Αυχενικό σύνδρομο
Συγγραφέας Ζίαντ Μπάχας Γράφτηκε στις ,
Τι είναι, τρόποι αντιμετώπισης
-Τι είναι το αυχενικό σύνδρομο και πόσο συχνά εμφανίζεται;
-Αν και ο όρος αυτός αμφισβητείται από τη σύγχρονη βιβλιογραφία, ως αυχενικό σύνδρομο θεωρούμε μια σειρά διαφορετικών κλινικών σημείων και συμπτωμάτων στην περιοχή του αυχένα με κύρια ενόχληση την αυχεναλγία, η οποία μπορεί να είναι μονόπλευρη, αμφοτερόπλευρη ή να προκαλεί κεφαλαλγία. Η αυχεναλγία είναι συχνή πάθηση, και μάλιστα πάνω από το 50% των ανθρώπων σε κάποια στιγμή της ζωής τους εμφανίζουν προβλήματα στην περιοχή του αυχένα.
-Εκδηλώνεται δηλαδή με πόνο στον αυχένα;
-O πόνος στον αυχένα είναι μόνο ένα από τα συμπτώματα. Όπως αναφέρει και ο ορισμός πρόκειται για σύνδρομο, δηλαδή σε κάθε ασθενή που πάσχει από τη νόσο αυτή παρατηρούνται διαφορετικά συμπτώματα-ενοχλήσεις. Έτσι, μπορεί να συνυπάρχει δυσκαμψία στον αυχένα με σοβαρό περιορισμό των κινήσεων σε αυτή την περιοχή της σπονδυλικής στήλης, μουδιάσματα και μυϊκή αδυναμία στα χέρια, συμπτώματα όπως ζάλη, εμβοές στα αυτιά και κεφαλαλγία χαμηλά στη βάση του κρανίου (ινίο). Επίσης μερικές φορές ο πόνος δεν περιορίζεται μόνο στον αυχένα αλλά επεκτείνεται και στην περιοχή του ώμου, ανάμεσα στις ωμοπλάτες, στο βραχίονα ή και μέχρι τα δάκτυλα των χεριών.
-Ποιες είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλούν αυτά τα ενοχλητικά συμπτώματα;
-Τα αίτια είναι πολλά και διαφορετικά και οι ποικίλες εκδηλώσεις της νοσολογικής αυτής κατάστασης εξηγούνται εν μέρει από την πολυπλοκότητα των δομών της σπονδυλικής στήλης στην περιοχή. Εκτός από τους τραυματισμούς, όπως οι κακώσεις δίκην μαστιγίου, που είναι συχνές στα τροχαία ατυχήματα, και άλλα προβλήματα -όπως λέμε- μηχανικής προέλευσης, μπορούν να προκαλούν ενοχλήσεις στον αυχένα και τα άνω άκρα. Για παράδειγμα, η κακή στάση του σώματος προκαλεί μυοσυνδεσμικού τύπου αυχεναλγία, ενώ η αυχεναλγία μπορεί να οφείλεται ακόμη και σε αυχενική δισκοκήλη ή δισκοπάθεια, ριζοπάθεια, σύνδρομο οπίσθιων αρθρώσεων, αυχενική σπονδυλοαρθρίτιδα ή αλλιώς σπονδύλωση σε μηχανική αστάθεια, καθώς και σε ανεπάρκεια της σπονδυλοβασικής αρτηρίας.
-Αυτός είναι ο λόγος που τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερος κόσμος παραπονιέται για πόνους στον αυχένα, μουδιάσματα στα χέρια και διάφορα άλλα τέτοια επώδυνα συμπτώματα;
-Βεβαίως, γιατί η κακή στάση του σώματος, ειδικά στο χώρο της δουλειάς, δημιουργεί συνθήκες επιβάρυνσης των μυών του αυχένα αλλά και ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης και, σε συνδυασμό με έλλειψη γυμναστικής, έχει σαν αποτέλεσμα την κυφωτική στάση, το «πιάσιμο», όπως λέει ο λαός, των μυών με δημιουργία χαρακτηριστικών επώδυνων σημείων, τα οποία ψηλαφίζονται και από τον ασθενή μερικές φορές.
-Yπάρχουν τρόποι πρόληψης;
-Ορισμένες οδηγίες που αφορούν την εργονομία μπορούν να φανούν χρήσιμες. Δηλαδή κάποιοι εξωτερικοί παράγοντες, όπως είναι η εργονομική διάταξη των αντικειμένων στο χώρο της δουλειάς μας, επηρεάζουν το μυοσκελετικό σύστημα. Καλό είναι, λοιπόν, οι εργαζόμενοι να γνωρίζουν ότι η καρέκλα που κάθονται πρέπει να είναι σε σωστή θέση, όπως επίσης ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και το πληκτρολόγιο, ώστε να επιβαρύνεται όσο το δυνατόν λιγότερο ο αυχένας.
–Υπάρχει σχέση ανάμεσα στις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης (σκολίωση κ.ά.) και στο αυχενικό σύνδρομο;
-Η σπονδυλική στήλη αποτελεί ενιαία και πολύπλοκη δομή, της οποίας το ένα τμήμα επηρεάζει το άλλο. Έτσι, κάποιο πρόβλημα, όπως η σκολίωση, για παράδειγμα, επιβαρύνει την περιοχή του αυχένα προκαλώντας αυχεναλγία.
-Ποιες εξετάσεις χρειάζονται για τη διάγνωση των προβλημάτων από τον αυχένα;
-Η λεπτομερής κλινική εξέταση παραμένει απαραίτητη. Πέρα από αυτή ο έλεγχος με απλές ακτινογραφίες δίνει ορισμένες πολύ χρήσιμες πληροφορίες, όπως η εμφάνιση ευθειασμού της αυχενικής μοίρας. Δηλαδή, ο αυχένας έχει μια καμπυλότητα (λόρδωση), αν αυτή διαταραχθεί και εξαλειφθεί, τότε παρουσιάζεται ευθειασμός της αυχενικής μοίρας, με αποτέλεσμα την πρόκληση διαφόρων ενοχλημάτων. Οι ακτινογραφίες μπορούν επίσης να αποκαλύψουν εκφυλιστικές αλλοιώσεις, όπως οστεόφυτα και στένωση του μεσοσπονδύλιου διαστήματος. Το τελευταίο, βέβαια, εμφανίζεται συνήθως μετά από επανειλημμένες υποτροπές και μπορεί να απουσιάζει αρχικά από τις ακτινογραφίες ή να σημειώνεται κατά τον ακτινολογικό έλεγχο χωρίς να υπάρχει πόνος στον αυχένα.
–
–Πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που παρουσιάζονται από τον αυχένα;
-H θεραπεία είναι καταρχήν συντηρητική. Κατά την οξεία φάση μπορεί να βοηθήσει και το μαλακό αυχενικό κολάρο, το οποίο όμως δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
–Πότε συνιστάται σ’ έναν ασθενή η χειρουργική επέμβαση;
-Οι χειρουργικές επεμβάσεις γίνονται όταν αποτύχει η συντηρητική θεραπεία και τα ενοχλήματα επιμένουν τουλάχιστον για ένα τρίμηνο. Επίσης γίνονται όταν υπάρχουν συμπτώματα από την πίεση των ριζών των νεύρων ή του νωτιαίου μυελού τα οποία προοδευτικά επιδεινώνονται. Κλινικά σημεία, όπως πόνος που χειροτερεύει συνεχώς και γίνεται πλέον ανυπόφορος, μυϊκή αδυναμία στα άνω ή και στα κάτω άκρα, αισθητικές διαταραχές και διαταραχές των αντανακλαστικών ή της ούρησης, σε συνδυασμό με ακτινολογικά ευρήματα που να δικαιολογούν τη σοβαρότητα αυτών των κλινικών σημείων, πρέπει να αξιολογούνται ανάλογα για να αποφασιστεί αν είναι απαραίτητη ή όχι η χειρουργική επέμβαση.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «πάθηση» του σύγχρονου τρόπου ζωής, αφού εκείνοι που ταλαιπωρούνται περισσότερο από αυτή είναι άτομα που στην πλειοψηφία τους εργάζονται σε γραφείο. Οι πολλές ώρες ακινησίας στην καρέκλα μπροστά από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και η κακή στάση του σώματος είναι οι βασικές αιτίες εμφάνισης του αυχενικού συνδρόμου. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το αυχενικό σύνδρομο δεν είναι πάθηση. Πρόκειται για μια κατάσταση μέσα από την οποία περιγράφουμε διάφορα ενοχλητικά συμπτώματα κυρίως στην περιοχή του αυχένα, αλλά και στα χέρια, στους ώμους, στην πλάτη.
Από αυχενικό σύνδρομο υποφέρουν χιλιάδες άνθρωποι στον κόσμο, περισσότερο όμως οι γυναίκες. Συγκεκριμένα, το 13% των ενηλίκων αναφέρουν αυχεναλγία σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή της ζωής τους και πολλοί είναι αυτοί που ταλαιπωρούνται από ένα ή και περισσότερα επώδυνα συμπτώματα, αλλά δεν γνωρίζουν από τι ακριβώς πάσχουν.Η καθιστική εργασία, η κακή στάση του σώματος, το στρες, η έλλειψη άσκησης είναι οι βασικότερες αιτίες που το προκαλούν, η φαρμακευτική αγωγή, οι ειδικές ασκήσεις, αλλά και η χειρουργική επέμβαση είναι οι τρόποι θεραπείας του.
