Περιφερική αρτηριοπάθεια
Οι αρτηρίες είναι αυτές που φέρνουν το οξυγονωμένο αίμα και τις θρεπτικές ουσίες από την καρδιά προς το υπόλοιπο σώμα. Όταν δημιουργηθούν πλάκες, σε βαθμό τέτοιο που να μειωθεί η ροή του αίματος, τότε προκαλείται στένωση ή απόφραξη των αρτηριών και ονομάζεται περιφερική αποφρακτική αρτηριοπάθεια.
Οι αρτηρίες που μπορεί να προσβληθούν είναι η κοιλιακή αορτή, οι λαγόνιες, οι μηριαίες, η ιγνυακή και οι κνημιαίες αρτηρίες. Υπολογίζεται ότι ένα περίπου 20% του πληθυσμού άνω 65 ετών πάσχει από κάποιου βαθμού περιφερική αρτηριοπάθεια, ενώ όταν συνυπάρχουν παράγοντες κινδύνου αυτό το ποσοστό φτάνει και στα 30%.
Συμπτώματα
Το βασικότερο σύμπτωμα που εμφανίζεται είναι ο πόνος συνήθως στη βάδιση, ο οποίος υποχωρεί στην ανάπαυση. Αυτό το σύμπτωμα ονομάζεται διαλείπουσα χωλότητα. Άλλα συμπτώματα είναι τα ψυχρά άκρα, ωχρότητα ή κυάνωση, στιλπνό και ξηρό δέρμα, ευαισθησία, ακόμη και έλκη τα οποία δύσκολα επουλώνονται. Στις σοβαρότερες περιπτώσεις ο πόνος είναι συνεχής και στα τελικά στάδια προκαλείται γάγγραινα με νέκρωση του ποδιού και οδηγεί στην απώλεια του σκέλους. Δυστυχώς μόνο ένας στους δέκα από αυτούς που πάσχουν από περιφερική αρτηριοπάθεια έχουν τυπική συμπτωματολογία διαλείπουσας χωλότητας και συνήθως αφού έχουν αποφραχτεί μεγάλα αγγεία.
Παράγοντες κινδύνου
Στην δημιουργία και την εξέλιξη της περιφερικής αρτηριοπάθειας καθώς και γενικότερα της αθηρωματικής νόσου, μεγάλη σημασία έχει ο έλεγχος και η σωστή διαχείριση των παραγόντων κινδύνου, όπως είναι το κάπνισμα, η
δυσλιπιδαιμία, η υπέρταση, ο διαβήτης, η παχυσαρκία.
Διάγνωση της περιφερικής αποφρακτικής αρτηριοπάθειας
Όταν εμφανίζονται τα συμπτώματα ήδη από το ιστορικό και την κλινική εξέταση αρκούν για να θέσουν την διάγνωση της περιφερικής αρτηριοπάθειας. Άλλες εργαστηριακές εξετάσεις που μπορούν να βοηθήσουν τον ιατρό να εκτιμήσει την βαρύτητα της βλάβης είναι:
Υπερηχογράφημα Doppler: Η αιματική ροή των κάτω άκρων μετριέται σε κόπωση ή σε ανάπαυση. Ειδικά πιεσόμετρα χρησιμοποιούνται για την μέτρηση της πιέσεως σε διαφορετικά σημεία των κάτω και άνω άκρων. Μία μείωση στην πίεση μεταξύ δυο αρτηριών δείχνει πιθανή απόφραξη σε μία αρτηρία.
Έγχρωμο υπερηχογράφημα: Είναι η βασική εξέταση για να εκτιμηθεί η βλάβη δηλαδή ο βαθμός στενώσεως της αρτηρίας και αν πρόκειται για στένωση ή ολική απόφραξη καθώς και ο τύπος της αρτηριοσκληρυντικής αλλοίωσης.
Ψηφιακή Αρτηριογραφία: Το τελικό βήμα στον έλεγχο είναι η κλασσική αρτηριογραφία. Αυτή η εξέταση είναι επεμβατική και χρησιμοποιείται σκιαγραφικό για να απεικονισθούν οι αρτηρίες και το μέγεθος της στένωσης. Πιο σύγχρονες μη επεμβατικές, αλλά με χρήση σκιαγραφικού, είναι οι εξετάσεις όπως η αξονική αγγειογραφία- CTA και η μαγνητική αγγειογραφία- MRΑ, με εξίσου πολύ καλή απεικόνιση των αρτηριών.