«Δικαίωμα στη θεραπεία»
Αλλη μία χρονιά μνημονεύουμε την ημέρα κατά των ναρκωτικών χωρίς να μπορούμε να κοιτάξουμε στα μάτια εκείνους που περισσότερο απ’ όλους έχουν την ανάγκη μας.
Αν και στη χρονιά που πέρασε επιλύθηκαν σημαντικά προβλήματα του Οργανισμού, πρέπει να τονίσουμε την αδυναμία μας να ανταποκριθούμε στα δίκαια αιτήματα των χρηστών που ζητούν θεραπεία στα προγράμματά μας. Οι ευθύνες βαραίνουν όλους. Τους χειριστές του προβλήματος, την ευρύτερη επιστημονική κοινότητα, τους πολιτικούς, τους πολίτες που δεν αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο στο ευαίσθητο αυτό θέμα.
Οι διαφορετικής σύνθεσης και περιεχομένου αντιδράσεις στη δημιουργία μονάδων του ΟΚΑΝΑ σε νοσοκομεία παρατηρούνται αποκλειστικά στην Αττική, αντίθετα στην επαρχία αναμένονται με ανυπομονησία. Στο μέτρο της ευθύνης που μου αναλογεί, και την θεωρώ πρωταρχική, θα αγωνισθώ για να αποδώσω το δικαίωμα της θεραπείας και σε αυτή την κατηγορία ασθενών που ζητούν και πληρούν τα κριτήρια ένταξης στα προγράμματα φαρμακευτικής υποστήριξης του ΟΚΑΝΑ. Εχω υποχρέωση να συμβάλω, αρθρώνοντας επιστημονικό λόγο στην κάμψη των αντιστάσεων, που δημιουργούν η προκατάληψη, η άγνοια, το στίγμα, ο φόβος, η ιδεολογία.
Αλλωστε για το ποιος ασθενής θα εισέλθει στο χώρο του νοσοκομείου για παροχή υπηρεσιών υγείας, δεν χωράει λογοκρισία. Ζούμε δύσκολες εποχές. Για κάποιους οι δυσκολίες είναι φορτίο ασήκωτο γιατί στερούνται για πολλά χρόνια την ελπίδα, ότι κάποτε θα είναι υγιείς η έστω θεραπευόμενοι.