Τηλεόραση και διατροφικές διαταραχές
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Οι περισσότερες έρευνες στο πεδίο της διατροφής έχουν αποδείξει μέχρι στιγμής την εμφάνιση διατροφικών διαταραχών στο στάδιο της εφηβικής ηλικίας του ατόμου. Στο εύθραυστο δηλαδή στάδιο της ζωής μας όπου οι ψυχολογικές, κοινωνικές και ενδογενείς πιέσεις γίνονται εντονότερες από ποτέ.
Νεότερες μελέτες όμως, καταδεικνύουν ότι οι διαταραχές στις διατροφικές συνήθειες ξεκινούν από την παιδική ηλικία με κύριο αρνητικό προσδιοριστικό παράγοντα την συνεχή τους έκθεση στα τηλεοπτικά μηνύματα. Η σύνδεση μπορεί να γίνει μέσω της κοινά αποδεκτής συνεχούς προβολής συγκεκριμένων διατροφικών προτύπων και σωματικών στερεοτύπων μέσω των τηλεοπτικών προγραμμάτων και γενικότερα των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ένα λεπτό και καλοσχηματισμένο σώμα αποκτά έτσι την έννοια του κοινωνικά ιδανικού και ένα σώμα με παραπάνω κιλά μπορεί να προκαλέσει κοινωνικό στιγματισμό.
Η Anne Becker σε διδακτορική διατριβή της για το πανεπιστήμιο Harvard μελέτησε για τα νησιά Φίτζι την επίδραση της παρακολούθησης τηλεόρασης σε μικρά και έφηβα κορίτσια. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι τόσο η παρακολούθηση τηλεόρασης στο σπίτι, όσο και σε λοιπά συγγενικά ή φιλικά σπίτια επηρεάζει αρνητικά τις διατροφικές συνήθειες και προκαλεί διαταραχές που σχετίζονται με την προσπάθεια απόκτησης της τέλειας «εικόνας».
Τα ευρύτερα κοινωνικά δίκτυα αποδεικνύονται εξίσου σημαντικά. Η φαινομενικά άκακη συζήτηση γύρω από πρότυπα διατροφής και σωματικών εικόνων προβεβλημένων ατόμων μπορεί να επηρεάσει εντονότατα τον ευαίσθητο ψυχισμό των παιδιών.
Σύμφωνα με παραδοχές του ψυχιατρικού κλάδου, οι διατροφικές διαταραχές που προκαλούνται από τις εξωγενείς και υπόρρητες πιέσεις απόκτησης ενός τέλειου σώματος μέσω της παρακολούθησης τηλεόρασης, περιλαμβάνουν την νευρική ανορεξία, την νευρική βουλιμία και την χαμηλή θερμιδική πρόσληψη που μπορεί να οδηγήσει έως και στον υποσιτισμό.
Οι γονείς από μόνοι τους δεν είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το σύνθετο αυτό πρόβλημα με το να απαγορεύουν στα παιδιά τους να βλέπουν τηλεόραση, αλλά παρεμβάσεις τοπικών αρχών και η προώθηση εκστρατειών ευαισθητοποίησης από το πιο μικρό κοινοτικό επίπεδο (γειτονιά) μέχρι και το πιο μεγάλο (δήμος) πρέπει να αναληφθούν, προκειμένου να αλλάξει αυτή η βλαβερή για τα παιδιά και τους εφήβους συνήθεια.
ΠΗΓΕΣ:
· Harvard Medical School : «Second-hand television exposure linked to eating disorders»
· Medscape : «Young Children May Begin to Develop Eating Disorders by Watching TV»
· Υahoo Lifestyle : «How Television Promotes Eating Disorders»
http://healthsoc.wordpress.com/
