Ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Το αρτηριακό ανεύρυσμα είναι μια περιγεγραμμένη διόγκωση του αυλού μιας αρτηρίας. Η περιοχή της κοιλιακής αορτής, ακριβώς κάτω από την έκφυση των νεφρικών αρτηριών, είναι η πιο συχνή εντόπιση αρτηριακών ανευρυσμάτων. Τα ανευρύσματα της κοιλιακής αορτής είναι συνήθως αρτηριοσκληρυντικής αιτιολογίας. Συχνά οι ασθενείς πάσχουν και από άλλες παθήσεις αρτηριοσκληρυντικής αιτιολογίας, όπως στεφανιαία νόσο ή καρωτιδική στένωση.
Πολλές φορές τα ανευρύσματα της κοιλιακής αορτής διαδράμουν αθόρυβα. Άλλες φορές δίνουν συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα. Καθώς αυξάνουν σε μέγεθος, είναι δυνατόν να προκαλούν πόνο, πιέζοντας νευρικά στελέχη. Επίσης, είναι δυνατόν να προκαλούν συμπτώματα από τα κάτω άκρα, όπως στις περιπτώσεις διαλείπουσας χωλότητας και περιφερικής εμβολής.
Η πιο σοβαρή εκδήλωση του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής είναι η ρήξη του. Στις περιπτώσεις αυτές ο ασθενής προσέρχεται με εικόνα «οξείας κοιλίας» και είναι δυνατόν να βρίσκεται σε κατάσταση κυκλοφορικής καταπληξίας (shock). Ταχεία αύξηση του μεγέθους του ανευρύσματος, συνεχιζόμενο άλγος και διαστάσεις άνω των 7 cm, πιθανολογούν για επερχόμενη ρήξη του ανευρύσματος. Το ραγέν ανεύρυσμα πρέπει να χειρουργηθεί επειγόντως. Σε τέτοιες επείγουσες επεμβάσεις η χειρουργική θνητότητα είναι μεγάλη.
Η διάγνωση τίθεται πολλές φορές και με μια απλή ακτινογραφία κοιλίας στην οποία φαίνεται η αποτιτάνωση του τοιχώματος της κοιλιακής αορτής και μπορεί να γίνει εκτίμηση των διαστάσεων του ανευρύσματος. Το υπερηχογράφημα και η αξονική τομογραφία τεκμηριώνουν συνήθως τη διάγνωση. Παράλληλα συλλέγονται πληροφορίες για τις σχέσεις του ανευρύσματος με τις νεφρικές αρτηρίες και άλλα σημαντικά αρτηριακά στελέχη της κοιλιάς. Κατά την κλινική εξέταση μπορεί να ακουστεί φύσημα στην περιοχή κοντά στον ομφαλό. Με προσεκτική κλινική εξέταση, και σε λεπτόσωμα συνήθως άτομα, αποκαλύπτεται μια μεγάλη σφύζουσα μάζα κοντά στον ομφαλό.
Η θεραπεία του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής είναι χειρουργική. Παρακολούθηση της εξέλιξης τους συστήνεται, μόνο όταν ο χειρουργικός κίνδυνος είναι μεγάλος. Η επέμβαση περιλαμβάνει εκτομή του ανευρυσματικού σάκου και αποκατάσταση της συνέχειας της κοιλιακής αορτής με πρόθεση. Η πρόθεση (μόσχευμα) είναι σωληνωτή, όταν περιορίζεται στην κοιλιακή αορτή, και διχαλωτή, όταν επεκτείνεται και στις κοινές λαγόνιες αρτηρίες.
