Υπερτροφές: Κινόα και Αμάρανθος
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Όταν οι Ισπανοί κατακτητές έφθασαν στην Αμερικανική ήπειρο, απαγόρευσαν την καλλιέργεια σε δύο από τις καλύτερες πηγές φυτικής πρωτεΐνης που υπάρχουν. Οι γηγενείς κάτοικοι της Αμερικανικής ηπείρου καλλιεργούσαν μία ποικιλία υπερτροφών που έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο στη διατροφή τους.
Αυτές οι δύο τροφές αρχίζουν να διαδίδονται σήμερα σε όλο τον κόσμο σαν τροφές που περιέχουν πρωτεΐνη και άλλα θρεπτικά στοιχεία: πρόκειται για την κινόα και τον αμάρανθο. Και τα δύο αυτά δημητριακά είχαν απαγορευτεί από τους Ισπανούς κατακτητές που έδειχναν μεγάλη αποστροφή απέναντί τους, γιατί οι ντόπιοι τα χρησιμοποιούσαν στις θρησκευτικές τους τελετές.
Τόσο η κινόα, όσο ο αμάρανθος είναι δημητριακά υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη,περιέχοντας οκτώ με εννέα γραμμάρια αυτής ανά μερίδα. Είναι αξιοσημείωτο ότι η πρωτεΐνη που περιέχουν είναι πλήρης—πράγμα που σημαίνει ότι έχει όλα τα σημαντικά αμινοξέα στις αναλογίες που χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα—ένα χαρακτηριστικό που είναι σπάνιο για τις φυτικές πηγές τροφής. Αν η κινόα και ο αμάρανθος μπορούν να καταναλωθούν όπως και όλα τα άλλα δημητριακά στη μαγειρική, δεν ανήκουν στα χόρτα και είναι ασφαλή να καταναλωθούν από άτομα που έχουν αλλεργία στη γλουτένη ή στο καλαμπόκι. Εκτός από αυτά, τα φύλλα του φυτού από όπου συλλέγεται ο καρπός τους είναι φαγώσιμα.
Μόνο σήμερα η Δύση έχει αρχίσει να γνωρίζει τη θρεπτική αξία αυτών των καλλιεργειών και ιδιαίτερα του αμάρανθου. Ενώ η κινόα είναι δύσκολο να καλλιεργηθεί μακριά από το φυσικό της περιβάλλον, ο αμάρανθος φυτρώνει πολύ εύκολα σε σημείο που σε ορισμένες περιοχές να θεωρούν ότι πρόκειται για αγριόχορτο. Εκτός από τον καρπό, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σούπες και αλλού υπάρχει και το αλεύρι αμαράνθου που είναι κατάλληλο για την παρασκευή ψωμιού και τηγανητών.
Κινόα, Η επιστημονική του ονομασία είναι: chenopodium quinoa. Η Χρυσή τροφή των Ίνκας. Συναγωνίζεται σε ηλικία την ηλικία της Γης. Η Κινόα, ο «σπόρος της Γης», όπως λέγεται στους λαούς της Λατινικής Αμερικής, έχει αρχίσει να γίνεται περισσότερο γνωστή τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη των βιολογικών προϊόντων.Μοιάζει με δημητριακό, αλλά δεν είναι. Πρόκειται για τον μικροσκοπικό αποξηραμένο καρπό του φυτού της Κινόα που περικλείει μέσα του, όχι αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε “φαρμακείο της φύσης”, αλλά ολόκληρη τη φαρμακοβιομηχανία της…
- Πρωτεΐνες, περισσότερες και από το σιτάρι,
- αμινοξέα,
- Ω3 λιπαρά,
- κάλιο,
- σίδηρο,
- φυτικές ίνες.
Είναι εύπεπτη τροφή, λειτουργεί σε άριστη συνεργασία με το πεπτικό σύστημα, ωφελεί στην αιμάτωση του εγκεφάλου βοηθώντας στη συγκέντρωση και στην απόδοση της πνευματικής εργασίας, βοηθάει στην καρδιά, στις ημικρανίες και είναι επίσης αντιοξειδωτικό. Είναι ιδανικό για όσους έχουν δυσανεξία στην γλουτένη και ανήκει στην κατηγορία των μακροβιοτικών τροφών.
Χαίρει υψηλής εκτίμησης για την δια-θρεπτική του αξία και τα Ηνωμένα Έθνη, έχουν κατατάξει το Κινόα σαν ΥΠΕΡΤΡΟΦΗ για την υψηλή του περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη (13%). Σε αντίθεση με το ρύζι ή το σιτάρι, που είναι χαμηλά σε λυσίνη, το Κινόα περιέχει ισορροπημένη περιεκτικότητα σε ουσιώδη αμινοξέα για τους ανθρώπους, κάνοντας το ασυνήθιστα πλήρης είδος διατροφής. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται λιγότερη πρωτεΐνη Κινόα από πρωτεΐνη σιταριού για τις ανάγκες μας. Μολονότι στην πράξη είναι ένας σπόρος, το Κινόα θεωρείται πλήρες δημητριακό και μια καλή πηγή φυτικών ινών. Το Κινόα επιπλέον περιέχει Ωμέγα 3 λιπαρά, τα οποία ωφελούν την καρδιά. Επίσης είναι καλή πηγή φωσφόρου και έχει πολύ μαγνήσιο και σίδηρο.
Είναι θάμνος που οι σπόροι του τρώγονται και υπάρχουν σε πολλά χρώματα άσπρο,κόκκινο,μαύρο αλλά και μπλε. Ήταν ένας από τους λόγους που συνέβαλλαν στο πολιτισμό των Ίνκας. Χρησιμοποιείται όπως το ρύζι και το κουσκούς. Αν κανείς θέλει να το μαγειρέψει, θα πρέπει πρώτα να το ξεπλύνει καλά κάτω από τρεχούμενο νερό και μετά το βράζει σε διπλάσια ποσότητα νερού.Το ξέπλυμα είναι απαραίτητο γιατί η φλούδα του Κινόα περιέχει ένα πικρό συστατικό (saponiner) που μπορεί να πικρίζει αλλά δεν είναι επικίνδυνο. Ακόμη καλύτερα είναι να μουλιαστεί από βραδύς σε κρύο νερό, όπως γίνεται με το ρύζι και τα όσπρια.
Πρόταση γεύσης Εξαιρετικής Δύναμης, 1 μέρος Κινόα+2 μέρη νερού.Το βράζουμε σε χαμηλή θερμ. μέχρι να εξατμιστεί το νερό και προσθέτουμε πέστο ή καλαμπόκι ή λαχανικά.
Οι Ίνκας λάτρευαν την Κινόα ως ιερό φυτό και ήταν άρρηκτα δεμένη με πάμπολλες δοξασίες και θρύλους του πολιτισμού τους. Το είχε φέρει στη Γη ένα ιερό πουλί, το «Κούλκου», και το χάρισε στον λαό των Ίνκας με την υπόσχεση ότι θα φέρνει το σώμα τους σε κατάσταση απόλυτης ευεξίας και το πνεύμα τους σε ανάταση… Τέσσερις με πέντε, ίσως και περισσότερες, χιλιάδες μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η Κινόα κατάφερε να συντηρήσει και τους πρώτους… ρεπόρτερ των Ίνκας. Επρόκειτο για μέλη τους που μετέφεραν τα νέα από τη μία κοινότητα στην άλλη τρέχοντας στα υψίπεδα ξυπόλητοι, καλύπτοντας συχνά ακόμα και 150 μίλια μέσα σε 24 ώρες. Το μυστικό τους; Φύλλα Κινόας, μαζί με στάχτη από καμένη Κινόα. Το κρατούσαν για ώρες στο στόμα τους πετυχαίνοντας υψηλά ποσοστά οξυγόνου στο αίμα.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, δύο μαθητές ενός Βολιβιανού πνευματικού ηγέτη, του Oscar Ichazo, είχαν τη φαεινή ιδέα να ιδρύσουν τον «Συνεταιρισμό της Κινόα, σε υψίπεδο της Βολιβίας. Από τότε, η γεωγραφική περιοχή που ορίζεται από τη Νότια Κολομβία, τη Βορειοδυτική Αργεντινή και τη Βόρεια Χιλή, τροφοδοτεί τον κόσμο με αυτήν την «υπέρ-τροφή». Βάλε την στην καθημερινότητα σου για έξτρα δύναμη και ενέργεια.
Διατροφική αξία στα 100γρ Κινόας
Συστατικά Ποσότητα %Ημερήσιων Αναγκών* Συνολικά Λιπαρά 6g 8 Κεκορεσμένα Λιπαρά 0,59g 2 Μονοακόρεστα Λιπαρά 1,535mg Πολυακόρεστα Λιπαρά 2,347mg Χοληστερόλη 0g 0 Υδατάνθρακες 69g 22 Φυτικές ίνες 6g Σάκχαρα 0g Πρωτεΐνες(Αμινοξέα)* 13g 26 Φαινυλαλανίνη 537mg Λευκίνη 786mg Μεθειονίνη 262mg Λυσίνη 734mg Ισολευκίνη 472mg Βαλίνη 589mg Θρεονίνη 459mg Τρυπτοφάνη 140mg Ιστιδίνη 314mg Βιταμίνες Βιταμίνη Α 0IU 0 Βιταμίνη C 0mg 0 Βιταμίνη Ε 0mg 0 Βιταμίνη Κ 0mg 0 Βιταμίνη Β1 0,198mg 13 Βιταμίνη Β2 0,396mg 23 Νιασίνη 2,93mg 14 Βιταμίνη Β6 0,223mg 11 Βιταμίνη Β12 0mg 0 Φολλικό Οξύ 49mcg 12 Παντοθενικό οξύ 1,047mcg 10 Μεταλλικά Στοιχεία Ασβέστιο 60mg 6 Σίδηρος 9,25mg 51 Μαγνήσιο 210mg 52 Φώσφορος 410mg 41 Κάλιο 740mg 30 Νάτριο 21mg 0 Ψευδάργυρος 3,3mg 22 Χαλκός 0,82mg 41 Μαγγάνιο 2,26mg 112 Σελήνιο 0mcg 0
Aμάρανθος: Ο θρύλος του Αμαράνθου μπορεί να ανιχνευθεί στην εποχή των Ίνκας, οι οποίοι πίστευαν ότι ο σπόρος διέθετε υπερφυσικές δυνάμεις. Επί τέσσερις αιώνες κανείς δεν μιλούσε γι’ αυτόν έως ότου επιστήμονες τον ανακάλυψαν ξανά μέσα από μελέτες και επιβεβαίωσαν ότι οι μικροσκοπικοί σπόροι Αμαράνθου περιέχουν έναν σημαντικό αριθμό από οφέλη – κλειδιά.
Αυτό που είναι εξαιρετικό με τον Αμάρανθο είναι τα ασυνήθιστα υψηλά επίπεδά του σε λυσίνη. Αυτό κάνει την πρωτεΐνη Αμαράνθου εξαιρετικά πολύτιμη κι έχει βρεθεί ότι ωφελεί τον μεταβολισμό καθώς επίσης ότι συνδέεται με την επιβράδυνση του γήρατος. Ειδικά οι αθλητές γνωρίζουν την λυσίνη, διότι αυτή φτιάχνει πολλή καρνιτίνη. Κι αυτή με την σειρά της μπορεί να ωφελήσει στην ισορροπία της ενέργειας και της αντοχής.
Δεν είναι μόνο οι αθλητές που ωφελούνται από αυτούς τούς θαυματουργούς σπόρους. Ακόμη και οι αστροναύτες τους παίρνουν μαζί τους στο διάστημα! Μία καλή ιδέα είναι να συγκρίνετε τις πρωτεΐνες του Αμαράνθου με αυτές των συμβατικών δημητριακών, για να καταλάβετε πόσο πολύτιμες είναι. Ο Αμάρανθος είναι επίσης πλούσιος σε ασφαλή λιπαρά οξέα, από τα οποία τα κύρια είναι τα υψηλής ποιότητας λινολενικά οξέα για τα οποία έχει βρεθεί ότι ωφελούν το σώμα σε ότι αφορά την βέλτιστη απόδοση και ευεξία.
Επιπλέον ο Αμάρανθοςς είναι γνωστό ότι περιέχει τα μέταλλα μαγνήσιο και σίδηρο, μαζί με ασβέστιο, σε επίπεδα που μπορούν να συνεισφέρουν στις καθημερινές ανάγκες του οργανισμού σε αυτά τα μέταλλα. Οποιοσδήποτε που ενδιαφέρεται να μάθει για όλα τα πλεονεκτήματα χρησιμοποιώντας αυτόν τον θαυματουργό σπόρο των Ίνκας, με ένα τρόπο υγιή και ευχάριστο, θα μπορέσει να ανακαλύψει αυτά και άλλα πολλά γι αυτό το θαυμαστό τρόφιμο.
Στους πολιτισμούς των Ίνκας και των Αζτέκων -ο Αμάρανθος θεωρείτο ιερό φυτό- του απέδιδαν ότι διέθετε ιδιότητες μακροζωίας. Ο Αμάρανθος ήταν ιδανική πηγή ενέργειας για τους Ινδιάνους των υψιπέδων, οι οποίοι είχαν να αντιμετωπίσουν διαδρομές περισσοτέρων των 40χλμ κάθε φορά. Κοντά στο λιμάνι Vera Cruz στα διάσημα σπήλαια Oxcatlan βρέθηκε Αμάρανθος μεταξύ των ταφικών αντικειμένων που χρονολογούνται ανάμεσα στο 6.700 και 5.000 π.κ.ε.
Χαρακτηριστικά το χρώμα των ανθέων του Αμαράνθου είναι ζωηρό κόκκινο, οπότε είναι και ένα διακοσμητικό φυτό. Μερικοί τύποι ονομαζόμενοι «ουρές της αλεπούς» μπορεί να βρεθούν σε κήπους της Γερμανίας. Γενικώς σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 900 τύποι και 60 είδη. Εκτός από το καλαμπόκι και τα φασόλια ο Αμάρανθος ήταν μία από τις βασικές τροφές των Ίνκας του Περού και των Αζτέκων του Μεξικού. O στόχος τους ήταν να βελτιώνουν τη σοδειά κάθε φορά. Αντίθετα με άλλους σπόρους αυτό δεν επιτυγχάνεται αυξάνοντας το μέγεθος του σπόρου και του ενδοσπερμίου, αλλά αυξάνοντας τον αριθμό των σπόρων ανά φυτό. Κάνοντας αυτό είχαν ένα σημαντικό πλεονέκτημα από το οποίο ακόμη ωφελούμεθα όσον αφορά την σοδειά και τα θρεπτικά οφέλη.
… ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΑΜΑΡΑΝΘΟΥ μπορούν να τρώγονται όπως το σπανάκι.
… ΜΕΧΡΙ 10.000 ΣΠΟΡΟΙ ΑΜΑΡΑΝΘΟΥ μπορούν να ωριμάσουν μέσα σε μία ανθοταξία με διάταξη ομπρέλας άνθους Αμαράνθου.
… η NASA θεωρεί τον Αμάρανθο τόσο πολύτιμο από άποψη διατροφής ώστε ταΐζει με αυτόν τους αστροναύτες.
… ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ ΤΩΝ ΠΕΡΟΥΒΙΑΝΩΝ ΥΨΙΠΕΔΩΝ μπορούσαν να διανύουν αποστάσεις περισσότερο από 40 χλμ την ημέρα μέσα στα βουνά χάρη στη δύναμη των σπόρων του Αμαράνθου.
… Η UNICEF (η οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών που βοηθάει τα παιδιά) και η FAO (η οργάνωση διατροφής και καλλιέργειας των Ηνωμένων Εθνών) χρηματοδοτούν σχέδια ερευνών για την καλλιέργεια Αμαράνθου επειδή γνωρίζουν ότι ο Αμάρανθος είναι το δημητριακό της ελπίδας ή ακόμη η καλύτερη εναλλακτική λύση στον αγώνα κατά της πείνας.
… ΟΙ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΚΑΙ ΦΩΣΦΟΡΟΥ (σημαντικά στοιχεία για τον ανθρώπινο σκελετό) που περιέχονται στον Αμάρανθο βρίσκονται σε σχεδόν ιδανική αναλογία του ενός προς το άλλο.
… 1 κιλό ΑΜΑΡΑΝΘΟΥ περιέχει σχεδόν τόση πρωτεΐνη όσο 22 αυγά ή 15 φλιτζάνια γάλα.
… ΕΞ’ ΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ ΚΑΙ ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΥ που περιέχει ο Αμάρανθος αποτελεί μία ιδανική διατροφική βάση στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
… ΟΙ ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΟ ΠΕΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ πίστευαν ότι ο Αμάρανθος καθυστερεί την διαδικασία του γήρατος.
… Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ LUIS KALINOWSKI απέδειξε ότι ο Αμάρανθος δυναμώνει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα.
… Ο ΑΜΑΡΑΝΘΟΣ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΡΩΣΗ διότι περιέχει μεγάλη ποσότητα λυσίνης.
… Ο ΑΜΑΡΑΝΘΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΟΡΕΣΙΒΙΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ στα υψίπεδα επειδή είναι ένα φυτό χωρίς απαιτήσεις.
Σήμερα ο καρπός αυτός επανέρχεται στο τραπέζι μας χάρη στα εξαιρετικά θρεπτικά συστατικά του. O αμάρανθος είναι ένα ψηλό φυτό με πλατιά φύλλα, που παράγει μικροσκοπικούς σπόρους. Οι χρυσαφένιοι καρποί του παρουσιάζουν ιδιαίτερο θρεπτικό ενδιαφέρον. Σε σχέση με τα άλλα δημητριακά, ο αμάρανθος είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε πρωτεΐνες, μαγνήσιο, σίδηρο και ασβέστιο. Οι καρποί του περιέχουν τρία σημαντικά και απαραίτητα για τον οργανισμό αμινοξέα που δεν βρίσκονται στα άλλα δημητριακά (κυστεΐνη, λουσίνη, λυσίνη), ενώ δεν περιέχει γλουτένη, συστατικό δύσπεπτο για πολλούς ανθρώπους. Επίσης, λόγω της καλής ποιότητας πρωτεΐνης που περιέχει, πολλές εταιρείες τροφίμων χρησιμοποιούν τον αμάρανθο για να αυξήσουν τη θρεπτικότητα άλλων δημητριακών, καθώς και του ψωμιού.
Πώς θα τον καταναλώσετε. Μπορείτε να βράσετε τους σπόρους και να συνοδεύσετε λαχανικά κλπ. Για να χυλώσουν, απαιτούν περίπου 40 λεπτά μαγείρεμα. Μπορείτε να φτιάξετε και ποπ κορν, ακολουθώντας τη συνηθισμένη διαδικασία, αφού όταν οι σπόροι αυτοί ψήνονται ανοίγουν. Στην αγορά, θα βρείτε και αλεύρι από αμάρανθο, με το οποίο θα φτιάξετε ψωμί, τηγανίτες, ζυμαρικά και άλλα. Θα τον βρείτε σε καταστήματα βιολογικών προϊόντων. Προσέξτε να είναι βιολογικό και Περουβιανό ή από την Βολιβία.
Θρεπτική αξία ανά 100 γρ.
Θερμίδες – 374 Kcal / Λιπαρά – 7 γρ.
ΠρωτεΪνες – 14 γρ. / Yδατάνθρακες – 66 γρ.
Φυτ. Ινες – 15 γρ. / Aπλά σάκχαρα – 0
Φυλλικό οξύ – 49 mg / Aσβέστιο – 153 mg
Σίδηρο – 7,6 mg / Nάτριο – 26 mg
Mαγνήσιο – 266 mg
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο Κινόα και τον Αμάρανθο; Ο Αμάρανθος ανήκει στην οικογένεια των φυτών fosetail και το κινόα ανήκει στην οικογένεια των quinoa. Μαζί με το φαγόπυρο αποκαλούνται «ψευδοδημητριακά». Η λέξη «ψευδοδημητριακό» είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για όλα τα φυτά που παράγουν σπόρους, τα οποία δεν θεωρούνται δημητριακά ή τύπος σιτηρού από βοτανική άποψη, αλλά οι πυρήνες του οποίου ετοιμάζονται, καταναλώνονται σαν δημητριακό. Η σίκαλη, το κριθάρι η ή βρώμη είναι παραδείγματα «αληθινών» δημητριακών. Ανήκουν στην οικογένεια των αγρωστωδών.
Η διαδικασία σκασίματος (popping) δεν καταστρέφει τις ουσίες που περιέχονται στον Αμάρανθο.Το σκάσιμο (popping) είναι η αρχαιότερη όλων των μεθόδων παρασκευής Αμαράνθου. Οι ουσίες παραμένουν κλεισμένες κατά την διάρκεια του σκασίματος. Μετά οι υδατάνθρακες και οι πρωτεΐνες ειδικά, χωνεύονται ευκολότερα και καλύτερα. Η διαδικασία σκασίματος είναι πολύ ήπια, κατά την οποία οι μικροσκοπικοί πυρήνες σκάνε μετά από λίγα δευτερόλεπτα. Οι μελέτες μας επάνω στο περιεχόμενο ευαίσθητων ουσιωδών αμινοξέων πριν και μετά το σκάσιμο έχουν δείξει καθαρά ότι αυτές οι ουσίες δεν καταστρέφονται.
Ο Αμάρανθοςς είναι κατάλληλος για την διατροφή μικρών παιδιών. Ο Αμάρανθος είναι εξαιρετικά κατάλληλος για ετοιμασία χυλού, συγκρινόμενος με όλα τα άλλα δημητριακά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αλλαγή στο μενού, π.χ. αντί/ή μαζί με νιφάδες βρώμης ή άλλα δημητριακά. Πολτοποιημένα φρούτα και λαχανικά είναι απλό και γρήγορο γεύμα χρησιμοποιώντας τον σκαστό
αραβόσιτο με Αμάρανθο της Allos. Απλώς ανακατέψτε τον με τα φρούτα πουρέ.
Ο Αμάρανθος είναι πράγματι χωρίς γλουτένη. Ο Αμάρανθος δεν περιέχει τα δύο είδη γλουτένης ή φυτικά είδη γλουτένης γλοιαδίνη και γλουταμίνη. Εάν ο Αμάρανθος μαγειρεύεται στην κουζίνα, στην αγνή του κατάσταση χωρίς να προστίθενται άλλα δημητριακά, τότε σίγουρα είναι κατάλληλος ως τροφή χωρίς γλουτένη. Εάν σερβίρεται ή συνδυάζεται με άλλα δημητριακά, τότε φυσικά δεν είναι πλέον χωρίς γλουτένη.
Δεν είναι δυνατό να καλλιεργηθούν επαρκείς ποσότητες Αμαράνθου στην Ευρώπη. Ο Αμάρανθος είναι ένα φυτό που απαιτεί για να αυξάνεται και να ωριμάζει ορισμένη και συνεχή ποσότητα ηλιακού φωτός, που επικρατεί σε περιοχές γύρω από τον Ισημερινό. Ωστόσο πειράματα που έχουν γίνει έδειξαν ότι μπορεί να καλλιεργηθεί στη Νότιο Γερμανία και στην Αυστρία, και φυσικά καμία σχέση δεν έχει με τον αμάρανθο του Περού. Το αλεύρι αμαράνθου που χρησιμοποιείται είναι πάντα ολικής άλεσης. Ο πυρήνας του Αμαράνθου είναι «σφιχτά» ενωμένος με το περικάρπιο και τον βλαστό, τα οποία είναι και πλούσια σε φυτικές ίνες. Έτσι μεγαλώνει ο καρπός σαν κάτι το ενιαίο και τα χρήσιμα συστατικά που περιέχονται σε αυτόν διατηρούνται.
πηγή: terrapapers.com
