Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Κιρσοκήλη ονομάζεται η κιρσοειδής διεύρυνση των φλεβών του όρχεως, οι οποίες ονομάζονται σπερματικές φλέβες. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων εμφανίζεται στην αριστερή πλευρά. Ανατομικά, η αριστερή σπερματική φλέβα καταλήγει στη σύστοιχη νεφρική φλέβα, ενώ η δεξιά σπερματική φλέβα χύνεται στην κάτω κοίλη φλέβα.
Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Ο όρος «διαταραχές ανάπτυξης του φύλου» (ΔΑΦ) είναι καινούριος και αντικαθιστά διάφορους ασαφείς όρους που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν όπως ερμαφροδιτισμός ή ψευδερμαφροδιτισμός. Περιλαμβάνει συγγενείς παθήσεις με άτυπες διαταραχές της ανάπτυξης των χρωμοσωμικών, γονιδιακών και ανατομικών στοιχείων του φύλου.
Οι διαταραχές της ανάπτυξης του φύλου απαιτούν αντιμετώπιση από πολλές ιατρικές και μη ειδικότητες, που περιλαμβάνουν γενετιστές, χειρουργούς παίδων, νεογνολόγους, ενδοκρινολόγους παίδων και ενηλίκων, γυναικολόγους, βιοηθικούς και κοινωνικούς λειτουργούς.
Νέα μελέτη: Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βοηθήσει τις γυναίκες να καταψύξουν καλύτερης ποιότητας ωάρια
Πώς ένας αλγόριθμος ενδυναμώνει τους εμβρυολόγους και αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας της εξωσωματικής. Αυτό που ίσως δεν ξέρουν οι περισσότερες [...]
Διατροφή Αντι -στρες για εφήβους.
Οι έντονοι ρυθμοί ζωής και το καθημερινό άγχος συχνά απομυζούν την ενέργεια των εφήβων, με αποτέλεσμα να μειώνεται η απόδοσή τους στο σχολείο και η όρεξή [...]
Ινοαδένωμα
Οφείλεται σε υπερπλασία του διάμεσου συνδετικού ιστού των λοβίων και διαταση των πόρων και των αδενικών λοβίων του μαζικού αδένα. Συνήθως απαντάται σε [...]
Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Η ενούρηση είναι συνώνυμη της διαλείπουσας νυκτερινής ακράτειας ούρων. Στα παιδιά είναι σχετικά συχνή. Εμφανίζεται σε ποσοστό 5-10% στην ηλικία των 7 ετών.
Η πάθηση θεραπεύεται μόνη της στο 15% των πασχόντων παιδιών το χρόνο και θεωρείται καλοήθης πάθηση, όμως 7 στα 100 πάσχοντα παιδιά φθάνουν στην ενηλικίωση με την πάθηση. Αυτή είναι μια πηγή άγχους, που προκαλεί μεγάλο ψυχολογικό φορτίο στα παιδιά και μειώνει την αυτοεκτίμησή τους.
Κάθε επεισόδιο ασυνείδητης απώλειας ούρων στον ύπνο, μετά την ηλικία των 5 ετών είναι ενούρηση.
Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Η συχνότερη αυχενική μάζα στα παιδιά είναι ένας διογκωμένος λεμφαδένας. Οι περισσότεροι είναι μπροστά από τον στερνοκλειδομαστοειδή μυ. Η συχνότερη αιτία της διόγκωσης είναι συνήθως λοίμωξη από ιούς. Η διόγκωση παραμένει για μήνες.
Οξεία πυώδης αδενίτιδα υπό την κάτω γνάθο συμβαίνει τα πρώτα χρόνια της ζωής (6 μηνών-3 ετών). Προηγείται μια φαρυγγίτιδα η λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού και αναπτύσσεται τοπικά οίδημα, ερύθημα και έντονη φλεγμονή. Η θεραπεία συνίσταται σε παροχέτευση του αποστήματος και αγωγή με αντιβιοτικά. Σε περίπτωση χρόνιας φλεγμονής (δηλ. παραμονή του αδένα περισσότερο από 3 εβδομάδες), ο αδένας ελέγχεται κινητός, χωρίς ευαισθησία και σχετικά μαλακός. Γενικά δεν χρειάζεται αφαίρεση και βιοψία,
Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Το συγγενές ραιβόκρανο είναι μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από βράχυνση του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός και στροφή της κεφαλής προς την αντίθετη πλευρά.
Αυτό οφείλεται σε ίνωση του μυός, ο οποίος αναπτύσσει μια χαρακτηριστική ινώδη μάζα μεγέθους 1-3 cm.Υπάρχει συσχέτιση της θέσης του παιδιού κατά τον τοκετό και της πλευράς που αναπτύσσεται η πάθηση. Συνήθως εμφανίζεται το πρώτο εξάμηνο της ζωής,
Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Χειλεοσχιστία καλείται η συγγενής σχισμή των χειλέων. Συνήθως αφορά το άνω χείλος, εντοπίζεται πλάγια, κατά κανόνα αριστερά όταν είναι μονόπλευρο.
Υπάρχουν τρεις τύποι, ανάλογα με την έκταση της σχισμής. Στον πρώτο τύπο η σχισμή αφορά μόνο στο ερυθρό του χείλους, στον δεύτερο έχουμε πλήρη διατομή του άνω χείλους μέχρι το ρουθούνι και στον τρίτο τύπο η σχισμή επεκτείνεται μέχρι την
άνω γνάθο, ενδεχομένως δε και την σκληρή και μαλακή υπερώα (χειλεο-γναθο-υπερωιοσχιστία).
Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Βουβωνοκήλη καλείται η πρόπτωση κάποιου κοιλιακού σπλάχνου, δια μέσου του βουβωνικού πόρου.
Ο βουβωνικός πόρος είναι μια δίοδος στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα, μέσω του οποίου διέρχεται στους μεν άνδρες ο σπερματικός τόνος, στις δε γυναίκες ο στρογγυλός σύνδεσμος της μήτρας. Έχει δύο στόμια, (το κοιλιακό που αποφράσσεται από το περιτόναιο και το υποδερμάτιο, που βρίσκεται λίγο πιο πάνω και έξω από το
ηβικό φύμα) και τρία τοιχώματα (πρόσθιο, οπίσθιο και κάτω).
Στα παιδιά η αιτιολογία της βουβωνοκήλης δεν έχει σχέση με την χαλάρωση των κοιλιακών τοιχωμάτων, όπως στους ενήλικες. Οφείλεται σε παραμονή της ελυτροπεριτοναϊκής πτυχής, η οποία είναι μια προβολή του περιτοναίου, από το
κοιλιακό στόμιο του βουβωνικού πόρου μέχρι το όσχεο. Η πτυχή αυτή παρακολουθείτην κάθοδο του όρχεως από την κοιλιά στην τελική του θέση, στο όσχεο, τον έβδομο μήνα της κυήσεως. Εκεί περιβάλλει τον όρχι και δημιουργεί έναν από τους χιτώνες του. Κατά την γέννηση η δίοδος αυτή έχει αποφραχθεί, αν όμως παραμείνει ανοικτή,
τότε μπορούν να προβάλουν μέσω αυτής εντερικές έλικες και να δημιουργηθεί βουβωνοκήλη.
Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Φίμωση είναι η συγγενής ή επίκτητη στένωση του στομίου της ακροποσθίας (δέρμα που καλύπτει το πέος), με συνέπεια αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου (κεφαλή του πέους) με έλξη της ακροποσθίας προς τη βάση του πέους. Αυτό πρέπει να είναι εφικτό στη διάρκεια του δεύτερου ή τρίτου έτους της ζωής.
Η φίμωση είναι είτε πρωτοπαθής (χωρίς ύπαρξη ουλής), είτε δευτεροπαθής λόγω δημιουργίας ουλώδους δακτυλίου ή από τραυματισμό κατά την αποκάλυψη της βαλάνου ή από παθολογικά αίτια (ξηρωτική βαλανίτιδα).
Πρέπει να διαχωρίζεται από τις βαλανοποσθικές συμφύσεις, τη φυσιολογική δηλαδή συγκόλληση της
ακροποσθίας στη βάλανο τα πρώτα χρόνια της ζωής.
Παραφίμωση είναι μια παθολογική κατάσταση που χρειάζεται επείγουσα αντιμετώπιση. Προκαλείται όταν γίνει αποκάλυψη της βαλάνου και η ακροποσθία είναι στενή, οπότε δεν μπορεί να επανέλθει στη θέση της,
Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Ανασπώμενοι (ή ανελκόμενοι) όρχεις χαρακτηρίζονται εκείνοι οι όρχεις, οι οποίοι έχουν μεν κατέλθει στη φυσιολογική τους θέση στο όσχεο, όμως με την επίδραση εξωτερικών ερεθισμάτων ανέρχονται στη βουβωνική χώρα συνήθως, σπανιότερα δε και μέσα στην κοιλιά.
Η κατάσταση αυτή οφείλεται αφενός σε ανεπαρκή καθήλωση των όρχεων στο όσχεο, αφετέρου σε υπερβολική σύσπαση του ανελκτήρος μυός των όρχεων, ο οποίος τους ελκύει προς τα επάνω.
Ο μυς αυτός φροντίζει για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας και την προστασία από τραύμα των όρχεων και συσπάται στο κρύο και όταν ερεθίζεται ο δερματικός κλάδος του αιδοιομηρικού νεύρου.
Το αντανακλαστικό αυτό του κρεμαστήρα δεν υπάρχει κατά την γέννηση και εμφανίζεται αργότερα. Δεν υπάρχει ομοφωνία για το τι ακριβώς είναι οι ανασπώμενοι όρχεις. Η κατάσταση χρειάζεται πάντως προσεκτική παρακολούθηση.
Συγγραφέας Ιωάννης Βαλιούλης Γράφτηκε στις ,
Ως κρυψορχία ορίζεται η παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο ένας ή και οι δύο όρχεις δεν έχουν κατεβεί στη φυσιολογική τους θέση, το όσχεο. Είναι η συχνότερη διαμαρτία της ανάπτυξης των γεννητικών οργάνων στα αγόρια. Η συχνότητά της στον τοκετό είναι περίπου 4% και κατεβαίνει στο 1-1,5% στον 3ο μήνα της ζωής. Στο 85% των περιπτώσεων είναι ετερόπλευρη και στο 15% αμφοτερόπλευρη.
Ο όρχις σχηματίζεται από αδιαφοροποίητα κύτταρα, μέσω μιας πολύπλοκης διαδικασίας, μεταξύ της 4ης και 7ης εβδομάδας της κυήσεως. Η αρχική του θέση είναι λίγο πιο κάτω από τον σύστοιχο νεφρό, αλλά για να αναπτυχθεί φυσιολογικά πρέπει να είναι σε περιβάλλον με θερμοκρασία 2-3 ºC χαμηλότερη απ’ ότι το σώμα και για τον λόγο αυτό σταδιακά μετακινείται προς τα κάτω, βγαίνει από την κοιλιά μέσα από τον βουβωνικό πόρο και την 35η εβδομάδα της κύησης βρίσκεται στο όσχεο.
