλάβες σε ιστούς και νεφρούς. Η βέλτιστη αγωγή για την ουρική αρθρίτιδα απαιτεί μη φαρμακευτική και φαρμακευτική θεραπεία, προσαρμοσμένη στον κάθε ασθενή ανάλογα με τους παράγοντες κινδύνου, τα συνοδά νοσήματα, τις πιθανές αιτίες της υπερουριχαιμίας και την κλινική εικόνα.
Η μακροχρόνια διαχείριση της ουρικής αρθρίτιδας, η οποία περιλαμβάνει την ορθή χρήση φαρμακευτικής αγωγής και τη σωστή διατροφή, στοχεύει στην πρόληψη των κρίσεων και στον επαρκή έλεγχο της υποκείμενης υπερουριχαιμίας. Απαιτείται τακτική παρακολούθηση και περιοδικός έλεγχος των επιπέδων του ουρικού οξέος στον ορό, με εστίαση στη συμμόρφωση του ασθενούς ώστε να επιτευχθεί βελτίωση στην ποιότητας ζωής του και στην χρήση των υπηρεσιών υγείας για τη νόσο.
HEALTH.IN.GR
