Αν και είναι ήδη γνωστό ότι, η φτώχεια σχετίζεται με χειρότερη υγεία και μικρότερο προσδόκιμο ζωής, η γερμανική μελέτη για πρώτη φορά τεκμηριώνει ότι ο τρόπος που αξιολογεί κάποιος την κοινωνικο-οικονομική του κατάσταση έχει επίσης αρνητικές επιπτώσεις στην ζωή του.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τους Δρ Μάγια Αντένα και Μιχάλ Μικ, εξέτασαν στοιχεία που αφορούσαν 12 ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας, που αφορούσαν την περίοδο 2006 – 2012.

Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι, τα άτομα άνω των 50 ετών που θεωρούσαν εαυτούς φτωχούς, αρρώσταιναν κατά μέσο όρο 38% πιο συχνά και υποτροπίαζαν σε θέματα υγείας 48% συχνότερα, συγκριτικά με εκείνους που δεν ένιωθαν οικονομικά αδύναμοι. Η πιθανότητα θανάτου ήταν επίσης περίπου 40% μεγαλύτερη για τους άνδρες και 58% για τα άτομα ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας 50-64 ετών, που αισθάνονταν φτωχοί.

Οι ερευνητές διακρίνουν την φτώχεια με βάσει το εισόδημα, τον πλούτο (υπό την έννοια των κεκτημένων) και την υποκειμενικότητα. Εκτός από την υποκειμενική φτώχεια, και η έλλειψη κεκτημένων, όπως ένα σπίτι, επίσης επιδεινώνει την υγεία.

Ο άνθρωπος, άνω των 50 ετών, που διαθέτει ελάχιστο πλούτο (ακίνητα κ.α.), αρρωσταίνει πολύ πιο συχνά και η υγεία του επανέρχεται με πολύ πιο αργό ρυθμό μετά από μια ασθένεια, σε σχέση με όσους διαθέτουν πλούτο. Από την άλλη, η εισοδηματική φτώχεια είναι αυτή που έχει την μικρότερη επίπτωση στην υγεία των ατόμων άνω των 50 ετών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν να υπάρχει μεγάλη επικάλυψη ανάμεσα στα διαφορετικά είδη της φτώχειας. Έτσι, μόνο το 8% όσων ανθρώπων αποτέλεσαν αντικείμενο της έρευνας, ήταν φτωχοί βάσει και των τριών κριτηρίων (εισοδήματος, πλούτου, υποκειμενικό αίσθημα). Γι’ αυτό, προτείνουν να υπάρξουν ευρύτεροι ορισμοί της φτώχειας, που να συνδυάζουν τόσο αντικειμενικά, όσο και υποκειμενικά χαρακτηριστικά.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή