Γιατρέ δε βλέπω καθαρά και δυσκολεύομαι να διαβάσω.
Συγγραφέας Γεώργιος Νέος Γράφτηκε στις ,
Πρεσβυωπία
Τι είναι η πρεσβυωπία;
Η πρεσβυωπία είναι η δυσκολία να βλέπει κανείς καθαρά τα κοντινά αντικείμενα ενώ βλέπει καλά τα μακρινά. Η δυσκολία αυτή είναι εντονότερη στο διάβασμα, ιδιαίτερα όταν υπάρχει χαμηλός φωτισμός. Οφείλεται στην αδυναμία του φακού να κάνει προσαρμογή και να εστιάσει κοντά, λόγω ηλικίας. Πρόκειται για μία πάθηση που παρουσιάζεται σε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το φύλο τους και ανεξάρτητα από το αν ήδη πάσχουν από άλλες διαθλαστικές ανωμαλίες όπως η μυωπία, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός.
Πότε εμφανίζεται η πρεσβυωπία;
Εμφανίζεται συνήθως μετά το 40ο έτος ηλικίας και αυξάνεται με την ηλικία μέχρι το 60ο περίπου έτος. Σε ανθρώπους με υπερμετρωπία, η πρεσβυωπία μπορεί να εμφανιστεί σε νεαρότερη ηλικία. Οι μύωπες όταν εμφανίσουν πρεσβυωπία, για να μπορέσουν να διαβάσουν, είναι αναγκασμένοι να βγάζουν τα μυωπικά τους γυαλιά όταν η μυωπία τους είναι μικρή, ή να χρησιμοποιούν γυαλιά με μικρότερο βαθμό μυωπίας, όταν η μυωπία τους είναι μεγάλη.
Θεραπεύεται η πρεσβυωπία;
Το μάτι είναι ένα θαυμάσιο σύστημα επεξεργασίας δεδομένων, που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση και έχει την ικανότητα να εστιάζει σε αντικείμενα, σε οποιαδήποτε απόσταση και αν βρίσκονται, όπως για παράδειγμα κάνει μια αυτόματης εστίασης φωτογραφική μηχανή. Μετά την ηλικία των 40 ετών όμως, η ικανότητα αυτή προοδευτικά ελαττώνεται. Αυτό, σύμφωνα με τις επικρατούσες θεωρίες, οφείλεται είτε στην προοδευτική απώλεια της ελαστικότητας του φακού του ματιού ο οποίος χάνει την ικανότητα να αλλάζει καμπυλότητα και να εστιάζει στις κοντινές αποστάσεις, είτε στην προοδευτική ατροφία λόγω γήρανσης του μυ, στον οποίο στηρίζεται ο φακός και ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία της προσαρμογής του φακού (ακτινωτός μυς). Βλέπουμε λοιπόν ότι η προσαρμογή της όρασής μας στις κοντινές αποστάσεις, είναι μια δυναμική και συνεχώς μεταβαλλόμενη λειτουργία του οφθαλμού, σε αντίθεση με την μυωπία, την υπερμετρωπία και τον αστιγματισμό που είναι καταστάσεις στατικές και οφείλονται στο σχήμα και το μέγεθος του κάθε ματιού. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η θεραπεία της πρεσβυωπίας δεν είναι τόσο εύκολη όσο εκείνη της μυωπίας, της υπερμετρωπίας και του αστιγματισμού.
Είχαν γίνει πολλές προσπάθειες για τη διόρθωση της πρεσβυωπίας χειρουργικά ή με λέιζερ, χωρίς όμως ικανοποιητικά αποτελέσματα. Οι πιο γνωστές, ήσαν η χειρουργική μέθοδος του Αμερικανού SCHACHAR, όπου εμφυτεύονταν μικροί πλαστικοί κύλινδροι (inplants) στο σκληρό χιτώνα (το άσπρο του ματιού), οι τομές με λέιζερ ή νυστέρι επίσης στο σκληρό χιτώνα και οι θερμοκαυτηριάσεις στη περιφέρεια του κερατοειδή χιτώνα του οφθαλμού.
Σήμερα υπάρχουν καινούριες μέθοδοι με λέιζερ (presby-lasik), με ραδιοσυχνότητες (θερμοκερατοπλαστική) και χειρουργικές, όπως η ένθεση πολυεστιακών ή προσαρμοστικών ενδοφακών εντός του οφθαλμού στη θέση του φυσικού φακού ο οποίος αφαιρείται ή η ένθεση φακού εντός του κερατοειδή (ενδοκερατικοί φακοί). Είναι πολλά υποσχόμενες μέθοδοι, οι οποίες ήδη εφαρμόζονται και συνεχώς εξελίσσονται.
Η τέλεια όμως λύση στο πρόβλημα της πρεσβυωπίας δεν έχει ακόμα βρεθεί.
Ένας έμμεσος, απλός και παλιός τρόπος για την “λύση” του προβλήματος, είναι το σύστημα MONOVISION. Με τη μέθοδο αυτή, χειρουργικά ή με λέιζερ ή ακόμα και με φακό επαφής, o ένας οφθαλμός γίνεται ελαφρά μυωπικός, ενώ ο άλλος γίνεται εμμετρωπικός. Με αυτόν τον τρόπο, με το ένα μάτι (το μυωπικό) βλέπουμε κοντά, ενώ με το άλλο (το εμμετρωπικό) βλέπουμε μακριά.
Η μέθοδος MONOVISION είναι ιδανική για ανθρώπους διατεθειμένους να δεχθούν ένα συμβιβασμό στη διόφθαλμη όραση τους, προκειμένου να είναι όσο γίνεται πιο ανεξάρτητοι από κάθε είδους διορθωτικά γυαλιά.
