Χρόνια Προστατίτιδα
Συγγραφέας Αθανάσιος Ζαχαρίου Γράφτηκε στις ,
Η χρόνια προστατίτιδα είναι αποτέλεσμα μη ειδικής φλεγμονής της ουρήθρας, ενώ σπανιότερα είναι αποτέλεσμα μιας οξείας προστατίτιδας η οποία δεν αντιμετωπίσθηκε σωστά. Προκαλείται από Gram αρνητικά αερόβια μικρόβια ενώ πολλοί πιστεύουν ότι και Gram θετικά δυνατόν να είναι αίτιο χρόνιας φλεγμονής με κυριότερο εκπρόσωπο τον Staph. Faecalis. Τελευταία πιστεύεται ότι το μυκόπλασμα, ουρεόπλασμα και τα χλαμύδια ενοχοποιούνται ως αίτια χρόνιας προστατίδας.
Συμπτώματα- Αντικειμενικά ευρήματα
Τα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας είναι άτυπα και ελάχιστα. Πολλοί άρρωστοι είναι τελείως ασυμπτωματικοί και η διάγνωση γίνεται τυχαία από εξέταση όπου αποκαλύπτεται βακτηριουρία. Συνήθως αναφέρονται βύθιοι πόνοι στους όρχεις, στις βουβωνικές χώρες, στο περίνεο και την οσφύ. Δυνατόν να παρατηρηθούν κυστικά ενοχλήματα, δυσουρία, πρόωρη εκσπερμάτιση ή σεξουαλικές διαταραχές και δυσκοιλιότητα. Η έρευνα για διαταραχές γονιμότητας δυνατόν να αποκαλύψει τη νόσο.
Η δακτυλική από το ορθό, όταν κρίνεται απαραίτητη, αποκαλύπτει τον προστάτη μικρό, ευαίσθητο, κατά τόπους υπόσκληρο ή μαλακό. Η ελαφρά μάλαξη δυνατόν να αποδώσει έκκριμα από την ουρήθρα. Σε περιπτώσεις σχηματισμού λίθων στον προστάτη αντιλαμβανόμαστε το χαρακτηριστικό κριγμό, ενώ στην κοκκιωματώδη προστατίτιδα ψηλαφιούνται τα οζίδια που πολλές φορές δίνουν την εντύπωση νεοπλασίας.
Δευτερογενώς οι επιδιδυμίδες είναι ευαίσθητες και ομοιομερώς οιδηματώδεις.
Εργαστηριακή διερεύνηση
Η αιματολογική εξέταση σπάνια δίδει ενδείξεις ύπαρξης της νόσου. Η μάλαξη του προστάτη και η λήψη εκκρίματος για καλλιέργεια παρέχει στοιχεία ύπαρξης φλεγμονής. Η καλλιέργεια κατά Stamey-Mears αποτελεί το θετικότερο εύρημα για την επιβεβαίωση της νόσου. Η ανεύρεση άνω των 15 πυοσφαιρίων κοπ θεωρείται θετική.
Οι απεικονιστικές μέθοδοι (απλή ΝΟΚ, ουρογραφία) σπάνια θα δώσουν ευρήματα που να επιβεβαιώνουν την κλινική εικόνα. Συνήθως αποκαλύπτουν τη συνύπαρξη λιθίασης, στάσης των ούρων λόγω στενώματος ή άλλες συγγενείς ανωμαλίες που δικαιολογούν τη διατήρηση της λοίμωξης.
Επιπλοκές
Οι συνηθέστερες είναι οι ανιούσες λοιμώξεις, επιδιδυμίτιδα και σπάνια επίσχεση ούρων. Συχνά προκαλεί διαταραχές στη γονιμότητα. Ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα παρουσιάζουν συχνά διαταραχές του ψυχισμού με κύρια εκδήλωση την παροδική ανικανότητα.
Θεραπεία
Η χορήγηση χημειοθεραπευτικών φαρμάκων πρέπει να γίνεται μετά καλλιέργεια και δοκιμασία ευαισθησίας του αντιβιοτικού λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι λίγα φάρμακα διέρχονται του προστατικού φραγμού. Τα φάρμακα αυτά είναι τα σουλφιναμιδικά παράγωγα, οι κινολόνες και οι τετρακυκλίνες που χορηγούνται για αρκετό χρονικό διάστημα.
Οι μαλάξεις του προστάτη δεν προσφέρουν θετική βοήθεια παρά μόνο σε περιπτώσεις που έχουμε λίμναση άφθονου προστατικού υγρού. Χειρουργική αντιμετώπιση δεν εφαρμόζεται.
Αθανάσιος Ζαχαρίου
