Υδροκήλη
Αιτιολογία – Παθογένεια
Συνήθως δεν ανευρίσκεται κάποιος συγκεκριμένος αιτιολογικός παράγοντας οπότε πρόκειται για ιδιοπαθή υδροκήλη. Μπορεί όμως να παρατηρηθεί συλλογή υγρού δευτεροπαθώς σαν αντιδραστική εκδήλωση σε κάθε πάθηση του όρχεως ή της επιδιδυμίδας. Η δευτεροπαθής υδροκήλη μπορεί να υποκρύπτει καρκίνο του όρχεως.
Η υδροκήλη όταν επικοινωνεί με την κοιλιακή (περιτοναϊκή) κοιλότητα καλείται επικοινωνούσα υδροκήλη, η οποία είναι συχνότερη στα παιδιά.
Διάγνωση
Κατά την ψηλάφηση του οσχέου ο ιατρός ανακαλύπτει μία μάζα ανώδυνη, που κλυδάζει χωρίς συνήθως σημεία φλεγμονής. Μία από τις κλασσικές μεθόδους διάγνωσης της υδροκήλης είναι η διαφανοσκόπηση, κατά την οποία τοποθετείται μία φωτεινή πηγή στη μία πλευρά του οσχέου και γίνεται έλεγχος της διαφάνειας αυτού από την άλλη πλευρά. Σαφή διάγνωση μπορεί να τεθεί επίσης με τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος.
Θεραπεία
Μόνιμη θεραπεία είναι η χειρουργική κατά την οποία αφού αδειάσει το υγρό της συλλογής γίνεται αναστροφή ή πτύχωση του ελυτροειδή χιτώνα ώστε να αποφευχθεί στο μέλλον νέα συλλογή υγρού. Η παρακέντηση της συλλογής παρέχει συνήθως μία προσωρινή ανακούφιση στον ασθενή και γίνεται κυρίως για διαγνωστικούς λόγους.
http://www.huanet.gr