Ιππική Δεξιοτεχνία απαραίτητη για την Ιπποθεραπεία.
Καλημέρα σας. Αποφάσισα να γράψω σήμερα περι αυτού λόγω του ότι υπάρχουν πολλοί θεραπευτές που ασχολούνται με την ιπποθεραπεία χωρίς να έχουν λάβει γνώση το τι σημαίνει η ιππική δεξιοτεχνία (dressage) και η επίπεδη εργασία ιππέα και αλόγου.
Η ιππική δεξιοτεχνία είναι το άθλημα κατα το οποίο στην ουσία το αναβάτης και το άλογο μαθαίνουν να συνεργάζονται σε τέτοιο επίπεδο, ετσι ώστε αρμονικά να βγει μια άπταιστη διαδρομή. Αυτό επιτυγχάνεται με διάφορες τεχνικές και το πρώτο σημάδι αυτού είναι η κάμψη (ΟΧΙ υπέρκαμψη!) του λαιμού του αλόγου καθ’ όλη τη διάρκεια μιας προπόνησης. Αυτό για να το πετύχει ένας αναβάτης χρειάζονται χρόνια προπόνησης (χωρίς βοηθητικά ηνία κτλ).
Γιατί είναι τόσο σημαντικό για την ιπποθεραπεία και την θεραπευτική ιππασία. Ενδεικτικά αναφέρω τα πιο βασικά:
- Η επίπεδη εργασία (εννοώντας την προπόνηση χωρίς υπερπήδηση εμποδίων) και η ιππική δεξιοτεχνία είναι ο δρόμος προς την κατανόηση της σκέψης και των συναισθημάτων του αλόγου. Ξέρεις πότε είναι εκνευρισμένο (κι όχι μόνο όταν κρατάει τα αυτιά του πίσω), πότε είναι χαρούμενο, παιχνιδιάρικο, έτοιμο να τρομάξει από κάτι τριγύρω.
- Η στάση του ανθρώπινου σώματος και η συγκράτηση του κατα το βάδην, τροτ, καλπασμό είναι πολύ συγκεκριμένη και η μοναδικά ορθή διδάσκεται μόνο στην ιππική δεξιοτεχνία, ετσι ώστε να μην καταπονείται το σώμα του αλόγου και του ιππέα, με αποτέλεσμα να υπάρχει αρμονία στην κίνηση και σε κάθε βήμα να αντανακλάται αυτή η συνεργασία.
- Η σωστή μετακίνηση ιππέα και αλόγου στον χώρο με ορθό τρόπο επιτρέπει την αλληλοαποδοχή και παραδοχή των δύο συνεργατών για την επίτευξη μιας διαδρομής. Χαράζονται νοητές γραμμές στον στοίβο, τοποθετούνται όρια και ακολουθείται συγκεκριμένη πορεία και αλλαγές φοράς και κατεύθυνσης, αναπτυξιολογικά κατάλληλη για το σώμα του αλόγου και του ιππέα.
- Προβολή της καλής συμπεριφοράς αλόγου και ιππέα εφόσον υπάρχουν τα προαπαιτούμενα, με στόχο την προώθηση της περιφάνειας και της επίδειξης του σώματος του, μέσω της ιππικής δεξιοτεχνίας, αφού αυτό είναι πολύ συχνή συμπεριφορά στη φύση του αλόγου.
- Η μνήμη και η σωστή συνεργασία του αλόγου προς έναν συγκεκριμένο ιππέα είναι το κλειδί για μια καλή συμπεριφορά, ακόμη από την στιγμή που ο συγκεκριμένος ιππέας το πλησιάζει από μακριά. Το ίδιο σαφώς δεν συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους που πλησιάζουν το άλογο.
- Η γνωριμία του ιππέα με όλο τον εξοπλισμό του αλόγου, τι χρειάζεται να χρησιμοποιηθεί αναλόγως το σώμα του, τα ονόματα από τα λουριά των χαλινών, της σέλας και όλα τα υποβοηθήματα, η σειρά με την οποία εκτελούνται, οι πιέσεις και οι χαλαρώσεις στα λουριά, πότε χρειάζεται να χρησιμοποιώ έξτρα εξοπλισμό και όλα αυτά σε συνάρτηση με το πως αισθάνεται καλύτερα το άλογο για την έκβαση μιας προπόνησης. Τα ονόματα των εξαρτημάτων, όπως σε όλους τους τομείς – γενικά – γίνεται για να εξοικονομείται χρόνος και να υπάρχει συνενόηση μεταξύ των συνεργατών.
- Βασικές γνώσεις ιππιατρικής. Ναι, δεν κατατάσεται απαραίτητα στην ιππική δεξιοτεχνία, όπως και το Νο.6, αλλά στις σχολές ιππασίας όλα αυτά τα μαθαίνεις σε καιρό εκπαίδευσης στην επίπεδη εργασία. Χρειάζεται να ξέρεις μέσω του δεσμού που έχει αναπτυχθεί με το άλογο, πότε νιώθει καλά και πότε όχι. Είναι η αναπνοή του εντάξει; Τα πόδια του; Η στομίδα του και το στόμα του; Πως είναι το βάδισμα του; Χωλαίνει; Χρειάζεται να χρησιμοποιήσω κάποιο βοήθημα για να το κάνω να νιώσει πιο ασφαλή; Έφαγε; Ενεργήθηκε; Ήπιε νερό; Τι τροφή χρειάζεται; Πως είναι τα κιλά του; Αν κάτι δεν πάει καλά, καλείς τον ιππίατρο για εξέταση. Και πολλά άλλα αμέτρητα.
Συνοψίζοντας θέλω να πω, πως ένας σωστός ιπποθεραπευτής δεν γίνεται να απέχει από όλα αυτά – και όχι μόνο αυτά- . Η κατανόηση της σχέσης αλόγου-ιππέα είναι η κατανόηση της σχέσης μεταξύ αλόγου – ιππέα/θεραπευόμενου, είτε αυτή είναι σωματική είτε νοερή. Καταλαβαίνεις πλήρως το πότε και με ποιον τρόπο μπορεί ο ιππέας να ισορροπήσει και να εκτελέσει αυτά που του ζητούνται.
Να μια γεύση από υψηλή κατηγορία dressage. Edward Gal με τον Moorlands Totilas σε Freestyle Grand Prix από την Ολλανδία.