Μετά από ένα διαζύγιο, τι ψυχολογικές επιπτώσεις μπορεί να βιώσει ένα παιδί σχολικής ηλικίας;
Μπορεί το διαζύγιο στην εποχή μας να είναι ένα πολύ διαδεδομένο και περίπου αναμενόμενο φαινόμενο, ωστόσο η απήχηση που έχει για ένα παιδί δεν παύει να είναι επώδυνη. Το βίωμα της απώλειας βιώνεται από εκείνο σαν ένας συμβολικός θάνατος.
Πληροφορίες: Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας,
Β.Α. Ψυχολογίας,
Ειδίκευση στη Ψυχοθεραπεία,
Ηλιούπολη,
698 44 33 997Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Όσο επώδυνο κι αν είναι, όσο κι αν δεν θέλουμε να το σκεφτόμαστε, δυστυχώς η απώλεια ενός ή και των δύο γονέων είναι γεγονός. Ήδη το 4% των Αμερικανών εφήβων το έχει βιώσει πριν ακόμα συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας του. Καθότι το ποσοστό είναι αρκετά μεγάλο, τα σχολεία έχουν στο δυναμικό τους ειδικούς συμβούλους και μέσα από τις ομάδες πένθους προσπαθούν να στηρίξουν ψυχολογικά αυτά τα παιδιά, μετά από μία τόσο τραυματική εμπειρία. Είναι αντιληπτό πως το πένθος μπορεί να επηρεάσει πολλούς τομείς της ζωής των παιδιών. Το σχολείο είναι μονάχα ένα από αυτά.
Τι είναι το λέμφωμα; Το λέμφωμα είναι καρκίνος του λεμφικού συστήματος. Το λεμφικό σύστημα είναι ένα δίκτυο λεπτών σωλήνων και λεμφαδένων που τρέχουν σε [...]
Ανεύρυσμα ανιούσης αορτής, τόξου και κατιούσης αορτή Το αορτικό ανεύρυσμα είναι μία παθολογική διάταση των τοιχωμάτων της αορτής (η μεγαλύτερη αρτηρία [...]
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
To ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ, SaferInternet4Kids, δημοσίευσε 5 χρήσιμες συμβουλές για τα παιδιά αλλά και τους γονείς, ώστε να μπορούν να προστατευθούν από τους κινδύνους του διαδικτύου.
Κράτησε μυστικό τον κωδικό πρόσβασης του ηλεκτρονικού σου ταχυδρομείου από όλους.
Αν πιστεύεις ότι κάποιος έμαθε τον κωδικό πρόσβασης σου, άλλαξε τον αμέσως.
Προσπάθησε να έχεις πάντοτε έναν κωδικό πρόσβασης τον οποίο κανένας δεν μπορεί να μαντέψει.
Ποτέ μη δεχτείς να συναντήσεις αγνώστους που γνώρισες στο Διαδίκτυο.
Πληροφορίες: Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας,
Β.Α. Ψυχολογίας,
Ειδίκευση στη Ψυχοθεραπεία,
Ηλιούπολη,
698 44 33 997Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Πολλά ξένα Πανεπιστήμια και καθηγητές Ψυχολογίας έχουν ασχοληθεί κατά καιρούς με μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, δηλαδή με τις φωνές στα παιδιά, αλλά και τις επιπτώσεις της.
Έτσι, ήρθε μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο Pittsburgh και από το Michigan, όπου έδωσε έμφαση και εξέτασε αυτή την συμπεριφορά. Περίπου 1.000 οικογένειες με παιδιά ηλικίας μεταξύ 13 και 14 ετών, έλαβαν μέρος στις έρευνες για 2 χρόνια. Επιλέγοντας αυτές τις ηλικίες οι Αμερικανοί ερευνητές θέλησαν να εστιάσουν μονάχα στα παιδιά προεφηβικής ηλικίας.
Πληροφορίες: Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας,
Β.Α. Ψυχολογίας,
Ειδίκευση στη Ψυχοθεραπεία,
Ηλιούπολη,
698 44 33 997Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Υπάρχουν χώρες παγκοσμίως που η εκδήλωση αγάπης με μία αγκαλιά είναι σχεδόν απαγορευτική. Στην Ελλάδα η αγκαλιά είναι κάτι φυσιολογικό, αποδεκτό και επιτρεπτό προς όλους.
Έτσι μάθαμε από μικρά να εκδηλώνουμε την αγάπη μας προς τους γονείς μας και τα αδέρφια μας και στην συνέχεια προς τον σύντροφό μας και τα παιδιά μας.
Η αγκαλιά όμως δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται. Δεν είναι μία απλή κίνηση.
Και τι να πείτε που να είναι σωστό
Έρευνες δείχνουν ότι θετικές εκφράσεις που λένε οι γονείς στα παιδιά τους θεωρώντας ότι τους κάνουν καλό επιτελούν ακριβώς το αντίθετο: όχι μόνο δε βοηθάνε, αλλά έχουν και αρνητικά αποτελέσματα!
Ο λόγος που δεν κάνουν καλό; Επειδή αυτές οι φράσεις είναι θετικές μόνο επιφανειακά και στην πραγματικότητα δε βοηθάνε το παιδί να χτίσει εσωτερικό σύστημα πλοήγησης στον κόσμο και τη ζωή.
1. Μπράβο!
Γονείς, συγγενείς και δάσκαλοι λένε τόσο συχνά «μπράβο», που τελικά χάνει την αξία του!
Λέγοντας «μπράβο» σε ένα παιδί για το κάθε τι που κάνει, μικρό ή μεγάλο, με ή χωρίς προσπάθεια, το παιδί μαθαίνει ότι αυτό είναι απλώς μια έκφραση και δεν το συνδέει πραγματικά και βαθιά με κάτι που το ίδιο έχει κάνει.
«Σταμάτα επιτέλους παλιόπαιδο! Σου είπα χίλιες φορές να μη πειράζεις τη μικρή σου αδερφή!» φωνάζει η Άννα -που μόλις έχει γυρίσει από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά- στο γιo της. Ο γιος της βάζει τα κλάματα, αλλά η Άννα συνεχίζει ακάθεκτη: «Βαρέθηκα να μην ακούς τίποτε από αυτά που σου λέω! Μόνο ο εαυτός σου σε νοιάζει! Είσαι ένα βρωμόπαιδο που δημιουργεί μόνο φασαρία και προβλήματα στο σπίτι!». Ο γιος της την κοίταζε στα μάτια τρομαγμένος, κλαίγοντας με λυγμούς.
Εξαιρετικά φορτισμένη φαντάζει η τωρινή περίοδος στον ψυχισμό χιλιάδων εφήβων που δοκιμάζουν τις γνώσεις και τις αντοχές τους προκειμένου να κερδίσουν μία θέση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.
Ο φόβος μιας πιθανής αποτυχίας εγείρει φόβους απόρριψης, αποδοκιμασίας, κοινωνικού στιγματισμού, απώλειας της αυτοεκτίμησης και ενός ιδεατού μέλλοντος που ο έφηβος φαντασιώνεται.
Πληροφορίες: Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας,
Β.Α. Ψυχολογίας,
Ειδίκευση στη Ψυχοθεραπεία,
Ηλιούπολη,
698 44 33 997Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Το θέμα του διαζυγίου είναι κάτι που απασχολεί το 30%-32% των παντρεμένων ζευγαριών στην Ελλάδα για το έτος 2017 , ενώ παλαιότερα το ποσοστό κυμαινόταν γύρω στο 22% . Και το ποσοστό αυτό θα ήταν υψηλότερο εάν όλα τα ζευγάρια που επιθυμούσαν να πάρουν διαζύγιο, το έκαναν και πράξη.
Τα περισσότερα ζευγάρια λοιπόν, αποφεύγουν ή αναβάλουν το διαζύγιο σκεπτόμενα τα παιδιά τους.
«Αν κάνεις τα μαθηματικά σου θα σου πάρω όποιο παιχνίδι θέλεις» «Αν τελειώσεις την έκθεση θα φας παγωτό» είναι φράσεις που όλοι έχουμε ακούσει κάποια στιγμή ή που ίσως σε στιγμή απελπισίας έχουμε εκστομίσει.
Συχνά οι γονείς, που είναι κουρασμένοι και εκνευρισμένοι και έχουν χίλιες-δυο άλλες έγνοιες στο μυαλό τους και καθήκοντα στην καθημερινότητά τους, καταφεύγουν στη δωροδοκία προκειμένου να κάνουν το παιδί τους να τελειώσει κάτι που δε θέλει- συνήθως τα μαθήματα του σχολείου.
Έχουμε ποτέ αναρωτηθεί τι προσφέρει ο αθλητισμός στα παιδιά μας; Πηγαίνουμε το παιδί μας στον αθλητισμό επειδή το επιθυμεί ή για κάποιο άλλο λόγο; Ο αθλητισμός πέρα από τα σωματικά οφέλη, υγεία, ωραίο σώμα κτλ χτίζει το χαρακτήρα των παιδιών μας ( Ηθικά, κοινωνικά, συναισθηματικά, ψυχολογικά) μέσα από τη διασκέδαση και την εκτόνωση. Δυστυχώς μπορεί ο αθλητισμός να έχει και αρνητικές συνέπειες, μπορεί ο μικρός αθλητής να βιώσει αισθήματα απόρριψης, κοινωνικού αποκλεισμού να μειωθεί η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση του σε συνδυασμό με την εκδήλωση συμπτωμάτων στρες και άγχους.
Το παιδί που χάνει ένα αγαπημένο του πρόσωπο αν και δεν αντιλαμβάνεται την έννοια του θανάτου καταλαβαίνει την απώλεια. Σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να εξηγούμε στο παιδί οσο μπορουμε καλυτερα και ειλικρινά. Το ότι σήμερα αποφεύγουμε να συζητάμε για τον θάνατο δυσκολεύει την αποδοχή απο τα παιδιά, αλλά και απο τους ενήλικες. Δυστυχώς ο θάνατος αποτελεί μέρος της ζωής και θα πρέπει να τον αποδεκτούμε και να αναφέρουμε στα παιδιά την ύπαρξή του.
Πληροφορίες: Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Για τα παιδιά μας, οι γονείς είμαστε η κύρια πηγή των πρώτων τους εντυπώσεων. Μετά είναι το σχολείο. Αργότερα οι φίλοι. Και παράλληλα η πολυπαραγοντική πραγματικότητα που ονομάζουμε ”κοινωνία”. Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τα βιώματά τους, τα παραδείγματα γύρω τους, τα πρότυπα: μέσα στην οικογένεια, την παρέα, το σχολικό περιβάλλον και επιπλέον η τηλεόραση, το internet, τα video games…
Πληροφορίες: Κλινική Ψυχολογος-Ψυχοθεραπεύτρια,
Καψαλη 5 Κολωνάκι,
Τηλ. 210 7251214Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Πως προκύπτει η αυτοπεποίθηση; Η αυτοπεποίθησή εξελίσσεται σιγά-σιγά στη ζωή μας, καθώς διαμορφώνουμε την εικόνα για τον εαυτό μας, μέσα από τις εμπειρίες μας με ανθρώπους και δραστηριότητες. Οι σχεσεις με τους γονείς στην παιδική ηλικία, παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της αυτοπεποίθησης. Όσο μεγαλώνουμε, οι επιτυχίες μας, οι αποτυχίες μας, το πώς μας διαχειρίζεται η οικογένεια, οι δάσκαλοι μας, οι συνομήλικοι συμβάλλουν στην δημιουργία της αυτοπεποίθησης.
Η αυτοπεποίθηση λοιπόν είναι μία μακρόχρονια διαδικασία, που ξεκινά ασφαλώς από τα πρώτα χρόνια της ζωής, από το βλέμμα της μητέρας και του πατέρα στο παιδί.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης