Αυχενικό σύνδρομο – Πόνος στον αυχένα (Σπαστική κύφωση – Σύνδρομο κακής στάσης)
Συγγραφέας Κωνσταντίνος Κοντουβάλης Γράφτηκε στις ,
Η σπαστική κύφωση ή σύνδρομο κακής στάσης (Αγγλ. Upper crossed syndrome) είναι μια διαμόρφωση του άνω μέρος του σώματος που χαρακτηρίζεται από έναν συνδυασμό σφιγμένων και αδύναμων / ατροφικών μυών τους οποίους αναπτύσσει το σώμα σύμφωνα με μια συγκεκριμένη τάση για λανθασμένη στάση. Το πιο συχνό χαρακτηριστικό ενός ασθενούς που πάσχει από σύνδρομο κακής στάσης είναι οι σφιγμένοι άνω τραπεζοειδείς μύες (οι μύες ανάμεσα στο έσω άκρο του ώμου και τον αυχένα) και κάποιες φορές οι μύες στο πίσω μέρος και την βάση του κρανίου. Το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι τόσο συχνό στη εποχή μας που υπάρχει πιθανότητα να υποφέρετε από αυτό και εσείς που διαβάζετε τώρα αυτό το άρθρο !!!
Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση να αναπτύξουν αυτό το σύνδρομο είναι αυτοί που κάθονται πολλές ώρες την ημέρα σε γραφείο ή πιο συχνά σε υπολογιστή. Λόγω της κακής εργονομίας και κακού σχεδιασμού του εργασιακού χώρου οι ασθενείς αυτοί καταλήγουν να είναι γερμένοι όλη μέρα πάνω από ένα γραφείο γράφοντας ή πληκτρολογώντας σε κάποιον υπολογιστή. Αν κάνετε μια βόλτα σε οποιοδήποτε τέτοιο χώρο (γραφεία εταιρίας, βιβλιοθήκη πανεπιστημίου, κατάστημα κ.λ.π.) θα παρατηρήσετε πως είναι πάρα πολλά τα άτομα που έχουν κακή στάση στην εργασία τους.
Για να διατηρήσει το σώμα μας αυτήν την αφύσικη στάση πρέπει να προσαρμοστεί και να “ενεργοποιήσει” συγκεκριμένου μύες. Αν σκεφτούμε το μήκος ενός μύ όταν βρίσκεται σε σύσπαση αυτό είναι κοντύτερο ή βραχυμένο όπως λέμε. Αν αυτή η σύσπαση διατηρηθεί για πολύ ώρα τότε ο μυς θα παραμείνει όντως κοντύτερος και θα οδηγηθεί σε χρόνια βράχυνση (σφίξιμο ή σύσπαση).
Δεν είναι μόνο αυτό όμως. Ας σκεφτούμε και τους μύες που ΔΕΝ χρησιμοποιούμε όταν είμαστε στις συγκεκριμένες λάθος στάσεις. Οι μύες στο ανθρώπινο σώμα έχουν μια αξιοθαύμαστη ισορροπία. Όταν ένας μυς εργάζεται ο αντίθετος του μυς βρίσκεται σε χαλάρωση. Σε αρκετές περιπτώσεις δε ο αντίθετος μυς μπορεί να βρίσκεται και σε διάταση. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον δικέφαλο στο μπράτσο μας. Όταν σηκώνουμε ένα βάρος αυτός ενεργοποιείται ώστε να το σηκώσει. Ο τρικέφαλος που είναι ο “ανταγωνιστής” του δεν εργάζεται κατά τη διάρκεια της άρσης και ενδεχομένως να τον αισθανθείτε να διατείνετε κατά το τέλος της κίνησης του μπράτσου. Είναι λοιπόν αυτή η συνεχής διάταση και έλλειψη χρήσης των ανταγωνιστών που τους κάνει αδύναμους και ατροφικούς. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω αλλαγές στο σώμα και να δυσκολέψει περισσότερο την προσπάθεια του σώματος να διατηρήσει σωστή στάση.
Παρατηρήστε την μετακίνηση του κεφαλιού προς τα εμπρός. Ιδανικά το αυτί θα έπρεπε να είναι ακριβώς στην ίδια ευθεία με τον ώμο.
Γι’αυτό το λόγο οι ασθενείς με σύνδρομο κακής στάσης έχουν σφιχτούς τους μυς στους ώμους αλλά και στην βάση του κρανίου. Με δεδομένο αυτό το “σφίξιμο” οι ασθενείς αυτοί έχουν και μετακίνηση του κεφαλιού τους προς τα εμπρός η οποία περαιτέρω επιβαρύνει τους ώμους και την πλάτη αφού το βάρος του κεφαλιού “πολλαπλασιάζεται” για κάθε εκατοστό μετακίνησης προς τα εμπρός.
Οι μύες που συνήθως είναι σφιγμένοι σε άτομα με σύνδρομο κακής στάσης είναι οι εξής :
* Οι άνω τραπεζοειδείς
* Οι υπινιακοί μύες
* Οι εν τω βάθει καμπτήρες του αυχένα.
* Οι μείζον θωρακικοί
* Οι ανελκτήρες της ωμοπλάτης
Οι μύες που τείνουν να είναι επιμηκημένοι και αδύναμοι είναι οι εξής ::
* Οι ρομβοειδείς.
* Οι μέσοι και κάτω τραπεζοειδείς
* Οι εν τω βάθει καμπτήρες του αυχένα
Πώς θεραπεύεται το σύνδρομο σπαστικής κύφωσης :
Η θεραπεία του συνδρόμου αυτού ακολουθεί τα παρακάτω βήματα :
Μείωση ή εξάλειψη του παράγοντα καταπόνησης. Δηλαδή αν το πρόβλημα αυτό μας ενοχλεί επειδή εργαζόμαστε ή καθόμαστε πολλές ώρες στον υπολογιστή με λανθασμένη στάση ή επειδή κοιμόμαστε π.χ. μπρούμυτα και ξυπνάμε με πόνο τότε το πιο σημαντικό είναι να αλλάξουμε τις συνήθειες μας ώστε να μην χειροτερεύουμε το πρόβλημα.
Αν οι πόνοι επιμένουν και μετά τη Μείωση ή εξάλειψη του παράγοντα καταπόνησης τότε :
Απευθυνόμαστε σε κάποιον ειδικό. Το σύνδρομο κακής στάσης απαιτεί έναν συνδυασμό από διατάσεις, ειδικές πιέσεις, Χειροπρακτικές ανατάξεις (ήπιες τεχνικές επαναφοράς των σπονδύλων) και ενδυνάμωση συγκεκριμένων μυϊκών ομάδων που θα στηρίξουν καλύτερα το σώμα μας.
