Μετά την συνέντευξη που παραχώρησε χθες Κυριακή 13 Οκτωβρίου στην εφημερίδα Real News ο Υπουργός Υγείας κ. Αδ. Γεωργιάδης, απειλώντας εμμέσως πλην σαφώς ότι «εάν ο ιδιωτικός τομέας παροχής υπηρεσιών υγείας προχωρήσει σε επισχέσεις εναντίον του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., τότε ίσως και ο Οργανισμός θα παύσει να έχει οποιαδήποτε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα υγείας και θα επικεντρώσει όλους τους πόρους του στις δημόσιες δομές», οφείλουμε να κάνουμε γνωστές σε όλους κάποιες ατράνταχτες αλήθειες και ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του, σημειώνει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων.

‘Από συστάσεώς του ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. , παρά τις συμβατικές του υποχρεώσεις, καθυστερούσε την πληρωμή της αποζημίωσης των παρόχων υπηρεσιών υγείας οι οποίοι εξυπηρετούν τους ασφαλισμένους του Οργανισμού, καθυστέρηση η οποία με τον καιρό όλο και μεγάλωνε, για να φτάσει σήμερα στο μέσο του μηνός Οκτωβρίου, να έχει δοθεί στον κλάδο των Διαγνωστικών Κέντρων και Εργαστηρίων η προκαταβολή μηνός Φεβρουαρίου 2013 (το 90% της οφειλής) και να υπολείπονται οι επόμενοι μήνες τρέχοντος έτους και το υπόλοιπο 10% όλων των μηνών από την έναρξη λειτουργίας του, δηλαδή από 01/01/2012.

Επίσης πρέπει να σημειώσουμε τη δυσμενή διακριτική μεταχείριση που επιφυλάσσει η Διοίκηση του Οργανισμού ως προς τις πληρωμές στον κλάδο μας αλλά και σε άλλους παρόχους, πλην φαρμακοποιών, τους οποίους εξοφλεί στην ώρα τους και ολοσχερώς, παρά την ιδιαιτερότητα που έχουν τα Διαγνωστικά Κέντρα και Εργαστήρια, που είναι η ανάγκη να αγοράζουν (σήμερα πλέον τις μετρητοίς) τα διάφορα αναλώσιμα υλικά και τα αντιδραστήρια τα οποία τους είναι απαραίτητα για την διενέργεια όλων των παρακλινικών εργαστηριακών εξετάσεων που διενεργούν.

Επιπλέον, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των προηγούμενων ετών (2008-2011) παρά τον ψηφισθέντα νόμο (Ν. 4132/2013) για άμεση εξόφλησή τους με πρόχειρο λογιστικό έλεγχο (φυσικά με «κούρεμα» της τάξεως του 15%) και παρά τις συνεχείς προτροπές και διαβεβαιώσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού της χώρας να δοθούν άμεσα τα χρήματα που οφείλει το κράτος στους πολίτες, προχωρούν με πολύ αργό ρυθμό, ενώ στο Ν. Αττικής δεν έχουν φτάσει ούτε στο ποσοστό του 20% του συνόλου των οφειλών, καθιστώντας ακόμη πιο τραγική, λόγω έλλειψης ρευστότητας, την οικονομική κατάσταση των μονάδων του κλάδου μας.

Στο σημείο αυτό πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο τραπεζικός δανεισμός πλέον δεν υπάρχει εδώ και τέσσερα σχεδόν χρόνια, η εκχώρηση απαιτήσεων (Factoring) έχει σταματήσει εδώ και δύο χρόνια, ενώ οι τόκοι των κεφαλαίων κίνησης που είχαμε δανεισθεί και των απαιτήσεων που είχαμε εκχωρήσει συνεχίζουν να τρέχουν με απαγορευτικά επιτόκια, για οποιαδήποτε επιχείρηση, της τάξεως του 9%-11%, εξανεμίζοντας το ελάχιστο περιθώριο κέρδους που έχει απομείνει μετά και την καθήλωση του κρατικού τιμοκαταλόγου στο έτος 1991 και την πρόσφατη επιβολή νέων ασφαλιστικών τιμών από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα.

Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ψηφίζεται το άρθρο 100 του νόμου 4172/2013 με το οποίο εφαρμόζουν αυθαίρετα, αυταρχικά και αντισυνταγματικά, μηχανισμό αυτόματης περικοπής δαπανών (claw back) σε υπέρβαση του προϋπολογισμού του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. (εξ’ αρχής ελλειμματικός στην κατηγορία των παρακλινικών εξετάσεων) για κάθε κατηγορία δαπάνης, η οποία στον κλάδο των Διαγνωστικών Κέντρων και Εργαστηρίων αγγίζει και σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά το 40% του τζίρου τους. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε το γεγονός ότι τα Διαγνωστικά Κέντρα και Εργαστήρια δεν καθορίζουν αυτά ούτε τον αριθμό των εργαστηριακών εξετάσεων που πρέπει να διενεργηθούν, αλλά ούτε και το είδος αυτών.

Η απαίτηση αυτή είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των κλινικών ιατρών οι οποίοι τις παραγγέλλουν για να γνωρίζουν την κατάσταση των ασθενών τους, ενώ οι Εργαστηριακές μονάδες απ’ εναντίας είναι υποχρεωμένες να τις εκτελέσουν γιατί διαφορετικά θα έχουν διοικητικές ευθύνες (διακοπή σύμβασης για αντισυμβατική συμπεριφορά), αστικές ευθύνες (αγωγή ασφαλισμένου για άρνηση παροχής υπηρεσιών υγείας) και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και ποινικές ευθύνες (θάνατος ασφαλισμένου αποδιδόμενος στην άρνηση διενέργειας της εξέτασης).

Ο ιδιωτικός τομέας παροχής υπηρεσιών υγείας, ο οποίος εξυπηρετεί το 96% των ασφαλισμένων του Οργανισμού, με κόστος για το κράτος τουλάχιστον τρεις φορές μικρότερο απ’ ότι θα στοίχιζε στις δημόσιες υποδομές, με ποιότητα και αξιοπιστία αποτελέσματος στις υπηρεσίες υγείας που παρέχει, παρά τις προαναφερόμενες εξαιρετικά αντίξοες οικονομικές συνθήκες, συνεχίζει να στηρίζει την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας της χώρας και να εξυπηρετεί τα εκατομμύρια των πολιτών που έχουν ανάγκη αυτών των υπηρεσιών, πιστώνοντας στην ουσία το Ελληνικό κράτος.

Όμως, κανένας επαγγελματίας, όσο ευαίσθητος και φιλεύσπλαχνος κι αν είναι, δεν μπορεί και δεν αντέχει να εργάζεται και να μην πληρώνεται για το έργο που παράγει, όταν μάλιστα χρεώνεται ο ίδιος λόγω των διαφόρων αναλωσίμων που αγοράζει για να μπορέσει να επιτελέσει το έργο του, ενώ από την άλλη μεριά το κράτος με αυταρχικό, αυθαίρετο και ανήθικο τρόπο αποφασίζει, εκ των υστέρων και καταπατώντας νόμους και συμβάσεις, να μην πληρώσει την νόμιμη αποζημίωση στους παρόχους, σε ήδη παρασχεθείσες υπηρεσίες και να απειλεί μάλιστα με διακοπή συμβάσεων τους παρόχους εάν δεν συνεχίσουν να εργάζονται δωρεάν!

Το θέμα θα μπορούσε να ήταν κωμικό, εάν δεν ήταν δυστυχώς τόσο τραγικό.

Υπάρχει Έλληνας Πρωθυπουργός; Υπάρχει Ελληνική κυβέρνηση; Υπάρχουν εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού στο κοινοβούλιο;

Τα γνωρίζουν όλα αυτά που αναφέρονται παραπάνω;

Εάν όχι τους τα λέμε εμείς τώρα και μάλιστα με πολύ δυνατή φωνή για να τα ακούσουν καθαρά.

Όμως τώρα που τα γνωρίζουν, περιμένουμε να τα αλλάξουν άμεσα, γιατί διαφορετικά μας οδηγούν στην οικονομική καταστροφή με όλες τις συνέπειες που θα έχει αυτή η εξέλιξη.’, καταλήγει η ανακοίνωση.