Συμβουλές για αποδοτικό διάβασμα των μαθητών


“Βοηθήστε το παιδί σας!”

Πάλι δεν διάβασες; Μια ερώτηση-επίκριση, που βασανίζει παιδιά και γονείς και σίγουρα έχει σχέση με την επίδοση και με τη σχέση του μαθητή με το σχολείο.

Ο τρόπος που θα οργανώσει ένα παιδί το διάβασμά του παίζει καταλυτικό ρόλο, όχι μόνο στην επίδοσή του στο σχολείο, αλλά κυρίως στην εικόνα και τη σχέση που θα αναπτύξει με τη μάθηση γενικότερα.

«Κάθε αρχή και δύσκολη»

«Πρωτάκια»: Δύσκολη, αλλά εφικτή η προσαρμογή στο σχολείο

«Κάθε αρχή και δύσκολη», λέει ο λαός και τα παιδιά βιώνουν το αληθές της ρήσης στη μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό.

Οι πρώτες τάξεις του σχολείου, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι κομβικό σημείο στη ζωή των παιδιών, αφού βρίσκονται αντιμέτωπα με μία νέα πραγματικότητα. Σε αρκετά ο φόβος και η ανασφάλεια προκαλούν άρνηση για το σχολείο και το ζητούμενο είναι πώς πρέπει να χειριστούν την κατάσταση γονείς και δάσκαλοι.

Χειρουργική της αορτής και αορτικού τόξου

Χειρουργική της αορτής και αορτικού τόξου

Ανεύρυσμα ανιούσης αορτής, τόξου και κατιούσης αορτή Το αορτικό ανεύρυσμα είναι μία παθολογική διάταση των τοιχωμάτων της αορτής (η μεγαλύτερη αρτηρία [...]

Κινδυνεύουν τα μάτια μας από τις βαφές μαλλιών;

Κινδυνεύουν τα μάτια μας από τις βαφές μαλλιών;

Οι βαφές μαλλιών είναι ένα από τα ευρύτερα χρησιμοποιούμενα καλλυντικά προϊόντα, αλλά δεκάδες χημικές ουσίες που περιέχονται σε αυτές μπορεί να [...]

Υπέρηχος καρδιάς (διαθωρακικό)

Υπέρηχος καρδιάς (διαθωρακικό)

Το διαθωρακικό υπερηχογράφημα (trans-thoracic echocardiogram) αποτελεί τη βασική εξέταση απεικόνισης για κάθε ασθενή. [...]

Σχολική Φοβία.Προβλήματα Προσαρμογής στο σχολείο

Σχολική Φοβία :κάποιος έντονος ή παράλογος φόβος σχετικά με κάποιες πτυχές της σχολικής ζωής. Εμφανίζεται σε κάθε ηλικία σε ποσοστό 80% των παιδιών, με ιδιαίτερη συχνότητα στα αγόρια. Ευτυχώς όμως οι πρώιμοι φόβοι και ανησυχίες εξαφανίζονται γρήγορα καθώς τα παιδιά εξοικειώνονται με τις ρουτίνες και τις απαιτήσεις της σχολικής ζωής.

Η είσοδος του παιδιού στο σχολείο «αναγκάζει» το παιδί

Χαρισματικά παιδιά

Όταν ακούτε για “άτομα με ειδικές ανάγκες” ή για “ειδική αγωγή”, ποιες περιπτώσεις σας έρχονται στο μυαλό; Σίγουρα οι μαθησιακές δυσκολίες, οι αναπτυξιακές διαταραχές, οι κινητικές δυσκολίες κ.τ.λ. Θα σκεφτόσασταν ποτέ ότι ένα παιδί με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, με άλλα λόγια, εξαιρετικά ευφυές θα μπορούσε ποτέ να ανήκει σε αυτήν την ομάδα; Και, όμως, ναι! Σύμφωνα με το νόμο 3699/2008 (Κεφάλαιο Α: Γενικές διατάξεις, Άρθρο 3: Μαθητές με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες), “μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι και οι μαθητές που έχουν μία ή περισσότερες νοητικές ικανότητες ή ταλέντα ανεπτυγμένα σε βαθμό που υπερβαίνει κατά πολύ τα προσδοκώμενα για την ηλικιακή τους ομάδα”!

Το επίπεδο μόρφωσης των γονιών είναι καθοριστικό για τα παιδιά;

Το αρχικό επίπεδο μόρφωσης των γονιών είναι καθοριστικός παράγοντας για τη συμπεριφορά, το επίπεδο εκπαίδευσης, την επαγγελματική πορεία και την κοινωνική εξέλιξη των παιδιών τους. Πράγματι, οι έρευνες έδειξαν ότι η γονική μόρφωση αποτελεί ένα σημαντικό και μοναδικό παράγοντα που προλέγει τα επιτεύγματα των παιδιών.

Υπερκινητικά παιδιά και ενήλικες.

Τα παιδιά, που συνήθως μαλώνουν οι γονείς τους επειδή είναι πολύ “ζωηρά”, παρουσιάζουν όλα τα συμπτώματα του συνδρόμου υπερκινητικότητας με ή χωρίς διαταραχή της προσοχής, και όσο προσοχή δεν δίνουν αυτά, άλλη τόση χρειάζεται να δώσουν οι γονείς τους για την αντιμετώπιση του.
Τα συμπτώματα αυτά ταλαιπωρούν το 3-7% των παιδιών σήμερα, στα οποία μπορεί να τοποθετηθεί ξεκάθαρη διάγνωση στην ηλικία των 6-7 χρόνων, σημάδια όμως παρουσιάζουν ακόμη απ’ την ηλικία των 2 χρόνων. Τα παιδιά δείχνουν να έχουν υψηλά επίπεδα απροσεξίας, υπερκινητικότητα και παρορμητική συμπεριφορά.
Άν είστε γονέας και κάνετε υποθέσεις ότι το παιδί σας ταλαιπωρείται απο αυτό, το πρώτο που πρέπει να ξέρετε είναι ότι, το σύνδρομο υπερκινητικότητας με ή χωρίς διάταραχη προσοχής είναι ιατρικής φύσης με πραγματικές νευρολογικές αιτίες και δεν είναι αποτέλεσμα κακής διαπαιδαγώγησης.

Το άγχος των γονιών επηρεάζει δια βίου τα παιδιά

Βρετανική Κολομβία, Καναδάς – Το στρες που βιώνουν οι γονείς κατά τα πρώτα χρόνια ζωής των παιδιών τους, μπορεί να αφήσει αποτυπώματα διαρκείας στα γονίδια των αγοριών και των κοριτσιών, σύμφωνα με καναδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Child Development.

Τα γενετικά αυτά ίχνη διαρκούν μέχρι την εφηβεία και τελικά επηρεάζουν τον τρόπο έκφρασης των γονιδίων των παιδιών στην μετέπειτα ζωή τους. Με αυτό τον μηχανισμό (ονομάζεται «επιγενετικός» στη βιολογία), το πρώιμο γονεϊκό άγχος προκαλεί

Προάγγελος παιδικής παχυσαρκίας η δίαιτα στην εγκυμοσύνη

Μια νέα έρευνα που έγινε στο πανεπιστήμιο του Όκλαντ έδειξε για πρώτη φορά ότι η δίαιτα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνδέεται με την παιδική παχυσαρκία. Η εφαρμογή δίαιτας μπορεί να επηρεάσει το DNA του εμβρύου, αυξάνοντας αργότερα τον κίνδυνο παχυσαρκίας, καρδιακών παθήσεων ή διαβήτη.

Τα οφέλη της άσκησης για τα παιδιά και η ψυχοπαιδαγωγική αντιμετώπιση

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) [Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)], αποτελεί μία από τις συχνότερα εμφανιζόμενες διαταραχές σε παιδιά σχολικής ηλικίας. Ερευνητικές μελέτες δείχνουν ότι η ΔΕΠΥ είναι οργανικής προέλευσης, στην οποία εμπλέκονται γενετικοί, ψυχολογικοί και κοινωνικοί παράγοντες και εμπεριέχει νοητικές και νευροψυχολογικές δυσλειτουργίες. Η ΔΕΠΥ είναι μία εκ γενετής διαταραχή και διαρκεί εφ’ όρου ζωής. Κάποια από τα συμπτώματά της εμφανίζονται πριν από την ηλικία των 7 ετών και εκδηλώνονται οπωσδήποτε σε τουλάχιστον δύο περιβάλλοντα. Η ΔΕΠΥ σύμφωνα με τα Διαγνωστικά Κριτήρια DSM-IV (1996)

O πρόωρος τοκετός σύμμαχος της υπερκινητικότητας

Διαταράσσεται η ομαλή ανάπτυξη του εγκεφάλου

Όσο πιο πρόωρα γεννιέται ένα μωρό, τόσο πιο πιθανό είναι αργότερα να διαγνωστεί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και να χρειαστεί να ακολουθήσει τη σχετική φαρμακευτική αγωγή , σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα.

Δυσαριθμησία: μεταμορφώνει τους αριθμούς σε τέρατα!

Οσοι εμφανίζουν αυτή τη διαταραχή ζουν διαρκώς τον εφιάλτη των αριθμών. Μιλάμε για το 7% του πληθυσμού!

Η ώρα των μαθηματικών στο σχολείο είναι ο εφιάλτης του. Μπαίνει σχεδόν κάτω από το θρανίο για να μην τον σηκώσει ο δάσκαλος στον πίνακα όπου θα έχει να αναμετρηθεί με «τέρατα» όπως τα τρίγωνα και οι μαθηματικές πράξεις. Δεν φταίει, δεν είναι τεμπέλης, απλώς βρίσκει πολύ δύσκολο το να κατανοήσει όλα αυτά τα σύμβολα και τους αριθμούς, την παγκόσμια γλώσσα των μαθηματικών. Και αυτό διότι εμφανίζει μια νευρογνωστική διαταραχή που ονομάζεται δυσαριθμησία και η οποία εντάσσεται στις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Mπορεί μια άλλη μαθησιακή δυσκολία, η δυσλεξία, η οποία αφορά

Παιδικές «διακρίσεις»

Το ρητό, «τους φίλους τους διαλέγουμε», φαίνεται να το κάνουν πράξη τα παιδιά, από αρκετά μικρή ηλικία. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, τα μικρά παιδιά, ενστικτωδώς παίζουν με άλλα παιδιά της ίδιας εθνικότητας.

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Concordia, του Μόντρεαλ, μελέτησαν έξι παιδικούς σταθμούς της πόλης και παρατήρησαν τη συμπεριφορά των παιδιών με καταγωγή από Ασία, Καναδά και Γαλλία. Η επικεφαλής της έρευνας, Nadine Girouard δήλωσε πως, « Αντιληφθήκαμε πως τα παιδιά προτιμούσαν να κάνουν παρέα και να παίζουν με τα ομοεθνή τους.

Κατάθλιψη

Όλοι έχουμε νιώσει σε διάφορες φάσεις της ζωής μας θλίψη, αδιαφορία για το οτιδήποτε ή τάση για απομόνωση από τους συνανθρώπους μας. Τα μελαγχολικά αυτά συναισθήματα είναι απολύτως φυσιολογικά και αποτελούν αναμενόμενες αντιδράσεις στις αρνητικές εμπειρίες που βιώνουμε καθημερινά. Όταν, όμως, η συναισθηματική αυτή κατάσταση της γίνεται έντονη και παρατεταμένη σε διάρκεια, με αποτέλεσμα το άτομο να αντιμετωπίζει δυσκολίες στην καθημερινότητά του, τότε αναφερόμαστε σε διαταραχή διάθεσης ή αλλιώς στην, γνωστή, κατάθλιψη.

Γονείς στους αγώνες των παιδιών τους.

Η στήριξη των αθλητών από τους γονείς είναι αν μη τι άλλο καθοριστική. Πολλοί προπονητές ζητούν από τα παιδιά να μη συζητούν καθόλου περί προπόνησης και περί αγώνων στο σπίτι τους καθώς παρουσιάζουν τους γονείς αδαείς. Αυτό όμως είναι αδύνατο. Όσο και εμπιστεύεται ο γονέας τον προπονητή δεν μπορεί να απέχει εντελώς από την αγωνιστική εξέλιξη του παιδιού του.

Οι γονείς των αθλητών παρακινούν τα παιδιά τους στον αθλητισμό και δημιουργούν προσδοκίες επιτυχίας. Σύμφωνα με έρευνες οι πεποιθήσεις των γονέων επηρεάζουν σημαντικά την αυτοεκτίμηση του παιδιού αλλά και την εξέλιξή του.