“Οι ουτοπικές κοινωνίες όπου οι άνθρωποι δεν θα πάλευαν ή δεν θα συναγωνίζονταν μεταξύ τους θα ήταν αφάνταστα βαριές: μαζικές συναθροίσεις ακαθόριστων ασημαντοτήτων. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει από την πάλη παρά μέσα στην μήτρα ή στον τάφο: είναι και τα δύο ωραίοι και ιδιωτικοί χώροι που μπορούμε να τους επιθυμούμε ή να τους νοσταλγούμε. Αλλά στον έναν η δυναμική της ζωής μόλις που έχει αρχίσει ενώ στον άλλο έχει χαθεί για πάντα’’
Όπως το στρες επηρεάζει τις διατροφικές μας επιλογές, ωθώντας μας σε κακές διατροφικές συνήθειες έτσι και το τι επιλέγουμε να τρώμε μπορεί να επηρεάσει [...]
“Οι ουτοπικές κοινωνίες όπου οι άνθρωποι δεν θα πάλευαν ή δεν θα συναγωνίζονταν μεταξύ τους θα ήταν αφάνταστα βαριές: μαζικές συναθροίσεις ακαθόριστων ασημαντοτήτων. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει από την πάλη παρά μέσα στην μήτρα ή στον τάφο: είναι και τα δύο ωραίοι και ιδιωτικοί χώροι που μπορούμε να τους επιθυμούμε ή να τους νοσταλγούμε. Αλλά στον έναν η δυναμική της ζωής μόλις που έχει αρχίσει ενώ στον άλλο έχει χαθεί για πάντα’’
“Οι ουτοπικές κοινωνίες όπου οι άνθρωποι δεν θα πάλευαν ή δεν θα συναγωνίζονταν μεταξύ τους θα ήταν αφάνταστα βαριές: μαζικές συναθροίσεις ακαθόριστων ασημαντοτήτων. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει από την πάλη παρά μέσα στην μήτρα ή στον τάφο: είναι και τα δύο ωραίοι και ιδιωτικοί χώροι που μπορούμε να τους επιθυμούμε ή να τους νοσταλγούμε. Αλλά στον έναν η δυναμική της ζωής μόλις που έχει αρχίσει ενώ στον άλλο έχει χαθεί για πάντα’’
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης
