“H εξέλιξη της κλινικής υδροθεραπείας στην Ελλάδα και η συμβολή της στην αποκατάσταση.”
Σύμφωνα με την καταγεγραμμένη ιστορία, από την εποχή που αρχαίοι λαοί όπως οι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Ρωμαίοι, οι Ινδοί και οι Κινέζοι πραγματοποιούσαν απλές εμβυθίσεις ασθενών σε πηγές και μπανιέρες, την εποχή επίσης που ο Ιπποκράτης στην Κω εισήγαγε το νερό ως ιαματικό μέσο μέχρι και το 1974 που ο James McMillan εισήγαγε την ειδική θεραπεία στο νερό (WST) σε πληθυσμούς με ειδικές ικανότητες, το νερό αποτελούσε εναλλακτικό μέσο ανακούφισης, απελευθέρωσης και κινητοποίησης. Μέσω της παρατήρησης, της “δοκιμής και του λάθους” και της επιστημονικής μεθοδολογίας στο πέρασμα των αιώνων η μέθοδος της ίασης μέσω της θεραπείας στο υδάτινο περιβάλλον άρχισε να λαμβάνει αναγνωσιμότητα και να εξελίσσεται.