Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;

Facebooktwitterpinterest

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια πάθηση των αρθρώσεων. Ο αρθρικός χόνδρος είναι ο ιστός δηλαδή που επικαλύπτει μια άρθρωση κατά την επαφή της με το οστό και επιτρέπει την κίνηση χωρίς τριβή των αρθρικών επιφανειών. Αυτός ο χόνδρος αρχίζει σταδιακά να φθείρεται, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται στις παρυφές των αρθρώσεων νέα οστά, τα λεγόμενα οστεόφυτα, αυτά που αποκαλούνται στην καθομιλουμένη «άλατα».

– Πόσο συχνή ασθένεια είναι η οστεοαρθρίτιδα;

Σύμφωνα με το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών, το 13% και πλέον των ενηλίκων στη χώρα μας πάσχει από οστεοαρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται ως ασθένεια της τρίτης ηλικίας, αν και μπορεί να εμφανισθεί και σε νεότερες ηλικίες, εφόσον ο αρθρικός χόνδρος τραυματισθεί ή δεχθεί έντονες ασύμμετρες φορτίσεις. Είναι πιο συχνή στις γυναίκες, από ότι στους άνδρες της τρίτης ηλικίας. Εντοπίζεται πιο συχνά στο ισχίο, στο γόνατο και στη σπονδυλική στήλη, από ότι στον αγκώνα και στην ποδοκνημική. Επίσης διαπιστώνεται πιο συχνά στην κεντρική άρθρωση του αντίχειρα, όπως και στην κεντρική άρθρωση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού.

– Που οφείλεται η οστεοαρθρίτιδα;

Η οστεοαρθρίτιδα οφείλεται σε τραυματικές κακώσεις του χόνδρου, καταπόνηση των αρθρώσεων, μεταβολικές (π. χ. παχυσαρκία), ορμονικές και γενετικές διαταραχές. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να χαρακτηρισθεί και επαγγελματικό νόσημα, στο μέτρο που οι τοπικές μηχανικές φορτίσεις και η επιβάρυνση των αρθρώσεων οφείλονται όχι μόνον στην κακή στάση του σώματος, αλλά και στην επιλογή συγκεκριμένης στάσης του σώματος κατά την άσκηση της εργασίας. Χαρακτηριστικά, υδραυλικοί, μηχανικοί αυτοκινήτων, οικοδόμοι, ηλεκτρολόγοι, αλλά και χειρουργοί και χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, ανήκουν στα επαγγέλματα υψηλού κινδύνου για εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας. Επίσης, οι αθλητές που επιβαρύνονται λόγω αυξημένης καταπόνησης των αρθρώσεων και αθλητικών κακώσεων (γόνατα, ποδοκνημικές) μπορεί να αναπτύξουν οστεοαρθρίτιδα.

– Ποια είναι τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας;

Ο πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα.

Η δυσκαμψία, δηλαδή η δυσκολία κίνησης της άρθρωσης, είναι ένα σύνηθες κλινικό σημείο της νόσου.

Η διόγκωση της άρθρωσης μπορεί να είναι περιοδική ή μόνιμη.

Η παραμόρφωση και η διαταραχή του άξονα της άρθρωσης, μπορεί να οφείλεται σε συρρίκνωση του θυλάκου της άρθρωσης (πρόκειται για μία μεμβράνη που περιέχει το αρθρικό υγρό, αγκαλιάζει την αρθρική επιφάνεια και προστατεύει την άρθρωση ) ή σε αστάθεια της άρθρωσης.

– Πώς αντιμετωπίζεται η οστεοαρθρίτιδα;

Στο πρώϊμο στάδιο, ο πόνος εμφανίζεται μόνον στα όρια της τροχιάς της κίνησης των αρθρώσεων.

Για να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά, χρειάζεται κινητοποίηση με ήπιες ασκήσεις και χειρισμούς που στοχεύουν στην αύξηση του εύρους κίνησης σε συνδυασμό με την κατάλληλη αναλγητική φαρμακευτική θεραπεία (λήψη αναλγητικών και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων – διμεσουλίδη, δικλοφενάκη), πάντα συνοδευόμενη από φαρμακευτική αγωγή για γαστροπροστασία (ραμπεπραζόλη, παντοπραζόλη). Ιδιαίτερα αποτελεσματικές είναι οι ενδαρθρικές εγχύσεις με χρήση αντιφλεγμονώδους (κορτιζόνη) και βιοπολυμερούς (υαλουρονικού οξέως), που θεραπεύουν τη φλεγμονή και αναπλάθουν τον χόνδρο.

Χρειάζεται επίσης να ληφθούν απλά μέτρα για την ελάττωση του φορτίου των αρθρώσεων που πάσχουν: Η απώλεια σωματικού βάρους, η χρήση μιας βακτηρίας, η αποφυγή μη απαραίτητων καταπονήσεων (όπως το τροχάδην ή το ανέβασμα σκάλας) και να επιβληθούν τακτικά διαστήματα πλήρους ανάπαυσης.

Στο ενδιάμεσο στάδιο, που χαρακτηρίζεται από επιδείνωση των συμπτωμάτων, μπορεί να κριθούν αναγκαίες οι οστεοτομίες διόρθωσης του άξονα φόρτισης και να ακολουθήσει η κινητοποίηση, όπως στο πρώιμο στάδιο.

Τέλος, η προχωρημένη αρθρική καταστροφή με αυξημένο πόνο, αστάθεια και παραμόρφωση, απαιτεί συνήθως χειρουργική επέμβαση – ολική αρθροπλαστική ή χειρουργική επέμβαση στην σπονδυλική στήλη (πεταλεκτομή, σπονδυλοδεσία) εφόσον πρόκειται για αυχενική ή οσφυϊκή σπονδύλωση, ακολουθούμενες από θεραπεία αποκατάστασης.

– Σε ποια ηλικία πρέπει να χειρουργηθεί ένας ασθενής με οστεοαρθρίτιδα;

Η κλινική εξέταση σε συνδυασμό με τον διαγνωστικό έλεγχο και τα κλινικά συμπτώματα του ασθενούς θα προσδιορίσουν τον κατάλληλο χρόνο για χειρουργική επέμβαση.

Ο προσδιορισμός του χρόνου που θα εκτελεστεί μια χειρουργική επέμβαση για αρθρίτιδα, είναι πολύ σημαντικός. Εάν επιχειρηθεί σε μικρή σχετικά ηλικία, το αποτέλεσμα δεν διαρκεί πολύ, γιατί σε νεαρή ηλικία η δραστηριότητα δεν παύει να είναι αυξημένη.

Αν καθυστερήσει πολύ, τότε η οστική καταστροφή που συνοδεύει την οστεοαρθρίτιδα, η δυσκαμψία, η παραμόρφωση και οι μυϊκές ατροφίες που αναπτύσσονται, κάνουν την χειρουργική επέμβαση πιο δύσκολη και το τελικό αποτέλεσμα αμφίβολο.
Κέρδος online

Facebooktwitterpinterest

Στείλτε τις απορίες σας

Στείλτε τις απορίες σας στο Γιατρό - Συγγραφέα του παραπάνω άρθρου
  • This field is for validation purposes and should be left unchanged.