Αν και το μεταβολικό σύνδρομο ταξινομήθηκε αρχικά ως τετράδα ανωμαλιών, πλέον o ορισμός του περιλαμβάνει πέντε κριτήρια.
Τα ευρέως αποδεκτά κριτήρια για τη διάγνωση του μεταβολικού συνδρόμου είναι:
1)Κοιλιακή παχυσαρκία (περιφέρεια μέσης > 102 εκ για τους άνδρες και > από 88 εκ για τις γυναίκες)
2) Επίπεδα τριγλυκεριδίων νηστείας 150 mg / dL ή υψηλότερα
3)Επίπεδα HDL χοληστερόλης κάτω από 40 mg / dL για τους άνδρες και κάτω από 50 για τις γυναίκες
4) Πίεση αίματος 130/85 mm Hg ή μεγαλύτερη
5) Ζάχαρο αίματος νηστείας 110 mg / dL ή υψηλότερο
Γυναίκα, Μητέρα, Επαγγελματίας, Νοικοκυρά. Η ζωή της γυναίκας είναι πολυδιάστατη και ιδιαίτερα απαιτητική. Η φροντίδα της οικογένειας και οι απαιτήσεις της καθημερινότηας δε θα πρέπει να γίνονται εμπόδιο φροντίδας του σώματός μας. Κάθε 10ετία που περνά μας προσφέρει διαφορετικές εμπειρίες αλλά παράλληλα πρέπει να ακούμε και να ανταποκρινόμαστε και στις διαφορετικές απαιτήσεις του σώματος μας.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους η υπογονιμότητα μπορεί να εμφανιστεί δεύτερη, τρίτη ή και τέταρτη φορά. Το πρώτο σας παιδί ήρθε σχετικά εύκολα [...]
Κάνατε την εγγραφή σας στο γυμναστήριο και ξεκινήσατε τις προπονήσεις σας με βάρη με στόχο την αύξηση μυϊκής μάζας! Ωστόσο, όσο πιστά κι αν ακολουθείτε [...]
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ Τι είναι η χοληστερόλη; Η χοληστερόλη είναι μία λιπαρή ουσία η οποία κυκλοφορεί στο αίμα καθώς βρίσκεται σε [...]
Είναι δύσκολο να μετρήσει κανείς απευθείας το σωματικό λίπος. Ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) είναι μια δημοφιλής μέθοδος καθορισμού ενός υγιούς βάρους. Ο ΔΜΣ πρέπει να χρησιμοποιείται ως οδηγός, μαζί με την περίμετρο της μέσης, για να βοηθήσει στην εκτίμηση της ποσότητας σωματικού λίπους.
Ο γλυκαιμικός δείκτης (GI) είναι ένα εργαλείο που ταξινομεί τον υδατάνθρακα που περιέχουν τα τρόφιμα σύμφωνα με το χρόνο επίδρασής τους στην αύξηση των τιμών του σακχάρου μετά το γεύμα.
Τα τρόφιμα με υψηλό GI προκαλούν ταχεία αύξηση των συγκεντρώσεων γλυκόζης στο αίμα οδηγώντας σε γρήγορη αύξηση της ινσουλίνης με πιθανή την εμφάνιση αντιδραστικών υπογλυκαιμικών επεισοδίων, αισθήματος πείνας και υπερινσουλιναιμία.
Η διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη είναι μια παθολογική προδιαβητική κατάσταση και χαρακτηρίζεται από ενδιάμεσες τιμές μεταξύ φυσιολογικών και διαβητικών ορίων. Η σημασία της έγκειται στο γεγονός ότι πρόκειται για δυνητικά αναστρέψιμη κατάσταση.
Σε ήδη διαγνωσμένη θυρεοειδίτιδα Hashimoto, θα πρέπει να παρακολουθείτε την TSH στενά αν προσπαθείτε να συλλάβετε. Η έναρξη θεραπείας συστήνεται εάν η TSH ειναι >2.5. Εάν μείνετε έγκυος και δεν χρειάζεστε θεραπεία αρχικά, θα πρέπει να παρακολουθείτε την TSH κάθε μήνα γιατί έχετε αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξετε υποθυρεοειδισμό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Την περίοδο της εγκυμοσύνης, η διατροφή της εγκύου θα πρέπει να είναι ισορροπημένη, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Η διατροφή της μητέρας μπορεί να επηρεάσει το έμβρυο τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Η υπερβολική πρόσληψη βάρους μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο έμβρυο.
Στην εγκυμοσύνη, η έγκυος δεν πρέπει να τρώει «για δύο». Πρέπει όμως να λαμβάνει περισσότερα ποιοτικά συστατικά.
Μια μητέρα που λαμβάνει τροφές με επάρκεια σε θρεπτικά συστατικά, παρέχει στο βρέφος γάλα υψηλότερης θρεπτικής αξίας (πλούσιο σε απαραίτητα λιπαρά οξέα και υδατοδιαλυτές βιταμίνες). Στην αντίθετη περίπτωση , μπορεί ακόμα και να μειωθεί ο όγκος του γάλατος.
Αμέσως μόλις επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη, τα φάρμακα συνήθως διακόπτονται. Μην σταματήσετε τα φάρμακα σας όμως αν δεν σας το ζητήσει ο ενδοκρινολόγος σας. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να συνεχιστεί στην εγκυμοσύνη αν υπάρχει μεγάλο αδένωμα που μπορεί να επηρεάσει την όραση. Θα πρέπει να γίνεται έλεγχος οπτικών πεδίων προ εγκυμοσύνης και ανά δίμηνο.
Οι έγκυες γυναίκες με νόσο του Addison μπορούν να έχουν μια υγιή εγκυμοσύνη με προϋπόθεση την συνεχή παρακολούθηση και σωστή λήψη των φαρμάκων τους. Συνήθως η έγκυος χρειάζεται να συνεχίσει την ίδια δόση των φαρμάκων μου έπαιρνε πριν. Κάποιες φορές όμως μπορεί η δοση να χρειαστεί τροποποίηση. Αυξημένη δόση φαρμάκων χρειάζεται στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης . Συμπτώματα που μπορεί να προέρχονται από την μη επαρκή λήψη ορμονών στη νόσο Addison είναι:
Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική πυκνότητα και μέτρια ποιότητα οστού. Εξελίσσεται χωρίς συμπτώματα ή πόνους έως ότου προκύψει κάποιο κάταγμα, συνήθως στο ισχίο, στην σπονδυλική στήλη, ή στον καρπό.
Σε όλους μας παρατηρείται κάποια οστική απώλεια με το πέρασμα των χρόνων, αλλά δεν θα εμφανίσουμε όλοι οστεοπόρωση. Φυσιολογικά η οστική μάζα που παράγουμε αυξάνεται κατά την παιδική και εφηβική ηλικία, φτάνοντας το μέγιστο γύρω στα 25 χρόνια. Μετά τα 30 έτη, αρχίζει η προοδευτική απώλεια.
Ο διαφοροποιημένος καρκίνος του θυρεοειδούς, που προκύπτει από τα θηλακιώδη θυρεοειδικά κύτταρα, αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειοψηφία του θυρεοειδικού καρκίνου. Από τους διαφοροποιημένους τύπους καρκίνου του θυροειδούς, το θηλώδες περιλαμβάνει περίπου το 85% των περιπτώσεων και το 12% αυτών έχει θυλακιώδη ιστολογία, συμπεριλαμβανομένων των Hurtle cell καρκίνων. Μικρότερο από 3% των περιπτώσεων καρκίνου του θυροειδούς αφορούν το φτωχά διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς. Σε γενικές γραμμές, για ίδιου σταδίου κακοήθειες, η πρόγνωση του θηλώδους και θυλακιώδους καρκίνου του θυρεοειδούς είναι η ίδια.
Στον υποθυρεοειδισμό ο θυρεοειδής υπολειτουργεί, δηλαδή παράγει λίγες ή καθόλου ορμόνες.Ο υποθυρεοειδισμός αποτελεί την πιο συχνή διαταραχή του θυρεοειδούς. Είναι συχνότερη στις γυναίκες, στις μεγαλύτερες ηλικίες και σε άτομα που έχουν οικογενειακό ιστορικό με υποθυρεοειδισμό. Η πιο συχνή αιτία υποθυροειδισμού παγκοσμίως είναι η έλλειψη ιωδίου ενώ στον αναπτυγμένο κόσμο η πιο συχνή αιτία είναι η αυτοάνοση θυροειδίτιδα Hashimoto. Υποθυροειδισμό έχουμε επίσης μετά από χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς ή μετά από θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.
Στον Υπερθυρεοειδισμό, ο θυρεοειδής παράγει περισσότερες ορμόνες από όσες χρειάζεται το σώμα.
Υπερλειτουργία του θυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσει η νόσος Graves (σχετίζεται επίσης με μια χαρακτηριστική διόγκωση των οφθαλμών, τον εξόφθαλμο),
Επίσης, υπερθυρεοειδισμό προκαλούν κάποιοι υπερλειτουργούντες όζοι του θυρεοειδούς, η οξεία επώδυνη θυροειδίτιδα και η θυρεοειδίτιδα της λοχείας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης
