Γιατρέ το μωρό έβγαλε ένα πρήξιμο χαμηλά
Συγγραφέας Γιάννης Μαρινόπουλος Γράφτηκε στις ,
Αυτή είναι η πιο συχνή παρατήρηση των γονιών όταν απευθύνονται στον Παιδοχειρουργό.
Συνήθως οι μητέρες είναι οι πρώτες που το παρατηρούν στο παιδί τους καθώς το αλλάζουν πάνα ή στο καθημερινό τους μπάνιο.
Το πρήξιμο αυτό είναι μια κήλη και είναι απαραίτητη η ιατρική εξέταση.
Η κήλη προκαλεί ένα φούσκωμα κάτω από το δέρμα σε περιοχές όπου υπάρχουν φυσιολογικές ή μη φυσιολογικές τρυπούλες της ηλικίας.Είναι μια σακκουλίτσα που αποτελείται από την εσωτερική μεμβράνη της κοιλιάς η οποία λέγεται περιτόναιο και περιέχει λεπτό έντερο,νερό ή λίπος.Ανάλογα με το περιεχόμενό της και τη θέση της παίρνει και το όνομά της.
Έτσι λέμε βουβωνοκήλη την κήλη που εμφανίζεται λίγο πιο πάνω από τα γεννητικά όργανα και περιέχει λεπτό έντερο.Υδροκήλη την κήλη της ίδιας περιοχής με περιεχόμενο νερό.Ομφαλοκήλη την κήλη του ομφαλού με περιεχόμενο λίπος. Επιγαστρική κήλη την κήλη στην μέση γραμμή της κοιλιάς πιο πάνω από τον ομφαλό με περιεχόμενο λίπος. Μια διαφορετική κήλη που παρατηρείται συνήθως στον αριστερό όρχι είναι η κιρσοκήλη που οφείλεται σε διογκωμένες φλέβες.
Η παιδική βουβωνοκήλη δημιουργείται όταν το λεπτό πέρασμα μέσα από το οποίο ο όρχις κατεβαίνει στο όσχεο, (το δερμάτινο σακουλάκι) δεν κλείνει. Αυτό το κανάλι στα περισσότερα παιδιά έχει ήδη κλείσει ή κλείνει πολύ γρήγορα μετά τη γέννηση. Όταν παραμένει ανοιχτό φέρνει σε επικοινωνία το όσχεο με την κοιλιά και ανάλογα με το μέγεθος του μπορεί να αφήσει να περάσει μέσα από αυτό έντερο. Η κήλη αυτή στη αρχή δεν πονάει όμως όσο μεγαλώνει σε μέγεθος ενοχλεί το παιδί μέχρι να φτάσει με μαθηματική ακρίβεια στην χειρότερη μορφή της που προκαλεί απαρηγόρητο πόνο στο παιδί.
Η βουβωνοκήλη πρέπει να διορθώνεται αμέσως μετά τη διάγνωση, γιατί υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος παγίδευσης του εντέρου στην παιδική ηλικία. Το λεπτό έντερο πρήζεται και δεν μπορεί να επιστρέψει στην κοιλιά βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια την αιμάτωσή του καθώς και την αιμάτωση του όρχη. Τότε έχουμε το κατεπείγον πρόβλημα της περισφιγμένης βουβωνοκήλης. Πριν φτάσουμε σ’ αυτή την κατάσταση πρέπει να χειρουργούμε τις βουβωνοκήλες αμέσως μετά τη διάγνωση.
Η υδροκήλη δεν έχει τον κίνδυνο της βουβωνοκήλης. Παρατηρείται σε πολλά μωρά αμέσως μετά την γέννηση δεν πονάει και τις περισσότερες φορές υποχωρεί μόνη της μιας και μετά από λίγους μήνες το κανάλι που φέρνει το νερό από την κοιλιά στον όρχι κλείνει μόνο του και το υγρό απορροφάται. Έτσι διεθνώς οι υδροκήλες απλά παρακολουθούνται μέχρι την ηλικία των 12 έως 18 μηνών και εάν παραμένουν μετά από αυτή την ηλικία τότε διορθώνονται γιατί αλλάζουν σε βουβωνοκήλες. Πολλές φορές το υγρό γύρω από τον όρχι είναι τόσο πολύ ώστε το όσχεο είναι φουσκωμένο και σκληρό και μπορεί να πει κανείς ότι έχει μεγάλη τάση.Αυτό όμως δεν έχει καμμία σημασία στην απόφαση για χειρουργείο μιας και δεν ενοχλεί ούτε το παιδί ούτε τον ίδιο τον όρχι.
Οι ομφαλοκήλες παρατηρούνται σε πάρα πολλά παιδιά. Χαρακτηρίζονται από παρουσία συνήθως λίπους κάτω από το δέρμα του ομφαλού. Δεν έχουν κανένα κίνδυνο παγίδευσης, δεν προκαλούν πόνο και γι’ αυτό δεν αποτελούν επείγουσα κατάσταση. Οι περισσότερες ομφαλοκήλες εάν περιμένει κανείς έως την ηλικία των 3-4 ετών εξαφανίζονται από μόνες τους γιατί σε πολλά παιδιά ο ομφαλός τους κλείνει αργά.
Σε αντίθεση με την ομφαλοκήλη η επιγαστρική κήλη η οποία μπορεί να είναι πολύ κοντά στον ομφαλό και συνήθως πιο πάνω από αυτόν, δεν κλείνει μόνη της και σε περίπτωση που ενοχλεί το παιδί με πόνο ή αυξάνεται σε μέγεθος τότε διορθώνεται χειρουργικά.
Η κιρσοκήλη είναι διαφορετική από τις άλλες γιατί το πρήξιμο του όρχι προκαλείται από τις διογκωμένες φλέβες του. Είναι μία κατάσταση που τη βλέπουμε στην προεφηβική και εφηβική ηλικία και ανάλογα με το μέγεθος και τα συμπτώματα του παιδιού αποφασίζουμε να τη διορθώσουμε διότι είναι ένα από τα κύρια αίτια υπογονιμότητας.
Tο διεθνές timing, δηλαδή ο κατάλληλος χρόνος που χειρουργούνται τα παιδιά για τις κήλες είναι για τη βουβωνοκήλη αμέσως μετά τη διάγνωση, για την υδροκήλη μετά από 12 με 18 μήνες αναμονής, για την ομφαλοκήλη μετά από 3 με 4 χρόνια αναμονής, για την επιγαστρική κήλη εάν πονάει το παιδί και αυξάνεται σε μέγεθος και για την κιρσοκήλη στην εφηβεία.
Όλες οι παραπάνω παθήσεις είναι κατάλληλες για ημερήσια νοσηλεία δηλαδή το παιδί έρχεται το ίδιο πρωί 2 ώρες πριν την επέμβαση χειρουργείται και επιστρέφει στο σπίτι του με παυσίπονα 4-6 ώρες μετά το χειρουργείο χωρίς να υποστεί το stress της παραμονής στο νοσοκομείο το βράδυ. Πριν την επέμβαση είναι απαραίτητες μόνο μια απλή εξέταση αίματος και ούρων χρησιμοποιώντας την τοπική αναισθητική κρέμα EMLA που όλοι οι γονείς πρέπει να απαιτούν για το παιδί τους μιας και κάνει ανώδυνα τα τσιμπήματα της βελόνας.
