Η ινομυαλγία
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η ινομυαλγία είναι ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από διάχυτο μυοσκελετικό πόνο, διάχυτη ευαισθησία στην πίεση αλλά και άλλα γενικά συμπτώματα όπως διαταραχή του ύπνου και του συναισθήματος, πονοκεφάλους, αίσθημα «μυρμηγκιάσματος στα χέρια η/και στα πόδια και διαταραχές μνήμης και σκέψης που χαρακτηρίζονται ως «ομίχλη» (fibro fog)
ΠΟΙΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑ;
Μπορεί να προσβληθεί το 3-6% του πληθυσμού. Το 75-90% είναι γυναίκες, ωστόσο μπορεί να προσβληθούν άνδρες ακόμα και παιδιά, σπανιότερα. Μπορεί να υπάρχει σε μια οικογένεια, ή μεταξύ συγγενών.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑΣ:
Ο διάχυτος πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα. Παράλληλα, πολλοί αισθάνονται κόπωση, υπερευαισθησία στο άγγιγμα, στο φως και τον ήχο και διαταραχές μνήμης.
Ο ύπνος δεν είναι βαθύς ούτε αναζωογονητικός και τα άτομα διαμαρτύρονται ότι δεν ξεκουράζονται έστω και να κοιμηθούν αρκετά.
Αλλα συμπτώματα.
- Ευερέθιστο έντερο
- Ευερέθιστη ουροδόχος κύστη
- Ημικρανίες
- Σύνδρομο ανήσυχων κνημών (ανησυχία των ποδιών τη νύχτα)
- Αδυναμία συγκέντρωσης και μνήμης
- Ξηρότητα στόματος
- Δερματικές ‘ευαισθησίες’ ή εξανθήματα
- Άγχος, κατάθλιψη
- Πόνος κατά την περίοδο
- Βουητά στα αυτιά, ζάλη
- Μουδιάσματα και καψίματα στα χέρια ή πόδια
ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑ ;
Τα αίτια είναι άγνωστα. Πιθανόν ευθύνονται αρκετοί παράγοντες. Η έρευνα που έχει ξεκινήσει, έχει δείξει μια διαταραχή στην «ερμηνεία» των σημάτων στο κεντρικό νευρικό σύστημα που προκαλεί διαταραγμένη αίσθηση του πόνου.
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑΣ;
Δεν υπάρχουν ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις για την ινομυαλγία. Η διάγνωση γίνεται από το ιστορικό, τα συμπτώματα και την κλινική εξέταση. Η ανεύρεση των «σημείων ευαισθησίας» όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα, συνηγορεί υπέρ της διάγνωσης.
Ο πόνος προκαλείται με μικρά ερεθίσματα και η αντοχή στον πόνο είναι περιορισμένη. Γενικά το νευρικό σύστημα χαρακτηρίζεται από «υπερδιέγερση».
Εικόνα : σημεία ευαισθησίας στο σώμα
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑΣ
Το βασικό ζητούμενο είναι να κατανοήσει το άτομο με ινομυαλγία, ότι πρέπει να αλλάξει και να διαμορφώσει τον τρόπο ζωής του.
Πολλοί αρνούνται να κάνουν ριζικές αλλαγές ωστόσο η αναγνώριση του προβλήματος από τον ίδιο αλλά και τους οικείους και η προσπάθεια αλλαγής κάποιων τομέων της ζωής μπορεί να φέρει σημαντική βελτίωση.
Η καλή επαφή με τον ιατρό είναι σημαντική. Ο γιατρός που μπορεί να ακούσει το πρόβλημα και να δουλέψει μαζί με τον ασθενή, συμβάλλει ουσιαστικά στη θεραπεία.
Οι παραδοσιακές θεραπείες (αντιφλεγμονώδη κλπ) συνήθως δεν είναι αποτελεσματικές. Οι ασθενείς συχνά έχουν πάρει μεγάλη ποικιλία τέτοιων φαρμάκων χωρίς να έχουν ουσιαστικά αποτελέσματα. Εναλλακτικές θεραπείες, τεχνικές χαλάρωσης, διατροφή και κυρίως η άσκηση παίζουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία.
Θεραπεία του πόνου
Τα αντιφλεγμονώδη συνήθως δεν έχουν αποτέλεσμα. Υπάρχουν φάρμακα για την αντιμετώπιση της ινομυαλγίας (όπως pregabalin, duloxetine) με δράση στο νευρικό σύστημα.
Χαμηλές δόσεις ήπιων αντικαταθλιπτικών καθώς και μη-ναρκωτικά παυσίπονα (όπως tramadol) βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της ινομυαλγίας όπως τον πόνο και την έλλειψη ύπνου. Σε καταθλιπτικά συμπτώματα ίσως χρειαστούν μεγαλύτερες δόσεις. Τοπικές εγχύσεις αναισθητικού μπορεί να βοηθήσουν σημεία ευαισθησίας.
Διαχείριση ύπνου
Ο καλός ύπνος είναι απόλυτα αναγκαίος και επιτυγχάνεται με διάφορες μεθόδους.
- Το να πηγαίνει κανείς νωρίς για ύπνο και να σηκώνεται σταθερή ώρα κάθε μέρα είτε κάθε μέρα, είτε στις διακοπές, βοηθά στην ομαλοποίησή του.
- Το περιβάλλον πρέπει να είναι ήσυχο, με άνετη θερμοκρασία και καλό στρώμα.
- Πρέπει να αποφεύγεται η ζάχαρη, η καφεΐνη και το αλκοόλ πριν τον ύπνο.
- Η άσκηση πρέπει να γίνεται νωρίτερα την ημέρα – τουλάχιστον 3 ώρες πριν τον ύπνο – σε τακτά και σταθερά διαστήματα.
- Πρέπει να αποφεύγεται ο ύπνος με ανοιχτή τηλεόραση ή άλλες ηλεκτρονικές συσκευές.
- Καλόν είναι να αποφεύγεται ο ύπνος στη διάρκεια της ημέρας. Αν είναι αναγκαίος καλύτερα να μην υπερβαίνει την μία ώρα και μετά πρέπει να υπάρχει πρόγραμμα ασκήσεων.
- Ασκήσεις χαλάρωσης πριν τον ύπνο βοηθούν σημαντικά. Μουσική ή ζεστό μπάνιο πριν τον ύπνο βοηθούν στους πόνους και τον ύπνο.
Ασκήσεις
Σημαντική όμως είναι η εφαρμογή προγράμματος ήπιων ασκήσεων με διατάσεις που βοηθούν τη διατήρηση του μυϊκού τόνου και μειώνουν τον πόνο και τη δυσκαμψία. Οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται σε τακτά διαστήματα και μπορεί να είναι κολύμβηση, ποδήλατο, περπάτημα και υδροαεροβική.
Ασκήσεις χαλάρωσης, αναπνευστικές ασκήσεις, διατροφικά συμπληρώματα και βότανα μπορούν να έχουν καλά αποτελέσματα.
Νοητικές ασκήσεις για την αντιμετώπιση της γνωστικής δυσλειτουργίας (έλλειψη συγκέντρωσης, προβλήματα μνήμης κλπ) είναι ιδιαίτερα χρήσιμες, όπως παιχνίδια μνήμης και προσοχής, γρίφοι και πνευματικές προκλήσεις.
Οι ασκήσεις, παρά την κόπωση που αισθάνεται ο ασθενής, πρέπει να είναι σταδιακά αυξανόμενες για να έχουν παυσίπονο αποτέλεσμα.
Ψυχολογική υποστήριξη.
Η συναισθηματική υποστήριξη και η επικοινωνία με την οικογένεια και τους φίλους είναι σημαντικά υποβοηθητική. Οργανωμένες ομάδες ή ατομική θεραπεία ψυχολογικής θεραπείας μπορεί να είναι αναγκαία. Βασική προϋπόθεση είναι η γνώση και κατανόηση του προβλήματος και του συνδρόμου από τον ασθενή.
Μείωση του στρες.
Η αποφυγή υπερέκθεσης σε στρεσογόνα ερεθίσματα είναι σημαντική. Χρειάζεται οργάνωση του προσωπικού χρόνου για χαλάρωση και μια σταθερή ρουτίνα ενεργειών. Οι λειτουργίες πρέπει να είναι σταθερές στις καλές και στις «κακές» μέρες.
Άλλες θεραπείες
Φυσικοθεραπεία, θεραπευτικές χειρομαλάξεις, βελονισμός, υδροθεραπείες, ήπια αεροβική γυμναστική, γιόγκα και ασκήσεις tai-chi μπορεί να είναι βοηθητικά. Συνδυάζουν την τόνωση των μυών με τη χαλάρωση και σταδιακά έχουν σημαντική βελτίωση στον πόνο.
Οι ασθενείς τέλος, πρέπει να συμμορφώνονται στις οδηγίες των ειδικών της ομάδας που τους φροντίζει, να παίρνουν τα φάρμακα τους σωστά, να κοιμούνται αρκετά, να κάνουν τη σωματική άσκηση που τους συστήνεται, να ακολουθούν υγιεινή διατροφή, να διατηρούν κανονικό βάρος σώματος και να προσαρμόζουν τον τρόπο ζωής και εργασίας τους.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχοντας υπόψη ότι περίπου 14 εκατομμύρια ατόμων στην ΕΕ πάσχουν από ινομυαλγία, έχοντας υπόψη ότι αναγνωρίζεται ως νόσημα από το 1992 από τον ΠΟΥ (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) και ότι κάνουν περισσότερες επισκέψεις σε ειδικούς, κάνουν περισσότερες εξετάσεις, λαμβάνουν περισσότερες άδειες προξενώντας σημαντική οικονομική επιβάρυνση, έχει αναπτύξει κοινοτική στρατηγική αντιμετώπισης και ευαισθητοποίησης του κοινού και ανάπτυξη ειδικών προγραμμάτων.
http://www.tosomasoumilaei.gr/
