Το συγκεκριμένο υπερηχογράφημα πραγματοποιείται από το χρονικό σημείο 11 εβδομάδες και 3 ημέρες μέχρι το χρονικό σημείο 13 εβδομάδες και έξι ημέρες της εγκυμοσύνης (CRL 45mm – 84mm).
Πρόκειται για διαγνωστική δοκιμασία και περιλαμβάνει την εξέταση των χοριακών λαχνών (ιστός του πλακούντα). Τόσο το μωρό όσο και ο πλακούντας προέρχονται από τα ίδιο γενετικό υλικό και έτσι τα χρωμοσώματα που υπάρχουν στα κύτταρα του πλακούντα είναι τα ίδια με εκείνα του μωρού.
Αν και είναι γνωστό ως ζωοτροφή, στην πραγματικότητα, ο σπόρος αυτός είναι μία από τις καλύτερες και πιο θρεπτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της [...]
Η κινόα συχνά χαρακτηρίζεται ως υπερτροφή και για καλούς λόγους. Αυτός ο αρχαίος σπόρος έχει τις ρίζες του πριν από πάνω από 5.000 χρόνια στις ψηλές [...]
Το τσάι του βουνού (Sideritis scardica) είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα της ελληνικής φύσης, με πλούσια ιστορία χρήσης στην παραδοσιακή ιατρική. Το τσάι αυτό [...]
Η αμνιοπαρακέντηση είναι μια διαγνωστική επεμβατική εξέταση που περιλαμβάνει την λήψη μικρής ποσότητας (15-20ml) αμνιακού υγρού από το σάκο της κύησης.
Η Σαλπιγγογραφία HyFoSy ή Σαλπιγγογραφία με Χρήση Υπερήχων είναι διαγνωστική εξέταση που εφαρμόζεται στην περιοχή της μήτρας και των σαλπίγγων. Πρόκειται για εξέταση που ελέγχει την διαβατότητα των σαλπίγγων γεγονός απαραίτητο για φυσιολογική σύλληψη.
Συσπάσεις Braxton Hicks
Οι συσπάσεις Braxton Hicks είναι οι σποραδικές συσπάσεις του μυ της μήτρας. Μερικές φορές, αναφέρονται ως πρόδρομοι ή «ψευδείς πόνοι». Ξεκινούν περίπου από την 6 εβδομάδα κύησης αλλά συνήθως δεν γίνονται αισθητές μέχρι το δεύτερο ή το τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
Οι συσπάσεις του Braxton Hicks αποτελούν φυσιολογικό μέρος της εγκυμοσύνης. Βοηθούν αρκετά στην κάθοδο και την εμπέδωση του εμβρύου στην λεκάνη, την προετοιμασία του τραχήλου για τον τοκετό , την διεύρυνση των συνδέσμων της λεκάνης κ.λπ.
Μπορεί να είναι ενοχλητικές, αλλά δεν είναι επώδυνες. Οι γυναίκες περιγράφουν τις συσπάσεις του Braxton Hicks ως αίσθηση σαν ήπιες κράμπες της εμμήνου ρύσεως ή σύσφιξη σε μια συγκεκριμένη περιοχή της κοιλιάς που έρχεται και φεύγει.
Σημασία της Βιταμίνης D στην Εγκυμοσύνη
Η εγκυμοσύνη αντιπροσωπεύει μια περίοδο δυναμικών αλλαγών αναφορικά με τη δομή και τη φυσιολογία τόσο της μητέρας όσο και του αναπτυσσόμενου εμβρύου.
Μετά τη 12η εβδομάδα τα επίπεδα της ενεργού μορφής της βιταμίνης 1,25 (ΟΗ)2D διπλασιάζονται ώστε να διασφαλιστεί η απαιτούμενη ποσότητα ασβεστίου για τη διατήρηση του οστικού ιστού στη μητέρα αλλά και η ομαλή ενδομήτριος ανάπτυξη του εμβρυϊκού σκελετού.
Ο πόνος και το πρήξιμο στα πόδια είναι συνηθισμένες καταστάσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Συνήθως παρουσιάζονται κατά το τέλος του δεύτερου τριμήνου και στην έναρξη του τρίτου τριμήνου.
Αιτίες πόνου στα πόδια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Η βασική αιτία για την εμφάνιση πόνου και οιδήματος στα πόδια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι η αύξηση του σωματικού βάρους. Εξαιτίας της αύξηση του βάρους μπορεί να προκληθεί πίεση στους συνδέσμους των ποδιών. Η συνεχής πίεση στους συνδέσμους κάνει τα πόδια να πονούν.
Οι γυναίκες βιώνουν αρκετές περιόδους φυσιολογικών ορμονικών αλλαγών στη διάρκεια της ζωής τους, κυρίως κατά την εφηβεία, την εμμηνόρροια, την εγκυμοσύνη και την εμμηνόπαυση.
Ωστόσο βιώνουν και αρκετές περιόδους ορμονικής ανισορροπίας που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τις διαθέσεις τους, το βάρος, την ενέργεια, την εμφάνιση, το επίπεδο του άγχους, τη σεξουαλική επιθυμία και τη γονιμότητά τους.
Η ενδομητρίωση είναι μία συχνή πάθηση, καθώς προσβάλλει το 5-10% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας, οι τέσσερις στις δέκα από τις οποίες θα εκδηλώσουν εξαιτίας της υπογονιμότητα.
Η εμφάνιση της ενδομητρίωσης συμπίπτει με την αναπαραγωγική ηλικία. Δεν υπάρχουν κρούσματά της πριν από την εφηβεία και είναι σπάνια μετά την εμμηνόπαυση. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι επηρεάζεται από τις ορμόνες του γυναικείου φύλου, ιδιαίτερα τα οιστρογόνα.
Η ενδομητρίωση είναι μια καλοήθης πάθηση που χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη ενδομητρικού ιστού εκτός μήτρας.
Το ενδομήτριο είναι ο βλεννογόνος χιτώνας της μήτρας. Εντοπίζεται κυρίως στην πύελο, στις ωοθήκες, στις σάλπιγγες, στους συνδέσμους της μήτρας, αλλά και στην περιτοναϊκή κοιλότητα.
Είναι συχνότερη σε άτοκες γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Η συχνότητα της στον γενικό πληθυσμό είναι 2-3%.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης