Οπιοφοβία
Συγγραφέας Γιάννης Μαρινόπουλος Γράφτηκε στις ,
Το τελευταίo άρθρο του BMJ που αφορά τη διαχείριση του πόνου των ασθενών είναι πολύ διαφωτιστικό και ταυτόχρονα αποκαρδιωτικό. Είναι γνωστή η ευεργετική δράση της μορφίνης στην αντιμετώπιση του χειρουργικού πόνου και στην ανακούφιση του πόνου ασθενών στα τελικά στάδια κακοήθειας. Το 80% της χορηγούμενης ποσότητας οποιειδών καταναλώνεται στις 20 πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Ο μέσος παγκόσμιος όρος μορφίνης/capita για το 2003 ήταν 5mg. Ταυτόχρονα η Βρετανία καταναλώνει 20 mg/capita ενώ η Αυστρία βρίσκεται στην κορυφή της θεραπευτικής χρήσης. Όταν οι αφρικανικές χώρες απαιτούν καλύτερη διαχείριση του πόνου με σκευάσματα από του στόματος ο δικός μας Ε.Ο.Φ υποκύπτει στην οπιοφοβία του και δεν εγκρίνει το διάλυμα θειικής μορφίνης Oramorph 10mg/5ml το οποίο σε δόση 0.2-0.5mg/kg/δόση κάθε 4 ώρες προσφέρει ικανοποιητική αναλγησία στα παιδιά. Οι γνωστές από χρόνια συσκευές ελεγχόμενης χορήγησης από τον ασθενή PCA(Patient Controlled Analgesia) απαραίτητες για την μετεγχειρητική φροντίδα των ασθενών αποτελούν προιόν επιστημονικής φαντασίας ακόμη και στα πιο σύγχρονα νοσοκομεία μας. Πρόκειται άραγε για τον φόβο του εθισμού, την άγνοια σωστής και ασφαλούς δοσολογίας ή την απίστευτη γραφειοκρατία που βασανίζει το ΕΣΥ? Μήπως χρειάζεται να καλλιεργήσουμε παπαρούνες για να μη πεθάνουμε με βασανιστικούς πόνους στα γεράματα εγκαταλειμμένοι από το κράτος που νοιάζεται μόνο για τους ενεργούς και φορολογικά πρόθυμους πολίτες?
