Η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση (LPR-Laryngopharyngeal reflux)
Συγγραφέας Αλέξιος Βαρδουνιώτης Γράφτηκε στις ,
Η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση (LPR-Laryngopharyngeal reflux) συμβαίνει όταν το περιεχόμενο του στομάχου (όπως υδροχλωρικό οξύ, χολικά και παγκρεατικά ένζυμα και άλλα υγρά που παράγονται κατά την πέψη των τροφών), παλινδρομούν (επιστρέφουν) από το στομάχι δια μέσου του οισοφάγου στον λάρυγγα, τον φάρυγγα, τη στοματική κοιλότητα (στόμα) και την ρινική κοιλότητα (μύτη), και την κοιλότητα του μέσου ωτός (αυτί).
Ο βλεννογόνος αυτών των περιοχών δεν έχει αμυντικούς μηχανισμούς εναντίον αυτών των υγρών με αποτέλεσμα να καταστρέφεται, σε αντίθεση με το στομάχι που τις περισσότερες φορές εξουδετερώνει αυτή την οξύτητα.
Σχεδόν 40% των ενήλικων Ελλήνων έχουν συμπτώματα παλινδρόμησης, αλλά μόνο 10% το γνωρίζει. Στην Ευρώπη το 30-40% των Γάλλων υποφέρει από τη νόσο ενώ στην Αγγλία το 15-20% του γενικού πληθυσμού παραπονιέται για εβδομαδιαία συμπτώματα.
Τα συμπτώματα της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης περιλαμβάνουν βράγχος φωνής (βράχνιασμα) και δυσφωνία (κλείσιμο της φωνής), δυσφαγία (δυσκολία όταν καταπίνουμε), χρόνιο βήχα, αίσθηση ξένου σώματος στο φάρυγγα (κόμπο στο λαιμό), κακοσμία στόματος, και κατάποση οπισθορινικών εκκρίσεων (καταπίνουμε βλέννες και έχουμε την αίσθηση ότι κάτι κυλάει στο λαιμό).
Τα κλινικά ευρήματα που θα διαπιστώσει ο Ωτορινολαρυγγολόγος εξετάζοντας τον ασθενή που πάσχει από λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: όζους (κάλλους -πολύποδες) στις φωνητικές χορδές, οίδημα (πρήξιμο), ερυθρότητα και λευκοπλακία (λευκωπές ταινίες) των φωνητικών χορδών, και την μεσαρυταινοειδική πτυχή –spider’s web- που είναι μια πάχυνση του βλεννογόνου του λάρυγγα, αποτέλεσμα του χρόνιου ερεθισμού.
O ασθενής επίσης μπορεί να εμφανίζει επεισόδια χρόνιας φαρυγγίτιδας, χρόνιας ρινίτιδας και ρινοκολπίτιδας, διάβρωση-καταστροφή των οδόντων, επεισόδια μέσης ωτίτιδας και ωταλγίας (πόνος στο αυτί). Η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση έχει ακόμα συσχετισθεί στη διεθνή βιβλιογραφία και με το βρογχικό άσθμα, επιδεινώνοντας ή προκαλώντας βήχα σε αυτούς τους ασθενείς.
Μεγάλη σημασία έχει ο σαφής διαχωρισμός της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης από την κλασσική γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση (GERD- Gastroesophageal reflux disease) που γνωρίζουν οι περισσότεροι από εμάς, καθώς είναι δύο ξεχωριστές κλινικές οντότητες. Σε πολλούς ασθενείς με λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση είναι δυνατόν να απουσιάζουν τα κλασσικά «πεπτικά συμπτώματα» της γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης, όπως είναι το οπισθοστερνικό καύσος (κάψιμο στο θώρακα) και οι όξινες γαστρικές αναγωγές (ξινίλες και καούρες μετά τα γεύματα), ενώ σε ένα ποσοστό ασθενών μπορεί να υπάρχει συνδυασμός των παραπάνω.
Ένας έμπειρος Ωτορινολαρυγγολόγος μπορεί να διαφοροποιήσει αυτές τις δύο παθολογικές καταστάσεις χρησιμοποιώντας εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας: την ενδοσκόπηση και κυρίως τη στροβοσκόπηση του λάρυγγα, και να προχωρήσει στην ενδεδειγμένη θεραπεία.
Υπάρχουν κάποιο απλοί τρόποι για τη μείωση-αποφυγή των επεισοδίων της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης, όπως είναι: η απώλεια των περιττών κιλών, η μείωση-διακοπή του καπνίσματος, η μείωση της υπερβολικής λήψης αλκοολούχων ποτών, η αποφυγή των γευμάτων τουλάχιστον 2 ώρες πριν το βραδινό ύπνο, η αποφυγή στενών ρούχων και ζωνών που σφίγγουν την περιοχή γύρω από το στομάχι, η ανύψωση της κεφαλής κατά τη διάρκεια του ύπνου 15-20cm με την ανύψωση του στρώματος του κρεβατιού (ή όπου αυτό δεν μπορεί να γίνει με τη χρήση προσκέφαλου ή μαξιλαριών) και η αποφυγή τροφών που ξέρουμε ότι μας ενοχλούν και μας προκαλούν δυσπεψία, όπως επίσης η αποφυγή γενικότερα τροφών όπως τα όξινα φρούτα, τα λιπαρά γεύματα, οι ξηροί καρποί, ο καφές, το τσάι, τα κρεμμύδια, οι πιπεριές, τα πικάντικα και η σοκολάτα, ειδικά πριν το βραδινό ύπνο. Επίσης είναι προτιμότερο να κάνουμε πολλά μικρά γεύματα στην διάρκεια της ημέρας αντί για ένα μεμονωμένο μεγάλο γεύμα και καλό θα ήταν να αποφεύγουμε τα μεγάλα διαστήματα νηστείας.
