Θεραπεία με Ινσουλίνη Glargine
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η λιξισενατίδη της Sanofi έδειξε Σημαντικά Μεγαλύτερη Μείωση των Επιπέδων Σακχάρου Αίματος μετά τη Λήψη Δοκιμαστικού Γεύματος σε Σχέση με τη Λιραγλουτίδη μετά την Προσθήκη και των δύο σε Θεραπεία με Ινσουλίνη Glargine
Παρίσι, Γαλλία – 14 Ιουνίου, 2014– Η Sanofi ανακοίνωσε σήμερα ότι η λιξισενατίδη πέτυχε το πρωτεύον καταληκτικό σημείο σε μία συγκριτική (head-to-head) μελέτη φαρμακοδυναμικής έναντι της λιραγλουτίδης, διάρκειας 8 εβδομάδων, η οποία έδειξε μία σημαντικά μεγαλύτερη μείωση των επιπέδων μεταγευματικής γλυκόζης αίματος μετά από τη λήψη δοκιμαστικού γεύματος σε σύγκριση με τη λιραγλουτίδη, όταν προστέθηκαν σε θεραπεία με ινσουλίνη glargine τιτλοποιημένη στη βέλτιστη δόση. Η μείωση των επιπέδων της μεταγευματικής γλυκόζης μετρήθηκε ως η μεταβολή από την έναρξη, έως την εβδομάδα 8, στην οριακή περιοχή κάτω από την καμπύλη σακχάρου για 4 ώρες μετά τη λήψη ενός τυποποιημένου προγεύματος στερεάς τροφής.
Τα ευρήματα επίσης έδειξαν ότι, ενώ τόσο η λιξισενατίδη όσο και λιραγλουτίδη μείωσαν τα επίπεδα της γλυκόζης αίματος (HbA1c) όταν προστέθηκαν στη θεραπεία ινσουλίνης glargine, που τιτλοποιήθηκε στη βέλτιστη δόση, η θεραπεία με λιξισενατίδη οδήγησε στην αναφορά μικρότερου ποσοστού γαστρεντερικών ανεπιθύμητων ενεργειών, σε χαμηλότερη μέση αύξηση των καρδιακών παλμών και μικρότερη αύξηση από την έναρξη έως την εβδομάδα 8 στα επίπεδα των παγκρεατικών ενζύμων (αμυλάση και λιπάση). Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες στη διάρκεια της μελέτης ήταν συμπτωματική υπογλυκαιμία και ναυτία. Η συμπτωματική υπογλυκαιμία υπήρξε πιο συχνή στην ομάδα θεραπείας με λιξισενατίδη σε σύγκριση με την ομάδα που λάμβανε λιραγλουτίδη. (Τα πλήρη αποτελέσματα είναι διαθέσιμα στο τμήμα Αποτελέσματα Ανάλυσης.) Η λιξισενατίδη έχει λάβει έγκριση στην Ευρώπη και αποτελεί υπό έρευνα φάρμακο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου δεν έχει εγκριθεί.
“Σε αυτή τη Φάσης IIσυγκριτική μελέτη διαπιστώσαμε σημαντική διαφορά στη μείωση των επιπέδων της μεταγευματικής γλυκόζης μεταξύ λιξισενατίδης και λιραγλουτίδης, δύο αγωνιστών του υποδοχέα του GLP-1, με παρόμοια συνολική μείωση των επιπέδων της γλυκόζης αίματος,” δήλωσε ο RiccardoPerfetti, SeniorMedicalOfficer, VicePresidentGlobalMedicalAffairs, Τομέας Διαβήτη της Sanofi. “Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και τα δύο φάρμακα μείωσαν τη γλυκόζη αίματος, αλλά ανακαλύψαμε ότι η λιξισενατίδη πέτυχε τον στόχο με σημαντικότερη επιβράδυνση της γαστρικής κένωσης, και η χρήση της συσχετίστηκε με διαφορές στην ασφάλεια και την ανεκτικότητα σε σύγκριση με τη λιραγλουτίδη. Αυτές οι διαφορές είναι ενδιαφέρουσες και θα μπορούσαν να διερευνηθούν περαιτέρω για να διαπιστωθεί εάν οι διαφορές στη γαστρική κένωση ωφελούν τους ασθενείς μειώνοντας τη διακύμανση της μεταγευματικής γλυκόζης και εάν η γαστρική κένωση αντιστοιχεί σε διαφορές στην ασφάλεια και την ανεκτικότητα.”
Αυτά τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο 74ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (AmericanDiabetesAssociation) στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας. Ηπερίληψη τιτλοφορείται: Effect of Lixisenatide vs Liraglutide on Glycemic Control, Gastric Emptying, and Safety Parameters in Optimized Insulin Glargine T2DM ± Metformin. (Meieretal. Αναρτημένη ανακοίνωση #1017-P, 14 Ιουνίου, 2014). [Επίδραση της Λιξισενατίδης έναντι της Λιραγλουτίδης στον Γλυκαιμικό Έλεγχο, στη Γαστρική Κένωση και σε Παραμέτρους Ασφάλειας σε Βελτιστοποιημένη Θεραπεία Ινσουλίνης Glargine± Μετφορμίνη σε ασθενείς με ΣΔτ2]
Αποτελέσματα της Ανάλυσης
Αυτή η τυχαιοποιημένη, ανοιχτή, τριών ομάδων, παράλληλη κλινική μελέτη διάρκειας 8 εβδομάδων, που σύγκρινε τη χορήγηση άπαξ ημερησίως (QD) λιξισενατίδης 20µgμε τη χορήγηση λιραγλουτίδης 1,2mgκαι 1,8mgσε 142 ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 που λάμβαναν θεραπεία με ινσουλίνη glargineη οποία είχε τιτλοποιηθεί στη βέλτιστη δόση (SMPG 80–100mg/dL) με ή χωρίς μετφορμίνη, πέτυχε το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της. Τα αποτελέσματα έδειξαν μεγαλύτερη μείωση των επιπέδων μεταγευματικής γλυκόζης (PPG) από την έναρξη με τη λιξισενατίδη (-240,2h.mg/dL, SE 20,0) σε σύγκριση με τη λιραγλουτίδη 1,2mg (-131,8h.mg/dL, SE 20,2) και 1,8mg (-157,1h.mg/dL, SE 21,0) για 4 ώρες μετά τη λήψη ενός τυποποιημένου προγεύματος στερεάς τροφής. (p<0,0001).
Την εβδομάδα 8, τα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1cμειώθηκαν σημαντικά από την έναρξη (τα επίπεδα ήταν παρόμοια για όλες τις ομάδες θεραπείας (6,2 ± 0,4 για την ομάδα λιξισενατίδης, 6,1 ± 0,3 για την ομάδα λιραγλουτίδης 1,2mg, και 6,1 ± 0,3 για την ομάδα λιραγλουτίδης 1,8mg). Το σωματικό βάρος μειώθηκε σημαντικά σε όλες τις ομάδες (-1.61 ± 0.47kg, p<0.05 για τη λιξισενατίδη, -1.78 ± 0.48kg, p<0.05 για τη λιραγλουτίδη 1.2mg, και -2.42 ± 0.49kg, p<0.0001 για τη λιραγλουτίδη 1.8mg)
Η συμπτωματική υπογλυκαιμία υπήρξε ελάχιστα πιο συχνή στην ομάδα θεραπείας με λιξισενατίδη (14 επεισόδια με λιξισενατίδη έναντι 9 και 10 επεισοδίων με λιραγλουτίδη 1,2mgκαι 1,8mg, αντίστοιχα). Αναφέρθηκε ένα περιστατικό σοβαρής συμπτωματικής υπογλυκαιμίας στην ομάδα θεραπείας με λιξισενατίδη και ένα περιστατικό ήπιας ασυμπτωματικής επιβεβαιωμένης παγκρεατίτιδας στην ομάδα θεραπείας με λιραγλουτίδη 1,8mg.
Επιπρόσθετα, η λιξισενατίδη επιβράδυνε σημαντικά τη γαστρική κένωση σε υψηλότερο βαθμό σε σχέση με τη λιραγλουτίδη 1,2mgκαι 1,8mg (μέση μεταβολή LS ± SE (min) του λανθάνοντα χρόνου γαστρικής κένωσης: 175,6 ± 23,7 [λιξισενατίδη, p<0,0001 για μεταβολή από την έναρξη] έναντι 70,1 ± 23,8 [λιραγλουτίδη 1,2 mg, p<0,05 για μεταβολή από την έναρξη] και 48,9 ± 24,6 [λιραγλουτίδη 1,8 mgp<0,05 για μεταβολή από την έναρξη]· μέση μεταβολή LS ± SE(min) του χρόνου ημίσειας ζωής της γαστρικής κένωσης: 453,6 ± 58,2 [λιξισενατίδη, p<0,0001 για μεταβολή από την έναρξη] έναντι 175,3 ± 58,5 [λιραγλουτίδη 1,2 mg, p<0,05 για μεταβολή από την έναρξη] και 130,5 ± 60,3 [λιραγλουτίδη 1,8 mgp<0,05 για μεταβολή από την έναρξη]). Αναφέρθηκαν περισσότερες γαστρεντερικές ανεπιθύμητες ενέργειες (GIAEs) με τη λιραγλουτίδη σε σχέση με τη λιξισενατίδη (21 και 22 με λιραγλουτίδη 1,2mgκαι 1,8mg, αντίστοιχα, έναντι 17 με λιξισενατίδη), με ναυτία να αναφέρεται σε 8 και 11 περιστατικά με λιραγλουτίδη 1,2mgκαι 1,8mgαντίστοιχα, έναντι 9 με λιξισενατίδη. Η θεραπεία με λιραγλουτίδη επίσης οδήγησε σε υψηλότερη αύξηση από την έναρξη έως την εβδομάδα 8 στα επίπεδα των παγκρεατικών ενζύμων αμυλάση και λιπάση σε σύγκριση με τη λιξισενατίδη (αμυλάση: +8,01IU/L, SE 4,00 και +5,68IU/L, SE 4,13 για τη λιραγλουτίδη 1,2mgκαι 1,8mg, αντίστοιχα, έναντι +2,98IU/L, SE 4,00 για τη λιξισενατίδη· λιπάση: +21,12IU/L, SE 7,16 και +20,76IU/L, SE 7,38, έναντι +6,97IU/L, SE 7,11). Η μέση αύξηση των καρδιακών παλμών, που καταγράφηκε με περιπατητική παρακολούθηση 24 ωρών, υπήρξε υψηλότερη με τη λιραγλουτίδη 1,2mgκαι 1,8mgσε σύγκριση με τη λιξισενατίδη (9bpmγια τη λιραγλουτίδη, 3bpmγια τη λιξισενατίδη, p<0,0001), χωρίς σημαντική διαφορά στην αρτηριακή πίεση σε διάστημα 24 ωρών.
Σχετικά με τη Λιξισενατίδη
Στην Ευρώπη, η λιξισενατίδη έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας ως ένας άπαξ ημερησίως χορηγούμενος γευματικός αγωνιστής του υποδοχέα του GLP-1 για την αντιμετώπιση ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2. Παραμένει υπό έρευνα στις ΗΠΑ. Το GLP-1 είναι μία φυσική πεπτιδική ορμόνη που εκκρίνεται στο σώμα εντός λίγων λεπτών από τη λήψη ενός γεύματος. Είναι γνωστό ότι καταστέλλει την έκκριση γλυκαγόνης από τα παγκρεατικά α-κύτταρα και διεγείρει τη γλυκοζοεξαρτώμενη έκκριση ινσουλίνης από τα παγκρεατικά β-κύτταρα.
Η λιξισενατίδη, η άδεια της οποίας έχει παραχωρηθεί στη Sanofiαπό τη ZealandPharmaA/S (Κοπεγχάγη, Δανία, www.zealandpharma.com), έχει εγκριθεί στην Ευρώπη το 2013 για τη θεραπεία ενηλίκων ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 για την επίτευξη γλυκαιμικού ελέγχου σε συνδυασμό με από του στόματος φαρμακευτικά σκευάσματα που μειώνουν τα επίπεδα γλυκόζης και/ ή βασική ινσουλίνη, εφόσον τα παραπάνω, παράλληλα με δίαιτα και άσκηση, δεν πετυχαίνουν επαρκή γλυκαιμικό έλεγχο. Η λιξισενατίδη έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας σε πάνω από 40 χώρες παγκοσμίως για την αντιμετώπιση ενηλίκων ασθενών που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 και κυκλοφορεί στην αγορά της Ευρώπης, της Ιαπωνίας, του Μεξικού και άλλων χωρών. Η Sanofiσχεδιάζει να καταθέσει εκ νέου αίτηση νέου φαρμάκου (NewDrugApplication) για τη λιξισενατίδη στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2015, μετά την ολοκλήρωση της μελέτης καρδιαγγειακών συμβαμάτων ELIXA.
Η συσκευή χορήγησης (πένα) της λιξισενατίδης έχει κερδίσει μια σειρά βραβείων καινοτόμου σχεδιασμού, συμπεριλαμβανομένων των GoodDesignAward 2012 και iFProductDesignAward. Η εκδοχή της συσκευής χορήγησης Lyxumiaπου χρησιμοποιείται στην Ιαπωνία κέρδισε το GoodDesignAward (GMark) για το 2013.
Σχετικά με τον Τομέα Διαβήτη της Sanofi
Η Sanofi αγωνίζεται να βοηθήσει τα άτομα που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη να διαχειριστούν όσο το δυνατόν καλύτερα τις πολλαπλές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, προσφέροντάς τους καινοτόμες, ολοκληρωμένες και εξατομικευμένες λύσεις. Με οδηγό τις πολύτιμες πληροφορίες που προέρχονται από την αλληλεπίδραση και την παροχή συμβουλών με ανθρώπους που πάσχουν από Διαβήτη, η εταιρεία διαθέτει σήμερα τόσο ενέσιμα όσο και από του στόματος φάρμακα: τη βασική ινσουλίνη glargine και τη γευματική ινσουλίνη glulisine, καθώς και τη σουλφονυλουρία γλιμεπιρίδη, η οποία χορηγείται από του στόματος σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2. Προκειμένου να παρέχει ολοκληρωμένη φροντίδα για την αντιμετώπιση του Διαβήτη, η Sanofi διαθέτει επίσης καινοτόμες συσκευές, μέτρησης και παρακολούθησης της γλυκόζης αίματος.
Σχετικά με τη Sanofi
Η Sanofi, ένας παγκόσμιος ηγέτης στον Τομέα της Υγείας, ανακαλύπτει, αναπτύσσει και παρέχει θεραπευτικές λύσεις εστιασμένες στις ανάγκες των ασθενών. Η Sanofi διαθέτει ισχυρή παρουσία στον Tομέα της Yγείας, με 7 πλατφόρμες ανάπτυξης: ολοκληρωμένες λύσεις για τον Διαβήτη, Εμβόλια για ανθρώπινη χρήση, Καινοτόμα Φάρμακα, Καταναλωτικά Προϊόντα Υγείας, Αναδυόμενες Αγορές, Κτηνιατρικό Τομέα και τη νέα Genzyme. Η Sanofi είναι εισηγμένη στα Χρηματιστήρια του Παρισιού και της Νέας Υόρκης.
