Μια συνηθισμένη πάθηση στην οποία πιέζεται το μέσο νεύρο στο καρπό, με αποτέλεσμα ο ασθενής να έχει μούδιασμα, πόνο και σε προχωρημένο στάδιο αδυναμία στο χέρι. Το μούδιασμα φτάνει στα τρία πρώτα δάκτυλα, κυρίως στον αντίχειρα και στο δείκτη.
Η αυτόματη παρεγκεφαλιδική αιμορραγία αφορά το 5% των αυτόματων ενδοεγκεφαλικών αιμορραγιών. Η αιτία πρόκλησης της αιμορραγίας, το μέγεθος και ιδιαίτερα η εντόπιση του αιματώματος, η κατάσταση της 4ης κοιλίας, καθώς και το επίπεδο συνείδησης είναι παράγοντες που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη λήψη απόφασης για συντηρητική ή χειρουργική αντιμετώπιση.
Το τσάι του βουνού (Sideritis scardica) είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα της ελληνικής φύσης, με πλούσια ιστορία χρήσης στην παραδοσιακή ιατρική. Το τσάι αυτό [...]
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους η υπογονιμότητα μπορεί να εμφανιστεί δεύτερη, τρίτη ή και τέταρτη φορά. Το πρώτο σας παιδί ήρθε σχετικά εύκολα [...]
Κάνατε την εγγραφή σας στο γυμναστήριο και ξεκινήσατε τις προπονήσεις σας με βάρη με στόχο την αύξηση μυϊκής μάζας! Ωστόσο, όσο πιστά κι αν ακολουθείτε [...]
Η υπερβολική συσσσώρευση εγκεφαλονωτιαίου υγρού λόγω δυσπλασιών του κρανίου, ή του εγκεφάλου, ή ανωμαλιών της κυκλοφορίας, ή απορρόφησης του ΕΝΥ. Η συνολική παραγωγή του ΕΝΥ ανά 24ώρες, ανέρχεται σε 250ml στα παιδιά. Η ενδοκοιλιακή πίεση ανέρχεται φυσιολογικά σε 110mm H2O.
Η ‘’μετάσταση’’ εγκεφάλου είναι ο συχνότερος όγκος εγκεφάλου. Το 50% των περιστατικών είναι από τον καρκίνο του πνεύμονα. Εκδηλώνεται με κεφαλαλγία, αδυναμία στα χέρια ή στα πόδια και επιληπτικές κρίσεις.
1.Καντιντίαση: ευκαιριακή ενδονοσοκομειακή λοίμωξη που φυσιολογικά σαπροφυτεί στο γυναικείο γεννητικό σύστημα, στο στόμα και στο γαστρεντερικό σωλήνα. Παθογόνος γίνεται όταν υπάρχει α)έκπτωση ανοσολογικής ικανότητας, β) όπου ο πολλαπλασιασμός του δεν αναστέλλεται από τη φυσιολογική μικροβιακή χλωρίδα του οργανισμού.
Τα κατάγματα κρανίου χωρίζονται σε: α)κατάγματα της κυρτότητας και σε β) κατάγματα βάσης κρανίου.
Α) Τα κατάγματα κυρτότητας χωρίζονται σε γραμμικά και εμπιεσματικά.
Οι αγγειακές δυσπλασίες θεωρούνται ανωμαλίες του αγγειακού συστήματος του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού και οφείλονται στην παθολογική ανάπτυξη των αγγείων τους.
Μια από τις πιο συχνές αιτίες αναζήτησης ιατρικής φροντίδας. Οι πιο συχνές μορφές του, είναι η κεφαλαλγία, η οσφυαλγία κ.τ.λ.
Ως χρόνιος πόνος ορίζεται αυτός που διαρκεί περισσότερο από τρείς μήνες και χαρακτηρίζεται ως νευροπαθητικός (πόνος με αρχική προέλευση τραυματισμό ή δυσλειτουργία του περιφερικού ή κεντρικού νευρικού συστήματος). Αυτόματος πόνος με καυσαλγία και οι ασθενείς αναφέρουν υπερευαισθησία του δέρματος. Στα αίτια του, συμπεριλαμβάνονται ο τραυματισμός περιφερικών νεύρων, αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία και βλάβη νωτιαίου μυελού.
Οποιασδήποτε αιτιολογίας φλεγμονή του μεσοσπονδύλιου δίσκου μετεγχειρητική ή μη. Διακρίνεται σε παιδική και των ενηλίκων. Η παιδική οφείλεται συνήθως σε μικροβιακή ή ιογενή λοίμωξη.
Η προσβολή γίνεται σχεδόν πάντα αιματογενώς από απομακρυσμένες εστίες. Στους ενήλικες η φλεγμονή του μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι στο πλείστο των περιπτώσεων συνέπεια χειρουργικής επέμβασης στη σπονδυλική στήλη.
Υπομετωπιαία προσπέλαση ( αμφιμετωπιαία κρανιοτομία και ανάλογα με τη βλάβη εως τις 2 οροφές του οφθαλμικού κόγχου). Στις εξής περιοχές: πρόσθιος κρανιακός βόθρος, ινιακό τρήμα. Τομή εώς ρινομετωπιαία ραφή δια του μετωπιαίου κόλπου.
Αποτελούν το 10% των ενδοκράνιων όγκων. Αναπτύσσονται στον πρόσθιο λοβό του αδένα της υπόφυσης. Λειτουργικά ταξινομούνται σε α) μη λειτουργικά – μη ορμονοεκκριτικά και β) λειτουργικά – ορμονοεκκριτικά. Επίσης με βάση το μέγεθος τους, ταξινομούνται σε μικροαδενώματα <1 εκ. και μακροαδενώματα >1 εκ.
Οι κακώσεις της σπονδυλικής στήλης είναι σημαντικό κεφάλαιο στη νευροτραυματιολογία λόγω του συνεπαγόμενου κινδύνου μόνιμης βλάβης νωτιαίου μυελού.
Ο νωτιαίος μυελός είναι ένα κρίσιμο ανατομικό μόριο, ο τραυματισμός του οποίου οδηγεί τον ασθενή σε μερική ή ολική μόνιμη αναπηρία, για αυτό έχει ύψιστη σημασία η προστασία της σπονδυλικής στήλης μετά το ατύχημα, με τεχνικές ακινητοποιήσης-σταθεροποιήσης.
Η αυχενική περιοχή έρχεται δεύτερη σε συχνότητα εμφανίσεως δισκοκήλης. Πιο συχνή εντόπιση, τα μεσοσπονδύλια διαστήματα Α5/Α6, Α6/Α7. Η πλάγια αυχενική δισκοκήλη δημιουργεί στον ασθενή πόνο στη μια πλευρά του αυχένα, με αντανάκλαση στη σύστοιχη ωμική ζώνη και άνω άκρο.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης