H πτώχευση της πολιτικής και συνδικαλιστικής εκπροσώπησης οδήγησε στο σύγχρονο “Δυστυχώς Επτωχεύσαμε”
Συγγραφέας Γεώργιος Ελευθερίου Γράφτηκε στις ,
Λίγες ώρες πριν την επίσημη πτώχευση της χώρας σε οικονομικό επίπεδο, δεν μπορεί παρά ο καθένας από εμάς να σκεφθεί ότι η διαδικασία της πτώχευσης στον τόπο μας έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό. Μία πτώχευση που εκτός από το οικονομικό επίπεδο, αφορά κυρίως το πολιτικό – συνδικαλιστικό επίπεδο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία στο μυαλό του κάθε Έλληνα ότι κύριοι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας είναι η πολιτική και συνδικαλιστική γραφειοκρατία των τελευταίων ετών που οδήγησε την κοινωνία στο να απολέσει αρχές και αξίες, προσφέροντας επίπλαστο πλούτο με αντάλλαγμα την σιωπή σε πρακτικές που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγούσαν στο τραγικό αποτέλεσμα που ζούμε σήμερα. Στη δίνη αυτής της κρίσης, οι ανεπάρκειες πολιτικών προσώπων, συνδικαλιστικών εκπροσώπων, επιστημονικών τάξεων και κοινωνικών ομάδων, αναδεικνύονται τραγικά για μια ακόμη φορά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης χρεοκοπίας είναι όσα έγιναν και γίνονται στον χώρο της Υγείας.
Για πρώτη φορά στα ιατρικά χρονικά μεγάλοι ιατρικοί φορείς έχουν ηγεσίες που δεν ασκούν ενεργά το ιατρικό λειτούργημα. Την ίδια στιγμή οι ίδιοι άνθρωποι καλούν, προσχηματικά, τους συναδέλφους σε “αγωνιστικές” κινητοποιήσεις χωρίς σοβαρό σχεδιασμό. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό, κάποιοι χρησιμοποιούν συγχρόνως τους φορείς των γιατρών ως όχημα προσωπικής προβολής και μέσο για την εκπλήρωση των προσωπικών τους φιλοδοξιών στον χώρο της πολιτικής. Χωρίς αίσθημα ευθύνης τη στιγμή που το ιατρικό σώμα δέχεται το ένα πλήγμα μετά το άλλο, την μία ήττα μετά την άλλη, έχουν μετατρέψει τα μέσα επικοινωνίας των φορέων τους σε προσωπικό φωτογραφικό λεύκωμα, στήνοντας συγχρόνως μία βιομηχανία δελτίων τύπου χωρίς ουσία και χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα στα ουσιαστικά προβλήματα των ιατρών και του χώρου της Υγείας, με μόνο στόχο και αποτέλεσμα την προσωπική προβολή.
Όλα αυτά όμως θα είχαν μικρή σημασία αν μέσα από τις δράσεις τους δεν οδηγούσαν τους γιατρούς στην απαξίωση και την πτώχευση. Μέσα από τον προσχηματικό και χωρίς διεκδικητικό πλαίσιο διάλογο με την ηγεσία του ΥΥ και του ΕΟΠΥΥ, δίνουν άλλοθι διαλόγου σε αυτούς που οδηγούν τους γιατρούς στον επαγγελματικό και ηθικό αφανισμό, συνεχίζουν ακόμη περισσότερο και οργανώνουν ημερίδες δίνοντας δημόσιο βήμα στους “εκτελεστές” του συστήματος υγείας και των λειτουργών του που είναι οι γιατροί. Πίσω από κλειστές πόρτες και χωρίς την συναίνεση των γιατρών εκχωρούν δικαιώματα του ιατρικού σώματος, όπως το 51%, που είναι αυτονόητα σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες.
Παρά το γεγονός ότι οι θέσεις των ιατρικών φορέων παραμένουν αδιαπραγμάτευτα υπέρ της αξιοπρεπούς αμοιβής κατά περίπτωση και πράξη, υπέρ της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, υπέρ της ελεύθερης πρόσβασης ΟΛΩΝ των συναδέλφων στον ΕΟΠΥΥ, υπέρ της διατήρησης του 51% στο μετοχικό κεφάλαιο των ιατρικών εταιρειών, ΟΛΑ αυτά έχουν ξεχαστεί και πλέον, κατά επανειλημμένες δηλώσεις τους, η “κόκκινη γραμμή” περιορίστηκε στο επίπεδο της ελεύθερης συνταγογράφησης.
Αυτή η ίδια «συνδικαλιστική ηγεσία», φέρει την ευθύνη για το γεγονός ότι ο κ. Λοβέρδος πρόσφατα εκχώρησε σε επιχειρηματικούς κύκλους, το δικαίωμα της υπαλληλοποίησης των γιατρών. Αυτοί οι ίδιοι ήταν που στις πρόσφατες κινητοποιήσεις προέβαιναν σε συμφωνίες κάτω από το τραπέζι με υπουργούς και διοικητές ασφαλιστικών οργανισμών την ώρα που ο ιατρικός κόσμος αγωνίζονταν, όχι για τα κεκτημένα, αλλά για την αξιοπρέπεια. Είναι αυτοί οι ίδιοι που έχουν στήσει ανώνυμες εταιρείες, υποτίθεται ελέγχου και εξορθολογισμού των δαπανών του Δημοσίου, έναντι βέβαια αδρής αμοιβής. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αποδέχθηκαν την διάλυση του ΙΚΑ, την απόλυση πολλών ιατρών και την απαξίωση της περιουσίας των ασφαλισμένων του με την αγορά ομολόγων αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ΤΣΑΥ που ενώ υποχρεώθηκε σε αγορά ομολόγων του Δημοσίου, τώρα υπόκειται σε “κούρεμα” του 50% της αξίας αυτών των ομολόγων με αποτέλεσμα το ταμείο να μην είναι βιώσιμο και σύντομα να περικόψει ή ακόμη και να σταματήσει να δίνει συντάξεις και εφάπαξ. Δεν έχει βέβαια σημασία αν κάποιοι ανήκουν στον ένα πολιτικό σχηματισμό και κάποιοι άλλοι στον άλλο. Άλλωστε το «Επιχειρείν» δεν έχει χρώμα όπως άλλωστε και το χρήμα.
Δεν φτάνουν όμως αυτά, σε συνεννόηση με την ηγεσία του ΥΥ και του ΕΟΠΥΥ, στήνουν φιέστες συνδικαλιστικής δικαίωσης (βλέπε την εκχώρηση της αρμοδιότητας έκδοσης των αδειών ασκήσεως επαγγέλματος στους Ιατρικούς Συλλόγους κ.α) που κανένα πρακτικά ωφέλιμο αποτέλεσμα δεν έχουν για τους ιατρούς, αλλά αντιθέτως αποπροσανατολίζουν από τα πραγματικά προβλήματα και δίνουν άλλοθι συνεργασίας και συνδιαλλαγής με την Κυβέρνηση. Πανηγυρίζουν για την αποφυγή της εφεδρείας στο ΙΚΑ την ίδια στιγμή που καταργούνται όλες οι κενές οργανικές θέσεις, υποκαταστήματα και νοσοκομεία κλείνουν ή απαξιώνονται και οι μόνιμοι ιατροί του ΙΚΑ στέλνονται στην σύνταξη με την μείωση των ετών συνταξιοδότησης.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό πλαίσιο, την στιγμή της πτώχευσης, ήρθε η ώρα το ιατρικό σώμα να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανατροπή του νοσηρού και επιβλαβούς σκηνικού. Ήρθε η ώρα να αναδείξουμε και να επιβάλλουμε τις δυνάμεις εκείνες που θα διεκδικήσουν χωρίς συμβιβασμούς, με αυταπάρνηση και αποτελεσματικότητα ένα καλύτερο αύριο για μας τους ίδιους και τα παιδιά μας. Ήρθε η στιγμή να απαλλαγούμε από την φαύλη συνδικαλιστική εκπροσώπηση που συναίνεσε και συναινεί στην απαξίωση, την διαφθορά, την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατικά, τον καιροσκοπισμό, την υπαλληλοποίηση των γιατρών, την εξαθλίωση των πολιτών και της Πατρίδας. Κανένας πλέον δεν δικαιούται να μένει αδρανής, ήρθε η στιγμή να αναδείξουμε τις νέες δυνάμεις που θα μας οδηγήσουν στην κάθαρση, ήρθε η στιγμή ο ένας να απλώσει το χέρι στον άλλον και με γνώση ότι το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την ανατολή, να προετοιμάσουμε την επόμενη μέρα που μας ανήκει.
Δ ρ. Γ ε ώ ρ γ ι ο ς Ι. Ε λ ε υ θ ε ρ ί ο υ
Αγγειοχειρουργός
τ. Γεν. Γραμματέας ΙΣΑ, Μέλος ΔΣ ΙΣΑ
