Καρωτιδική Νόσος
Συγγραφέας Ιωάννης Τζορμπατζόγλου Γράφτηκε στις ,
Είναι η στένωση των αρτηριών που ονομάζονται καρωτίδες. Οι καρωτίδες είναι οι δύο κύριες αρτηρίες αιμάτωσης του εγκεφάλου. Με την πάροδο των ετών η έσω επιφάνεια των αρτηριών γεμίζει με αθηρωματικό υλικό που κλείνει τον αυλό εμποδίζοντας τη ροή αίματος.
Απόφραξη καρωτίδος σημαίνει 50% πιθανότητα εγκεφαλικού
Το πιο ευαίσθητο και σημαντικό όργανο του ανθρωπίνου σώματος είναι ο εγκέφαλος. Αν μείνει χωρίς οξυγόνο πάνω απο 30” λιποθυμούμε ενώ μετά από 2-3 λεπτά οι βλάβες είναι ανεπανόρθωτες. Το οξυγόνο δίνεται στα εγκεφαλικά κύτταρα μέσω των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αρτηριακού αίματος.
Η μόνιμη βλάβη των κυττάρων του εγκεφάλου, ονομάζεται εγκεφαλικό.
Δυστυχώς η νόσος μπορεί να ειναι ασυμπτωματική και η πρώτη της εκδήλωση να είναι ένα μεγάλο εγκεφαλικό. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να μην εκδηλωθεί, αλλά έχει βρεθεί συσχέτιση της ασυμπτωματικής καρωτιδικής νόσου με σιωπηλά έμφρακτα, πτώση διάνοιας αμνησία και άνοια. Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν πρώιμα σημάδια:
- Μουδιάσματα των άκρων που διαρκούν για λίγο
- Αδυναμία ομιλίας που διαρκεί κάποια λεπτά
- Απώλεια όρασης από τον ένα οφθαλμό (σαν να βλέπουμε μέσα από κουρτίνα)
Οποιοδήποτε από αυτά τα σημάδια μπορεί να σημαίνει προχωρημένη καρωτιδική βλάβη και επείγει αγγειοχειρουργικής εκτίμησης.
Περισσότερο κινδυνεύουν άνδρες άνω των 60 και γυναίκες άνω των 65, καπνιστές με αρτηριακή υπέρταση, αυξημένη χοληστερίνη και σακχαρώδη διαβήτη..
Υιοθέτηση από μικρή ηλικία υγιεινού τρόπου ζωής, άσκησης , ρύθμιση πίεσης , σακχάρου και χοληστερίνης. Check up αγγείων μετά τα 50 ιδίως αν έχουμε καρδιακό πρόβλημα ή κανονίζουμε χειρουργείο καρδιάς.
Σε μικρές στενώσεις αρκεί η φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με παρακολούθηση από αγγειοχειρουργό. Σε στενώσεις άνω του 60% και ανάλογα με την υφή της πλάκας πολλοί ασθενείς θα ωφεληθούν από μια επέμβαση αποκατάστασης της καρωτίδος.
Κλινικά και παρακλινικά.
Με τρίπλεξ και αν χρειαστεί με αξονική η μαγνητική αγγειογραφία. Αν η πλάκα χαρακτηριστεί μαλακή, με μεγάλη στένωση, τότε ο κίνδυνος εγκεφαλικού είναι μεγαλύτερος απ’ότι σε μία σταθερή (σκληρή) πλάκα με μικρότερο βαθμό στένωσης. Η εξέταση μπορεί να συμπληρωθεί με αγγειογραφία, ή και αξονική αν ο ειδικός το κρίνει απαραίτητο.
Υπάρχουν δύο μορφές θεραπείας:
- Μπαλονάκι με στεντ
- Ενδαρτηρεκτομή
Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες και τις σύγχρονες κατευθυντήριες οδηγίες φαίνεται ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων λιγότερο επικίνδυνο είναι το χειρουργειο ενδαρτηρεκτομής. Βέβαια στη φαρέτρα του αγγειοχειρουργου, υπάρχει και η αποκατάσταση με στεντ αφού κάθε ασθενής έχει την ιδιαιτερότητα του.
Ο διεγχειρητικός κίνδυνος εγκεφαλικού ή θανάτου είναι 1.5% για την ενδαρτηρεκτομή και 2% για το στεντ σε ασυμπτωματική νόσο. Η αντιμετώπιση της νόσου μπορεί να είναι συντηρητική στα αρχικά στάδια, με ρύθμιση των παραγόντων κινδύνου και παρακολούθηση, ενώ στα τελικά στάδια η αντιμετώπιση πρέπει να είναι χειρουργική. Υπάρχει σε επιλεγμένες περιπτώσεις και η ενδαγγειακή προσέγγιση, με τοποθέτηση ενδονάρθηκα μέσα στην καρωτίδα.
 |
 |
Πόσο διαρκεί το χειρουργείο;
Γύρω στις 2ωρες. Ο ασθενής επιστρέφει στο κρεβάτι του και σε δύο μέρες παίρνει εξιτήριο. Η τομή στον λαιμό κλείνει με ειδικά ράμματα και γίνεται πλαστική αποκατάσταση με άριστα αισθητικά αποτελέσματα.
Πως γίνεται το στεντ;
Υπό τοπική αναισθησία γινεται παρακεντηση της αρτηρίας του μηρού και προώθηση σύρμάτων και κάθετηρων μεχρι τη βλάβη. Η διαδικασία γινεται σε αγγειοχειρουργική σουίτα με αγγειογράφο και υπό ακτινοσκόπηση. Ο ασθενής επιστρέφει στο κρεβάτι και παίρνει εξιτήριο σε μία ημέρα.
Τι πρέπει να κάνω προληπτικά;
Πολύ σημαντικό στην πρόληψη, είναι η καταπολέμηση των παραγόντων κινδύνου για καρωτιδική νόσο:
Το κάπνισμα, Ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η υπερχοληστεριναιμία, πρέπει να αντιμετωπίζονται σωστά, είτε η νόσος είναι προχωρημένη είτε την έχουμε προλάβει στην αρχή.
Συμπτώματα που πρέπει οπωσδήποτε να μας οδηγήσουν σε αγγειοχειρουργική εκτίμηση είναι: αιμωδίες (μουδιάσματα) του αριστερού ή δεξιού χεριού που διαρκούν κάποια λεπτά, μουδιάσματα στο πρόσωπο και προσωρινή αδυναμία ομιλίας, παροδική απώλεια όρασης ή θάμπωμα, που παρέρχεται μόνο του μετά από λίγο.
