Που οφείλεται το μυικό «πιάσιμο» μετά από τη σωματική άσκηση;
Φως στον υποκείμενο βιολογικό μηχανισμό του μυικού «πιασίματος» μετά από ένα περίπατο στο βουνό ή την ορειβασία, ρίχνει μελέτη της ΣΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Φως στον υποκείμενο βιολογικό μηχανισμό του μυικού «πιασίματος» μετά από ένα περίπατο στο βουνό ή την ορειβασία, ρίχνει μελέτη της ΣΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Πολλοί αθλητές συνηθίζουν να τρώνε πολλές υδατανθρακούχες τροφές (π.χ. μακαρόνια, πατάτες κ.λπ.) ενώ μειώνουν και την ένταση και διάρκεια της προπόνησης για μερικές μέρες πριν από τον αγώνα.
Ο σκοπός αυτής της προσέγγισης, εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο αναπληρωτής καθηγητής βιοχημείας της άσκησης στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Αθανάσιος Τζιαμούρτας είναι να αυξηθούν τα επίπεδα του μυϊκού γλυκογόνου,
“Στα άτομα που πάσχουν από αλκοολισμό”
Αθήνα – Μέχρι και τρεις φορές πιο πάνω σε σχέση με τα επίπεδα ηρεμίας, έπειτα από άσκηση διάρκειας 30 λεπτών, αυξήθηκαν τα επίπεδα της β-ενδορφίνης σε αλκοολικά άτομα, δείχνοντας ότι το ενδογενές οπιούχο σύστημα αυτών των ατόμων είναι ενεργό και μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο στη μειωμένη διάθεση για αλκοόλ μετά την άσκηση, όπως επισημαίνει ο αναπληρωτής καθηγητής στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Θανάσης Τζιαμούρτας.
Τα παραπάνω αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Θανάσης Τζιαμούρτας, επίκουρος καθηγητής Βιοχημείας της Aσκησης στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και υπεύθυνος του εργαστηρίου Βιοχημείας της Aσκησης του Ινστιτούτου Σωματικής Απόδοσης και Αποκατάστασης.
Ποιο είναι το χρονικό διάστημα, στο οποίο ο βασικός μεταβολικός ρυθμός παρουσιάζεται αλλαγμένος μετά το τέλος της άσκησης; Σ’ αυτό το ερώτημα απαντούν έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στο Κέντρο Έρευνας και Αξιολόγησης της Φυσικής Απόδοσης του ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και στο Ινστιτούτο Σωματικής Απόδοσης και Αποκατάστασης του ΚΕΤΕΑΘ, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή βιοχημείας της άσκησης, Θανάση Τζιαμούρτα.