Θεραπευτική ιατρική ύπνωση
Συγγραφέας Αναστάσιος Χαριτάντης Γράφτηκε στις ,
Η θεραπευτική ιατρική ύπνωση είναι περιβεβλημένη με ένα πέπλο μυστηρίου. Αν και η ύπνωση αποτελεί ένα καλό εργαλείο στα χέρια του ψυχοθεραπευτή παραμένει ακόμη στη σκιά των ψυχοθεραπευτικών μεθόδων. Λίγοι είναι εκείνοι που ασχολήθηκαν ή και εμβάθυναν στην τεχνική της, πολύ δε λιγότεροι εκείνοι που την εφαρμόζουν.
Σύμφωνα με τον Μ.Η. Εrickson κατά την ύπνωση η κατάσταση Trance που βρίσκεται το άτομο (κατάσταση μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης), χρησιμεύει για να κινητοποιήσει μία σειρά σύνθετων εσωτερικών διαδικασιών που θα συμβάλλουν στην επίλυση των προβλημάτων του.
Η κατάσταση Trance απελευθερώνει το άτομο από τους συνήθεις περιορισμούς της ορθολογιστικής σκέψης. Ένα μέρος όμως του ενσυνείδητου Εγώ παραμένει σαν παρατηρητής και δεν επιτρέπει την παραβίαση των ηθικών κωδίκων του υπνωτιζόμενου. ΄Ετσι δεν μπορεί ο υπνωτιστής να υποβάλλει τον υπνωτιζόμενο να κάνει πράξεις που το ηθικό του Εγώ δεν το επιτρέπει.
Η διαδικασία της θεραπευτικής ύπνωσης είναι μια διαδικασία που για να είναι αποτελεσματική, απαιτεί επανάληψη και άσκηση (όπως συμβαίνει και σε άλλες μεθόδους χαλάρωσης π.χ. της αυτογενούς χαλάρωσης-autogenes training).
Όλοι οι άνθρωποι που είναι ψυχοπνευματικά υγιείς μπορούν να υπνωτιστούν. Εκείνοι που είναι ψυχοπνευματικά ασθενείς δεν μπορούν να υπνωτιστούν. Όσο πιο ευφυής είναι ένας άνθρωπος τόσο καλύτερα, ευκολότερα και γρηγορότερα μπορεί να υπνωτιστεί.
Επιτυχία μπορεί να σημειωθεί μόνο με τη συνεργασία του ασθενούς: αυτός πρέπει να θελήσει να υποβληθεί σε ύπνωση προς χάριν του, πράγμα που προϋποθέτει την καλή σχέση εμπιστοσύνης με τον υπνωτιστή του.
Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την ύπνωση είναι:
1. η καθήλωση του βλέμματος επί αντικειμένου που κρατά ο υπνωτιστής σε απόσταση περίπου 30 εκ. (Fixation Hypnosis)
2. η καθήλωση του βλέμματος σε πινακίδιο με συμπληρωματικά χρώματα π.χ. κίτρινο και μπλέ (Colour-contrast method).
Eκτός των άλλων παθήσεων και διαταραχών, εφάρμοσε ειδικό θεραπευτικό πρόγραμμα για τις εξαρτήσεις από ουσίες στο ιατρείο του. Μεταξύ άλλων, υπήρξε τακτικό μέλος της γερμανικής Εταιρίας για Ιατρική Ύπνωση και Αυτογενή Χαλάρωση και της γερμανικής Νευροψυχιατρικής Εταιρίας (DGPN).
Μετά από τη μακρόχρονη και πολύτιμη προσφορά του στα πεδία της ψυχιατρικής και ψυχοθεραπείας, απεβίωσε το Νοέμβριο του 2007.
