Μια απλή αιμοληψία θα μας δίχνει εάν θα παθουμε Πάρκινσον
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Στο μέλλον, η διάγνωση της νόσου Πάρκινσον θα είναι δυνατή με μια απλή αιμοληψία, πολύ πριν η ασθένεια προκαλέσει μεγάλη ζημιά.
Γερμανοί και Ιταλοί ερευνητές ανακάλυψαν μια χαρακτηριστική υπογραφή του RNA σε ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον. Στο μέλλον, η διάγνωση θα είναι δυνατή με μια απλή αιμοληψία, πολύ πριν η ασθένεια προκαλέσει μεγάλη ζημιά.
Υπάρχουν τρία εμφανώς μικρά, αλλά αρκετά σταθερά μικρο-RNA που ανακάλυψε στο αίμα ασθενών με Πάρκινσον η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την Δρ Alice Serafin από τα πανεπιστήμια Bolzano και Lübeck.
Τα μικροσκοπικά νουκλεϊκά οξέα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη λύση ενός μεγάλου προβλήματος ώστε η νόσος του Πάρκινσον να διαγιγνώσκεται εύκολα και αξιόπιστα, καλύτερα από ποτέ, πριν μάλιστα συμβεί η όποια ανεπανόρθωτη βλάβη.
Μέχρι στιγμής πάντως, αυτό είναι πρακτικά αδύνατο. Στη διάγνωση της νόσου του Πάρκινσον , η μέλαινα ουσία έχει ήδη χάσει το μεγαλύτερο μέρος από τους νευρώνες, περιορίζοντας έτσι το πεδίο προστασίας από τις θεραπείες.
Καταρχάς οι καλύτερες θεραπείες απαιτούν πρώτα μια καλύτερη διάγνωση.
Αν τα μικρο-RNA πληρούν τις σχετικές απαιτήσεις, πρέπει πράγματι να αποδειχθεί. Πάντως οι περισσότεροι ερευνητές εξετάζουν τώρα ασυνήθιστους τρόπους για την έγκαιρη ανίχνευση της νόσου.
Η ομάδα, με επικεφαλής την Serafin ανέλυσε ορισμένα μικρο- RNA (miRNA) σε περιφερικά μονοκύτταρα και λεμφοκύτταρα, που χρησιμοποιούνται από τα κύτταρα για γονιδιακή ρύθμιση, παραλύοντας συγκεκριμένα γονίδια.
Παρόλο που δρουν κυρίως στον πυρήνα, ένα μέρος τους εκκρίνεται στο αίμα και μεταφέρεται από εμπύρηνα κύτταρα. Σε αντίθεση με πολλά άλλα είδη RNA, τα μικρο-RNA είναι πολύ σταθερά και μπορούν να ανιχνευθούν λόγω αυτού για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η επιστημονική ομάδα της Serafin ενδιαφέρεται τώρα για μια σειρά από μικρο – RNA που εμπλέκονται στη ρύθμιση των γονιδίων του Πάρκινσον.
Η ιδέα πίσω από αυτό ήταν ότι μια δυσλειτουργία των εν λόγω γονιδίων, ως αποτέλεσμα της διαδικασίας της νόσου, θα έπρεπε να είναι αισθητή στο αίμα και ανιχνεύσιμη στο προφίλ των μικρο – RNA.
Οι ερευνητές συνέκριναν το προφίλ μικρο – RNA σε 36 ασθενείς, που χρειάζονταν όλοι L-dopa , σε δέκα χωρίς την προηγούμενη ιατρική θεραπεία, όπως και σε έναν αντίστοιχο αριθμό ίδιας ηλικίας χωρίς Πάρκινσον.
Στην περίπτωση των ασθενών με Πάρκινσον με L-dopa συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου, ανιχνεύτηκαν τα μικρο RNA-30b 5p, 103α-3p και 3a-29p.
Πιο ευκρινές ήταν το σήμα για το 103 a. Εδώ η πιθανότητα για ένα τυχαίο αποτέλεσμα ήταν στο 0,01%. Για αυτό, το εν λόγω μικρο – RNA φαίνεται να είναι πολύ εξειδικευμένo για το Πάρκινσον.
Ωστόσο, θα μπορούσε να καθορίσει μόνο τη θεραπεία με L-dopa, καθώς όλοι οι ασθενείς με Πάρκινσον είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με το φάρμακο.
Το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να διαπιστώσουν αν η θεραπεία με L-dopa επηρεάζει την έκκριση των μικρο -RNA που αναλύθηκαν, και αν υπάρχουν και άλλα που παρουσιάζονται στα πρώτα στάδια της ασθένειας.
Πηγές: Ξένος τύπος.
