Οι παρακάτω αναπτυξιακοί σταθμοί είναι κατά προσέγγιση και τα ηλικιακά όρια δεν ισχύουν απόλυτα για όλα τα παιδιά.
Ένα παιδί που δεν έχει ακόμα κατακτήσει τους σταθμούς που αντιστοιχούν στην ηλικία του δεν έχει απαραίτητα κάποιο αναπτυξιακό πρόβλημα αλλά χρειάζεται αξιολόγηση η οποία μπορεί να γίνει μόνο από τον ειδικό παιδίατρο-αναπτυξιολόγο
Κάθε παιδί έχει ανάγκη να το αγαπούν για αυτό που είναι και όχι γιατί είναι δίδυμο και μοιάζει τόσο πολύ στο αδερφάκι του
Πολύ συχνά τα δίδυμα αναπτύσσουν σχέσεις ανταγωνισμού ή αλληλεξάρτησης: Ο ένας είναι ο αρχηγός και ο άλλος ο ακόλουθος
Πολλά δίδυμα επικοινωνούν μεταξύ τους καλύτερα από ότι με τους άλλους ανθρώπους γιατί περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μαζί: Μαθαίνουν πώς να διαβάζουν το ένα τις χειρονομίες και τις εκφράσεις του προσώπου του άλλου και πολλές φορές έχουν τη δική τους γλώσσα που κανένας άλλος δεν καταλαβαίνει (ιδιαίτερα τα μονωογενή).
Ο Δεκέμβριος είναι μήνας χαράς, γιορτής και οικογενειακών στιγμών, αλλά και μία περίοδος που οι ιώσεις «καραδοκούν». Με τις θερμοκρασίες να πέφτουν και [...]
Τα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα ή MDS για συντομία, είναι μια ομάδα νόσων όπου ο μυελός των οστών δεν λειτουργεί σωστά και παράγει ελαττωματικά κύτταρα [...]
Ο ερχομός ενός μωρού, είτε είναι το πρώτο ή το τέταρτο παιδί σας, είναι ένα συναρπαστικό γεγονός! Μερικές φορές όμως, φαντάζει σαν μια δύσκολη υπόθεση, ιδιαίτερα αν το μωρό σας γεννηθεί τρεις ή περισσότερες εβδομάδες νωρίτερα από την προσδοκώμενη ημερομηνία, είναι δηλαδή πρόωρο…
Επειδή τα πρόωρα μωρά, ιδιαίτερα εκείνα με βάρος γέννησης μικρότερο από 1500 γρ, γεννιούνται χωρίς ακόμα να είναι «έτοιμα» να αφήσουν τη μήτρα, απαιτούν την πρόσθετη ιατρική προσοχή αμέσως μετά από την γέννηση.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως τα παιδιά με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές, ιδιαίτερα εκείνα με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας (highfunctioningautism), παρά τις δυσκολίες παρουσιάζουν ξεχωριστές ικανότητες:
Είναι έντιμα άτομα και χαρακτηρίζονται για την αγαθή τους σκέψη.
Δε δικαιολογούνται και δεν υπερασπίζονται τον εαυτό τους.
Στην εποχή μας, τα παιδιά ξεκινούν τη φοίτηση στο σχολείο (νήπιο) στα 5 έτη.
Τώρα πια το ερώτημα μετατίθεται: πότε είναι έτοιμα τα παιδιά για το νηπιαγωγείο; Βέβαια η πιο σωστή ερώτηση θα ήταν, πώς να κάνουμε το σχολειό έτοιμο για τα παιδιά.
Φανταστείτε τον εαυτό σας σε έναν μικρό λόφο ενώ είσαστε ένας δεινός σκιέρ. Πόσο βαρετό θα ήταν να έπρεπε να λύσετε ένα σταυρόλεξο για παιδιά τρίτης δημοτικού ή να ρίξετε βελάκια σε έναν στόχο στο μισό μέτρο; Κάπως έτσι νιώθει και ένα χαρισματικό παιδί σε μία συνηθισμένη τάξη όπου όλοι ο μαθητές αναμένονται να δουλεύουν στο ίδιο επίπεδο: Οι εργασίες του φαίνονται πολύ εύκολες ή «όλο τα ίδια και τα ίδια».
Η αναπτυξιολογική εκτίμηση είναι μια διαδικασία που αποσκοπεί στη βαθύτερη κατανόηση των κινητικών, κοινωνικών, ακουστικών, γλωσσικών, οπτικοκινητικών και κριτικών δεξιοτήτων του παιδιού καθώς και των ευκαιριών που του δίνονται από το οικογενειακό και εκπαιδευτικό περιβάλλον, έτσι ώστε να πετύχει το καλύτερο αναπτυξιακό δυναμικό του.
Με τον όρο διγλωσσία αναφερόμαστε σ’ ένα παιδί που ανατρέφεται από τη γέννησή του με δύο γλώσσες. Οι γονείς του έχουν διαφορετική μητρική γλώσσα και ο καθένας μιλάει στη γλώσσα του με το παιδί. Σ’ αυτή την περίπτωση, το παιδί θα μάθει να χρησιμοποιεί καλά τις δύο γλώσσες, μόνο αν υπάρχει θετική σχέση και με τους δύο γονείς.
Ακόμα και πριν από τη γέννηση, αυτό που απασχολεί κάθε γονέα είναι αν το παιδί του θα αναπτυχθεί φυσιολογικά. Η ανάπτυξη βέβαια ενός παιδιού είναι μια δυναμική διαδικασία που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Οι γονείς συνήθως ανησυχούν όταν το παιδί τους αργεί να μιλήσει ή να περπατήσει, όταν επιδεικνύει συμπεριφορά που δεν συνάδει με την ηλικία του, αν χάσει ικανότητες που είχε ήδη κατακτήσει ή όταν αντιμετωπίζει αποτυχίες στο σχολείο.
Ο όρος «εκλεκτική» ή «επιλεκτική» αλαλία αναφέρεται σε απουσία λόγου που παρουσιάζει το παιδί σε επιλεγμένα περιβάλλοντα και καταστάσεις, ενώ κανονικά δεν παρουσιάζει καμία γλωσσική διαταραχή.
Παρατηρείται σε περίπου 7 στα χίλια παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας. Συχνά το παιδί την εκδηλώνει μόνο στο περιβάλλον του σχολείου, όπου είτε δεν μιλά καθόλου, είτε δεν μιλά σε ορισμένα μόνο πρόσωπα,
Η αντιζηλία μεταξύ αδελφών αποτελεί αναπόφευκτο γεγονός της αυτογνωσίας και ωρίμανσης των παιδιών. Την ίδια στιγμή όμως είναι και διαδικασία μέσω της οποίας μαθαίνουν να φροντίζουν το ένα το άλλο. Παρόλαυτά, για τους γονείς είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην λαμβάνουν μέρος στη διαμάχη των παιδιών τους. Γιατί όμως;
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης
