ΟΙ ΚΟΛΙΚΟΙ ΣΤΑ ΒΡΕΦΗ
Συγγραφέας Δημήτριος Ψυλλάκης Γράφτηκε στις ,
Όλα τα μωρά κλαίνε αφού είναι και ο μονος τρόπος για να επικοινωνήσουν μαζί μας .Τίποτα όμως δεν είναι πιο στρεσογόνο για ένα γονέα, από ένα νεογνό το οποίο δεν σταματάει να κλαίει. Ένα μωρό κλαίει, για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Κάποιες φορές πεινάει, διψάει η νυστάζει. Κάποιες φορές θέλει να τραβήξει την προσοχή μας η είναι περισσότερο νευρικό η βαριέται. Περιστασιακά μπορεί να είναι άρρωστο η να πονάει. Συχνά το μωρό κλαίει χωρις λόγο, απλά επειδή βρίσκεται σε λίγο κακή διάθεση.
Συνήθως οι γονείς βρίσκουν τρόπο να καθησυχάσουν το μωρό όταν κλαίει αφού μαθαίνουν γρήγορα τα σήματα που εκπέμπει ,για την κάθε του ανάγκη.
Διαφορετικά μωρά ηρεμούν με διαφορετικούς τρόπους, άλλα δύσκολα και άλλα εύκολα. Ακόμη και ένα «δύσκολο» μωρό σταματά συνήθως από μόνο του χωρις να τρομοκρατήσει πολύ τους γονείς του. Μερικά όμως μωρά κλαίνε για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι δύσκολο να ηρεμήσουν. Όταν δεν υπάρχουν αλλά συμπτώματα και η κλινική εξέταση δεν μας δίνει σημεία για κάποια πάθηση ,τότε αναφερόμαστε σε αυτό το φαινόμενο σαν «Βρεφικό Κολικό»
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ο ορισμός του κολικού είναι αναγκαστικά λίγο υποκειμενικός βασιζόμενος στην λέξη «υπερβολικό» ,αλλά το υπερβολικό είναι διαφορετικό για τον κάθε γονέα. Για μερικούς, κλάμα περισσότερο από λίγα λεπτά είναι πολύ ενώ για άλλους μπορεί να πάρει αρκετή ώρα μέχρι να ανησυχήσουν.
Οι μελέτες λένε ότι το μέσο παιδί κλαίει 2-3 ώρες ημερησίως, γιαυτό θα έπρεπε να μιλάμε για κολικούς για κλάμα περισσότερο από 4 ώρες ημερησίως. Για πολλούς γονείς όμως 4 ώρες μπορεί να φανούν σαν αιωνιότητα από την στιγμή που γνωρίζουμε ότι και η εκτίμηση του χρόνου κλάματος δεν είναι πάντα ακριβής. Στην πραγματική διάσταση του πράγματος κολικός είναι όταν το μωρό κλαίει η φαίνεται ότι κλαίει υπερβολικά κατά τον γονέα η τους γονείς η και τους λοιπούς συγγενείς
Λίγα πράγματα στην νεογνική ηλικία είναι τόσο λίγο κατανοητά όσο οι βρεφικοί κολικοί. Κάθε εξήγηση που προσπαθούμε να δώσουμε για την αιτία των κολικών καταρρίπτεται από τις επιστημονικές μελέτες. Οι βρεφικοί κολικοί είναι ένα βασανιστικό ιατρικό πρόβλημα για το οποίο γνωρίζουμε περισσότερο τι δεν είναι παρά το τι είναι.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΛΙΚΟΥΣ
Οι γονείς περιμένουν από τον παιδίατρο να ξέρει τι ακριβώς προκαλεί τον κολικό και θέλουν να συνταγογραφήσει ένα αποτελεσματικό φάρμακο που θα λύσει το πρόβλημα. Η έντιμη εξήγηση ότι δεν υπάρχει κάτι που αποδεδειγμένα θα θεραπεύσει και θα σταματήσει το πρόβλημα εκλαμβάνεται συχνά από τους γονείς σαν αδιαφορία για την κατάσταση του παιδιού από τον παιδίατρο. Γνωρίζοντας αυτό πολλοί κατά τα άλλα εξαίρετοι γιατροί δεν λένε την αλήθεια για την αδυναμία και την άγνοια για το συγκεκριμένο πρόβλημα και προωθούν αμφίβολες και αναπόδεικτες θεωρίες ,δίνουν θεραπείες και οδηγίες χωρις αντίκρισμα, μόνο και μόνο για ψυχολογικούς λόγους.
ΠΟΝΟΣ
Είναι φυσικό να νομίζουμε ότι το παιδί με κολικό, πρέπει να έχει κάποιο είδος πόνου. Η λέξη κολικός προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά και σημαίνει δυνατός πόνος. Από διάφορες επιστημονικές μελέτες σε σύγχρονα ερευνητικά κέντρα (ελέγχοντας εγκεφαλικά κύματα επίπεδα ορμονών και άλλες μετρήσεις διάφορων φυσιολογικών παραμέτρων) γνωρίζουμε ότι ο βρεφικός κολικός, δεν οφείλεται σε πόνο. Ενώ ο πόνος διαφαίνεται καθαρά σε άλλες επώδυνες πραγματικά διαδικασίες(πχ τρύπημα με βελόνα στις παρακεντήσεις) Αυτό που φαίνεται, κατά τις εργαστηριακές μετρήσεις σε κολικό δεν μοιάζει με πόνο, αλλά μοιάζει περισσότερο με θυμό!!!!
ΑΕΡΙΑ
Η ιδέα ότι ο κολικός οφείλεται στα αέρια, προέρχεται από την παρατήρηση ότι το παιδί με κολικό έχει παρά πολλά από αυτά και τα αποβάλει είτε από το ορθό, είτε με άφθονα ρεψίματα. Οι μελέτες όμως δείχνουν ότι το παιδί έχει αέρια επειδή έχει κολικό και όχι το αντίστροφο. Σε μελέτες που έγιναν σε παιδιά που δεν είχαν κολικούς ,δόθηκε ειδική διατροφή και ειδικά φάρμακα με σκοπό να αυξηθούν κατά πολύ τα αέρια στο στομάχι και στο έντερο. Τα παιδιά περνούσαν ένα σωρό αέρια ,χωρις να κλάψουν ιδιαιτέρως. Σε άλλες μελέτες που έγιναν με φάρμακα που μειώνουν τα αέρια, δεν βρέθηκε σχεδόν διαφορά, από τα παιδιά που δεν πήραν φάρμακο. Σήμερα πιστεύουμε ότι τα παιδία που κλαίνε, καταπίνουν περισσότερο αέρα όταν κλαίνε και αυτός ο αέρας κάποτε πρέπει να βγει. Ο κολικός εξηγεί τα αέρια και όχι τα αέρια τον κολικό
ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΓΑΛΑ
Ένα γαστρεντερολογικό πρόβλημα, που έχει κάποια σχέση με τους κολικούς του βρέφους. Αυτή η σχέση είναι πολύ μικρή και υπάρχει σε μια μικρή μειονότητα βρεφών .Τα μωρά με αλλεργία στο γάλα ,συνήθως εκδηλώνουν συμπτώματα της αλλεργίας, σε λίγο χρονικό διάστημα. Τα συμπτώματα είναι διάρροιες ,αίμα στα κόπρανα, εμετοί , αναγωγές , έκζεμα και ανεπαρκής ανάπτυξη. Εδώ η αρχική θεραπεία, είναι το πέρασμα σε υποαλλεργικό γάλα.
ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Άλλες γαστρεντερολογικές παθήσεις που συχνά ταυτίζονται με κολικούς
είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η δυσανεξία στην λακτόζη και η δυσκοιλιότητα. Έχουν ιδιαίτερα συμπτώματα και έτσι είναι σχετικά εύκολη η αναγνώριση τους και η αντιμετώπιση τους .
ΤΑΜΠΕΡΑΜΕΝΤΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Παλαιά υπήρχαν κάποιες θεωρίες για τους κολικούς που υποστήριζαν ότι ο κολικός είναι πρώιμη έκφραση- εκδήλωση ,μιας δύσκολης προσωπικότητας. Έτσι έγιναν πολλές μελέτες σε παιδία με ιστορικό κολικών, όταν πλέον είχαν μεγαλώσει. Δεν βρέθηκε ποτέ, καμία συσχέτιση μεταξύ κολικού και εξυπνάδας, προσωπικότητας, νεανικής εγκληματικότητας , επιτυχίας σε σπουδές , η γενικά με διάφορες ψυχολογικές διαταραχές. Συμπερασματικά οι κολικοί δεν έχουν καμία σχέση, με την ψυχολογία.
ΝΕΥΡΟΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
Είναι η θεωρία που στηρίζεται όλο και περισσότερο, παρ όλο που είναι και η λιγότερο γνωστή ,μέχρι τώρα έχει αρκετά λογική και επιστημονική βάση. Θεωρεί τους κολικούς σαν ένα φαινόμενο νευρολογικής ανωριμότητας.
Έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδία με συχνούς κολικούς, είναι περισσότερο ευερέθιστα από ότι αλλά παιδιά .Όταν εκνευριστούν κατά κάποιο τρόπο χρειάζονται πάρα πολύ χρόνο για να επανέλθουν, στην κατάσταση ηρεμίας.
Ο έλεγχος της κατάστασης, είναι μια νευροαναπτυξιακή δεξιότητα που είναι σχετικά ανώριμη, σε αυτά τα παιδιά. Είναι η ικανότητα ενός ατόμου να διατηρεί την ιδανική πνευματική κατάσταση(πχ το να παραμένει ξύπνιο και σε εγρήγορση η να κοιμάται βαθιά και ήρεμα )και να περνά με ευκολία από μια «δυσάρεστη» θέση σε μια πιο «ευνοϊκή και ευχάριστη»(πχ όταν νυστάζει προσπαθεί να κοιμηθεί) Αυτή η ικανότητα ,βελτιώνεται όπως και η μνήμη ,η ομιλία με την πάροδο του χρόνου Οι ενήλικες είναι καλύτεροι σε αυτό από ότι τα παιδιά. Τα μεγαλύτερα παιδιά είναι καλύτερα από ότι τα μικρότερα. Μερικά νεογνά είναι καλύτερα σε αυτό από αλλά νεογνά
Η νευροαναπτυξιακή θεωρία υποστηρίζεται από διάφορες παρατηρήσεις. Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι τα μωρά ξεπερνάνε τους κολικούς συνήθως μετά τον 4-5 μήνα
Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι τρόποι που χρησιμοποιούνται για να ηρεμήσει ένα παιδί ,έχουν ένα μεγάλο ποσοστό ερεθίσματος(πχ κούνημα ,τραγούδι, αλλαγή πάνας, τάισμα κτλ)δεν είναι και τόσο αποτελεσματικοί σε παιδία με κολικό. Σε αντίθεση τρόποι καθησυχασμού με μειωμένα ερεθίσματα (ένας μονότονος ήχος, ήπιο κούνημα σε σκοτεινό δωμάτιο)έχουν περισσότερη επιτυχία.
Άλλοι πολύ παλαιοί τρόποι αντιμετώπισης των κολικών πλήρεις σοβαρών παρενεργειών όπως η χορήγηση ηρεμιστικών η όπως η χορήγηση αλκοολούχων ποτών έστω και σε πολύ μικρές ποσότητες νομίζω ότι δεν αξίζουν να συζητηθούν καν
ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ
Όπως ανέφερα και παραπάνω γνωρίζουμε παρά πολλά για το τι δεν είναι κολικός. Γνωρίζουμε λιγότερα ,για το τι είναι και τι να κάνουμε γιαυτο το φαινόμενο. Λίγα παιδιά που στην αρχή φαίνεται ότι έχουν κολικό αργότερα θα φανεί ότι έχουν δυσκοιλιότητα ,δυσανεξία στην λακτόζη η αλλεργία στο γάλα της αγελάδας. Αυτό θα το διαπιστώσει εύκολα ο παιδίατρος σας με τον καιρό. Δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε διαγνώσεις, πριν να έχουν καθαρή συμπτωματολογία. Το σημαντικό είναι να μην γίνονται ενέργειες που πιθανά βλάπτουν το παιδί η δίνουν ψεύτικες ελπίδες.
Εσείς σαν γονείς θα συμβουλεύεστε πάντα και μόνο τον παιδίατρο σας, ο οποίος θα εξετάζει το παιδί ψάχνοντας τυχόν αλλά προβλήματα, αξιολογώντας τα ευρήματα από την κλινική εξέταση.
Οι κολικοί δεν είναι συνδεδεμένοι με καμία περαιτέρω , φυσική η ψυχική πάθηση
Καλό είναι να γίνεται συζήτηση με άλλους γονείς, που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα.
Δίνετε και στον εαυτό σας κάποιο ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ πότε-πότε ,για να γλιτώσετε από τα κλάματα, αφήνοντας το παιδί σε κάποιο κοντινό συγγενή η σε αξιόπιστη baby sitter.
Στο τέλος να γνωρίζετε ότι υπάρχει πάντα «φως στο τούνελ» γιατί έτσι και αλλιώς, οι κολικοί αρχίζουν σε ηλικία μερικών εβδομάδων και σταματάνε συνήθως στον 4ο-5ο μήνα. Εάν δεν υπάρχει κάποιο άλλο ιατρικό εύρημα ,το παιδί θα συνεχίσει να μεγαλώνει ,χωρις πρόβλημα.
