Στένωση καρωτίδας και αντιμετώπιση της
Τι είναι;
Η στένωση καρωτίδας αποτελεί μία πάθηση, η οποία μπορεί να παραμείνει ασυμπτωματική ακόμη και σε υψηλό βαθμό στένωσης.
Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι παροδικά και διαρκούν από μερικά λεπτά έως και αρκετές ώρες, οπότε και το εγκεφαλικό χαρακτηρίζεται παροδικό (ΠΙΕ ή ΤΙΑ).
Όταν τα συμπτώματα είναι μόνιμα τότε το εγκεφαλικό μπορεί να θεωρηθεί μόνιμο (ΑΕΕ), ενώ η κλινική εικόνα του ασθενή μπορεί να εξελιχθεί με επιδείνωση ή σταδιακή βελτίωση των συμπτωμάτων.Αγγειογραφία
Υψηλού βαθμού στένωση έσω καρωτίδας αρτηρίας
Θεραπεία
Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή και την τροποποιήση ορισμένων συνηθειών ζωής όπως το κάπνισμα και τη δίαιτα.
Η φαρμακευτική αγωγή έχει ως στόχο τη μείωση των επιπέδων των λιπιδίων του αίματος (χοληστερίνη, τριγλυκερίδια) με χορήγηση υπολιπιδαιμικής αγωγής (π.χ. στατίνες). Απαραίτητη επίσης, είναι η καλή ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης με στόχο τη διατήρησή της σε χαμηλά επίπεδα. Ανάλογα με το βαθμό της καρωτιδικής στένωσης συνήθως απαιτείται και αντιαιμοπεταλιακή (αντιπηκτική) αγωγή του τύπου της κλοπιδογρέλης ή του σαλικυλικού οξέος. Επιβάλλεται άμεση διακοπή του καπνίσματος και τακτική παρακολούθηση του βαθμού στένωσης των καρωτίδων με υπερήχους (Triplex).
Η χειρουργική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την ενδαρτηρεκτομή καρωτίδας και την ενδαγγειακή αποκατάσταση. Η απόφαση για τη χειρουργική αντιμετώπιση και το είδος της αντιμετώπισης εξαρτάται από το βαθμό της στένωσης και τα συμπτώματα του ασθενούς.
Η ενδαρτηρεκτομή της έσω καρωτίδας αποτελεί το χρυσό κανόνα αντιμετώπισης της κρίσιμης στένωσης της έσω καρωτίδας. Oυσιαστικά πρόκειται για τη χειρουργική εξαίρεση της ίδιας της “επικίνδυνης” αθηρωματικής πλάκας.
Η ενδαγγειακή αποκατάσταση της στένωσης της έσω καρωτίδας πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία και περιλαμβάνει την τοποθέτηση ειδικού μεταλλικού ενδοαυλικού νάρθηκα (stent) και την αγγειοπλαστική με μπαλόνι.
Κάθε μέθοδος έχει συγκεκριμένους περιορισμούς, ενδείξεις και αντενδείξεις που πρέπει να μελετώνται ξεχωριστά για κάθε ασθενή.