Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
ποιες είναι οι οδηγίες της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας και πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς;
Δεδομένου ότι περισσότερο από το 30 τοις εκατό των παιδιών στις ΗΠΑ εκτίθενται για πρώτη φορά στις έξυπνες συσκευές και τις ψηφιακές οθόνες πριν ακόμα βγάλουν την πάνα, οι γιατροί ψάχνουν να βρουν τη μαγική φόρμουλα που θα ορίσει τον χρόνο που πρέπει να εκτίθεται κάθε παιδί ανάλογα με την ηλικία του στο νέο ψηφιακό τοπίο.
Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του το παιδί έχει έμφυτη περιέργεια να διερευνά το σώμα του και να παρατηρεί το σώμα των άλλων. Το σώμα του είναι ο καθρέφτης του εαυτού του, η ταυτότητά του, με την υποκειμενικότητα να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής.
Το υποκειμενικά βιωμένο σώμα γίνεται ένας σημαντικός δίαυλος αυτοεκτίμησης, πηγή συγκρούσεων, αποστερήσεων ή και απολαύσεων που δεν είναι ποτέ μόνιμες και σταθερές αλλά σε όλη τη διάρκεια της ζωής βρίσκονται σε ένα διαρκές και δυναμικό γίγνεσθαι.
Ανεύρυσμα ανιούσης αορτής, τόξου και κατιούσης αορτή Το αορτικό ανεύρυσμα είναι μία παθολογική διάταση των τοιχωμάτων της αορτής (η μεγαλύτερη αρτηρία [...]
Η σχολική βία είναι ένα αυξανόμενο φαινόμενο. Πώς ορίζεται και γιατί συμβαίνει;
Η βία περιλαμβάνει τις καταστάσεις αυτές όπου το παιδί-θύτης συστηματικά λέει ή κάνει πράγματα για να επιβάλει τη δύναμη και την εξουσία του σε ένα άλλο παιδί-θύμα.
Περιλαμβάνει την ψυχολογική και τη σωματική κακοποίηση από τον θύτη στο θύμα, δηλαδή τη χρήση υποτιμητικών ονομάτων, τον αποκλεισμό του από τις ομαδικές δραστηριότητες, τον εξευτελισμό του μπροστά σε άλλα παιδιά, τις απειλές, τον εκφοβισμό, τον ξυλοδαρμό, τον εξαναγκασμό του σε ανεπιθύμητες πράξεις.
Πίσω από ένα κακομαθημένο παιδί βρίσκεται πάντα η σκιά ενός γονιού που δεν θέτει όρια στο μεγάλωμά του.
Τα όρια και οι κανόνες συμπεριφοράς δεν είναι προϊόν γενετικής προδιάθεσης, αλλά αποτέλεσμα του πλαισίου μέσα στο οποίο το παιδί γεννιέται και μεγαλώνει. Κατ΄ αρχήν, λοιπόν, τα παιδιά είναι αθώα!
Ας δούμε όμως τι λάθη προκύπτουν μέσα από τις γονεϊκές διαδικασίες μάθησης, οι οποίες διαμορφώνουν εν τέλει την προσωπικότητα του παιδιού:
* Ο εγωκεντρισμός, ως μοτίβο ύπαρξης και διεκδικητικότητας: ένας εγωκεντρικός γονέας συχνά δημιουργεί αντίστοιχα αισθήματα στο παιδί του («όντας το επίκεντρο του κόσμου, έχω ό,τι θέλω»). Την πεποίθηση αυτή εύκολα υιοθετεί ένα μικρό παιδί, όμως ταυτόχρονα η ενίσχυση μιας καθήλωσης στον παιδικό εγωκεντρισμό προμηνύει έναν μελλοντικά απαιτητικό και ανικανοποίητο ενήλικα.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
λόγω των μονομερών και καταχρηστικών πρακτικών του υπουργείου Υγείας στο θέμα των εργοθεραπειών
Σε πλήρες αδιέξοδο βρίσκονται πλέον εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς και γονείς, αλλά και ολόκληρος ο κλάδος των εργοθεραπευτών, λόγω των μονομερών και καταχρηστικών πρακτικών του υπουργείου Υγείας για την ειδική αγωγή.
Ποιες είναι οι βασικές τεχνικές για το χτίσιμο της εμπιστοσύνης;
Το χτίσιμο της εμπιστοσύνης του παιδιού προς στον γονιό είναι μια διαδικασία η οποία ξεκινά από τη γέννηση κιόλας του βρέφους.
Η μητέρα αρχίζει και λειτουργεί ως ένα υποκείμενο μιας άνευ όρων αγάπης, πηγής τροφής και συναισθηματικής ανακούφισης απέναντι στο μωρό της, το οποίο αρχίζει και σχηματοποιεί μέσα του το πρώτο βίωμα της ασφάλειας.
Η μητρική ασφάλεια είναι αυτή που διαμορφώνει στο μωρό έναν εσωτερικό «χάρτη» εμπιστοσύνης για τον εαυτό του και τον έξω κόσμο. Οι ματαιώσεις στην επάρκεια της συναισθηματικής ασφάλειας που βιώνει ένα βρέφος μπορεί εν δυνάμει να λειτουργήσουν ως εμπόδια στη δυνατότητά του να εμπιστεύεται τον έξω κόσμο όσο μεγαλώνει.
Πώς βιώνει ένα παιδί της Α’ Δημοτικού την προσαρμογή στο σχολείο;
Τα πρωτάκια είναι οι μικροί πρωταγωνιστές των ημερών μας. Βιώνουν έναν από τους σημαντικότερους αποχωρισμούς στην έως τώρα ζωή τους. Από τη μία, τον αποχωρισμό από τους γονείς και από την οικογενειακή θαλπωρή. Από την άλλη, καλούνται να αναλάβουν ευθύνες και να γίνουν ουσιαστικά αυτόνομα για πρώτη φορά.
Μεγάλες και καταιγιστικές οι αλλαγές που συμβαίνουν μέσα τους. Το έως τώρα γνωστό μεταμορφώνεται σε άγνωστο, το ασφαλές σε ανασφαλές, το σταθερό σε ασταθές, το γνώριμο σε απρόβλεπτο.
Τα συναισθήματα άγχους, φόβου και αγωνίας είναι απολύτως φυσιολογικά, ιδίως τις πρώτες ημέρες κατά τις οποίες το παιδί είναι φορτισμένο συναισθηματικά στην προσπάθειά του να επεξεργαστεί τις νέες αυτές εικόνες και τα βιώματα.
Το σώμα μας λένε ότι είναι ο καθρέφτης του εαυτού μας. Η υποκειμενικότητα είναι ο πρωταγωνιστής σε αυτή την ιστορία, όπου το σώμα γίνεται ένας σημαντικός δίαυλος ταυτότητας, αυτοεκτίμησης, πηγή συγκρούσεων, αποστερήσεων ή και απολαύσεων, που σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας βρίσκονται σε ένα διαρκές και δυναμικό γίγνεσθαι.
Η σχέση και η εναρμόνιση των γονιών με το δικό τους σώμα, οι αντιλήψεις και οι πεποιθήσεις τους γύρω από την έννοια του «γυμνού» είναι καθοριστικές για το πώς το παιδί τους θα αρχίσει να βιώνει το δικό του σώμα.
Πληροφορίες: Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας,
Β.Α. Ψυχολογίας,
Ειδίκευση στη Ψυχοθεραπεία,
Ηλιούπολη,
698 44 33 997Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Το πρωτοποριακό και συγχρόνως αμφισβητούμενο πείραμα του Milgram μελέτησε συστηματικά μια πλευρά της υπακοής με αφορμή τις φρικαλεότητες της ναζιστικής εποχής .
Το 1961, ο τότε 26χρονος Milgram δημοσίευσε αγγελία σε εφημερίδες, ώστε να βρει εθελοντές να συμμετάσχουν σε μια μελέτη για τη μάθηση και τη μνήμη έναντι μικρής αμοιβής.
Στο πείραμα συμμετείχαν κάθε φορά δύο άτομα ( κυρίως φοιτητές), τα οποία μετά από εικονική κλήρωση αναλάμβαναν είτε το ρόλο του μαθητή είτε το ρόλο του δασκάλου.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Στη σύγχρονη εποχή το διαδίκτυο αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι στην καθημερινότητα των παιδιών. Ωστόσο, παράλληλα με τα διασκεδαστικά και δημιουργικά πράγματα που είναι διαθέσιμα στον ψηφιακό κόσμο για τα παιδιά, παραμονεύει και ένας σοβαρός κίνδυνος.
Οι παιδεραστές στο διαδίκτυο αρέσκονται στην ανωνυμία που προσφέρει και ψάχνουν συνεχώς για αθώα θύματα.
Είναι σημαντικό οι γονείς να γνωρίζουν τους τρόπους με τους οποίους οι παιδεραστές χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να πλησιάσουν τα παιδιά.
Η σχέση με τους παππούδες είναι ένας ισχυρός δεσμός αγάπης στη ζωή του παιδιού. Αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την ομαλή εξέλιξη της προσωπικότητάς του, προσφέροντάς του τη δυνατότητα μιας «επιπλέον αγάπης» που διέπεται από τη σοφία, την ενθάρρυνση, την κατεύθυνση, την ασφάλεια, τη συναισθηματική επαφή με το παρελθόν.
Είναι ένα δεύτερο, άλλο είδος αγάπης που δεν χαρακτηρίζεται από προϋποθέσεις και που θεμελιώνει κομμάτια της αυτοεκτίμησης του παιδιού.
Εξαιρετικά φορτισμένη φαντάζει η τωρινή περίοδος στον ψυχισμό χιλιάδων εφήβων που δοκιμάζουν τις γνώσεις και τις αντοχές τους προκειμένου να κερδίσουν μία θέση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.
Ο φόβος μιας πιθανής αποτυχίας εγείρει φόβους απόρριψης, αποδοκιμασίας, κοινωνικού στιγματισμού, απώλειας της αυτοεκτίμησης και ενός ιδεατού μέλλοντος που ο έφηβος φαντασιώνεται.
«Αν κάνεις τα μαθηματικά σου θα σου πάρω όποιο παιχνίδι θέλεις» «Αν τελειώσεις την έκθεση θα φας παγωτό» είναι φράσεις που όλοι έχουμε ακούσει κάποια στιγμή ή που ίσως σε στιγμή απελπισίας έχουμε εκστομίσει.
Συχνά οι γονείς, που είναι κουρασμένοι και εκνευρισμένοι και έχουν χίλιες-δυο άλλες έγνοιες στο μυαλό τους και καθήκοντα στην καθημερινότητά τους, καταφεύγουν στη δωροδοκία προκειμένου να κάνουν το παιδί τους να τελειώσει κάτι που δε θέλει- συνήθως τα μαθήματα του σχολείου.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης