Πίσω από ένα κακομαθημένο παιδί βρίσκεται πάντα η σκιά ενός γονιού που δεν θέτει όρια στο μεγάλωμά του.
Τα όρια και οι κανόνες συμπεριφοράς δεν είναι προϊόν γενετικής προδιάθεσης, αλλά αποτέλεσμα του πλαισίου μέσα στο οποίο το παιδί γεννιέται και μεγαλώνει. Κατ΄ αρχήν, λοιπόν, τα παιδιά είναι αθώα!
Ας δούμε όμως τι λάθη προκύπτουν μέσα από τις γονεϊκές διαδικασίες μάθησης, οι οποίες διαμορφώνουν εν τέλει την προσωπικότητα του παιδιού:
* Ο εγωκεντρισμός, ως μοτίβο ύπαρξης και διεκδικητικότητας: ένας εγωκεντρικός γονέας συχνά δημιουργεί αντίστοιχα αισθήματα στο παιδί του («όντας το επίκεντρο του κόσμου, έχω ό,τι θέλω»). Την πεποίθηση αυτή εύκολα υιοθετεί ένα μικρό παιδί, όμως ταυτόχρονα η ενίσχυση μιας καθήλωσης στον παιδικό εγωκεντρισμό προμηνύει έναν μελλοντικά απαιτητικό και ανικανοποίητο ενήλικα.
Ο γιος μας πηγαίνει στην Β τάξη του λυκείου και ανακαλύψαμε ότι κάνει χρήση κάνναβης. Τι μπορεί να τον οδηγεί σε αυτήν την συμπεριφορά;
Ο έφηβος διανύει μια εκρηκτική και ταυτόχρονα ρευστή περίοδο κατά την οποία αναζητά με κάθε δυνατό, συνειδητό ή μη, τρόπο να ενώσει τα διάσπαρτα κομμάτια της ταυτότητάς του.
Η κυκλικότητα των συναισθημάτων του, οι εναλλαγές της συμπεριφοράς του και η έντονη ανάγκη για αποδοχή, αν και συχνά μη-εκφρασμένη, αποτελούν χαρακτηριστικές πτυχές του εφηβικού ψυχισμού.
Τι είναι το λέμφωμα; Το λέμφωμα είναι καρκίνος του λεμφικού συστήματος. Το λεμφικό σύστημα είναι ένα δίκτυο λεπτών σωλήνων και λεμφαδένων που τρέχουν σε [...]
Ανεύρυσμα ανιούσης αορτής, τόξου και κατιούσης αορτή Το αορτικό ανεύρυσμα είναι μία παθολογική διάταση των τοιχωμάτων της αορτής (η μεγαλύτερη αρτηρία [...]
Η έκφραση θυμού και η βίαιη συμπεριφορά στον έφηβο μπορεί να είναι ανησυχητικό σύμπτωμα;
Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που ο έφηβος συχνά βιώνει μέσα του στο πλαίσιο της αγωνιώδους προσπάθειάς του να ενώσει τα διάσπαρτα κομμάτια της ταυτότητάς του, να απαντήσει στο ερώτημα «ποιος είμαι;», να αντιταχθεί στην εξουσία των γονιών του, των δασκάλων του, μιας ολόκληρης κοινωνίας που τον περιβάλλει.
Ωστόσο, ο θυμός αυτός μπορεί να περάσει στην πράξη μέσα από την έκφραση επιθετικότητας και βίαιης συμπεριφοράς απέναντι στον εαυτό του ή στους άλλους.
Η σχέση του κάθε παιδιού με τον γονιό του είναι μία σχέση μοναδική. Όταν η άνευ όρων αγάπη κυριαρχεί, όχι ως επιταγή αλλά ως βίωμα, τότε εκείνη αποτελεί μία ασπίδα προστασίας από όσα απειλούν τα παιδιά μας σήμερα.
Ταυτόχρονα, εάν η αγάπη συνοδεύεται από υγιείς και εποικοδομητικές γονεϊκές στάσεις και συμπεριφορές, τότε η ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού ευνοείται. Άλλωστε, σαν συγκοινωνούντα δοχεία, οι απόψεις, οι επιθυμίες και οι φόβοι των ίδιων των γονιών διαπερνούν τον παιδικό ψυχισμό.
Ποια είναι τα συμπτώματα και οι αιτίες της νυχτερινής ενούρησης στα παιδιά;
Πρόκειται για την ακούσια απώλεια ούρων κατά τη διάρκεια του ύπνου. Τα παιδιά ηλικίας 3-6 ετών είναι πιο ευάλωτα, αν και παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να εμφανίσουν επίσης αυτή τη συμπεριφορά.
Η νυχτερινή ενούρηση αποδίδεται κυρίως σε ψυχολογικούς και συναισθηματικούς παράγοντες, όπως είναι το αίσθημα ανασφάλειας, το άγχος, οι φοβίες, η συγκεκαλυμένη θλίψη, τα νέα γεγονότα στα οποία το παιδί δυσκολεύεται να προσαρμοστεί (π.χ. η άφιξη ενός νέου μωρού στην οικογένεια, η αλλαγή σχολείου, η μετακόμιση σπιτιού, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου).
Εκτός από τον πρώτο αποχωρισμό βρέφους – μητέρας, που συντελείται τη στιγμή της γέννησης, ένας επόμενος λαμβάνει χώρα κατά την προσαρμογή του παιδιού στον παιδικό σταθμό.
Ο αποχωρισμός σημαίνει απώλεια. Tο παιδί χάνει τη θαλπωρή, τη μητρική παρουσία, τη δεδομένη ασφάλεια που μέχρι τώρα το προστάτευε. Καλείται πλέον να αφομοιώσει την ασφάλεια της μητρικής και της πατρικής αγάπης και ως πυξίδα να τη «χρησιμοποιήσει» προκειμένου να πορευτεί στη νέα του ζωή στον παιδικό σταθμό.
Ποιες είναι οι βασικές τεχνικές για το χτίσιμο της εμπιστοσύνης;
Το χτίσιμο της εμπιστοσύνης του παιδιού προς στον γονιό είναι μια διαδικασία η οποία ξεκινά από τη γέννηση κιόλας του βρέφους.
Η μητέρα αρχίζει και λειτουργεί ως ένα υποκείμενο μιας άνευ όρων αγάπης, πηγής τροφής και συναισθηματικής ανακούφισης απέναντι στο μωρό της, το οποίο αρχίζει και σχηματοποιεί μέσα του το πρώτο βίωμα της ασφάλειας.
Η μητρική ασφάλεια είναι αυτή που διαμορφώνει στο μωρό έναν εσωτερικό «χάρτη» εμπιστοσύνης για τον εαυτό του και τον έξω κόσμο. Οι ματαιώσεις στην επάρκεια της συναισθηματικής ασφάλειας που βιώνει ένα βρέφος μπορεί εν δυνάμει να λειτουργήσουν ως εμπόδια στη δυνατότητά του να εμπιστεύεται τον έξω κόσμο όσο μεγαλώνει.
Πληροφορίες: Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας,
Β.Α. Ψυχολογίας,
Ειδίκευση στη Ψυχοθεραπεία,
Ηλιούπολη,
698 44 33 997Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Όσοι έχετε παιδιά, σίγουρα αυτός ο τίτλος κάτι σας λέει. Σας έχει περάσει από το μυαλό, σας έχει προβληματίσει, σας έχει βάλει σε σκέψεις. Ας προσπαθήσουμε, όμως, μαζί να βρούμε την απάντηση.
Τα παιδιά σας, ηλικίας μεταξύ 6 με 17 χρονών συνέχεια τσακώνονται…και όταν λέμε συνέχεια, εννοούμε συνέχεια! Την μία στιγμή γελάνε και την αμέσως επόμενη τσακώνονται. Δεν έχει σημασία αν είναι κορίτσια ή αγόρια…γιατί όπως θα έχετε παρατηρήσει το φύλο δεν κάνει την διαφορά.
Το σώμα μας λένε ότι είναι ο καθρέφτης του εαυτού μας. Η υποκειμενικότητα είναι ο πρωταγωνιστής σε αυτή την ιστορία, όπου το σώμα γίνεται ένας σημαντικός δίαυλος ταυτότητας, αυτοεκτίμησης, πηγή συγκρούσεων, αποστερήσεων ή και απολαύσεων, που σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας βρίσκονται σε ένα διαρκές και δυναμικό γίγνεσθαι.
Η σχέση και η εναρμόνιση των γονιών με το δικό τους σώμα, οι αντιλήψεις και οι πεποιθήσεις τους γύρω από την έννοια του «γυμνού» είναι καθοριστικές για το πώς το παιδί τους θα αρχίσει να βιώνει το δικό του σώμα.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των κοριτσιών -πολύ περισσότερο από ό,τι των συνομηλίκων αγοριών- που στη διάρκεια της εφηβείας τους προσπαθούν να κάνουν κακό στον εαυτό τους, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Η πιθανότητα αυτοτραυματισμού από ένα κορίτσι είναι τριπλάσια από ό,τι από ένα αγόρι.
Ο αυτοτραυματισμός στην παιδική και εφηβική ηλικία αποτελεί σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας σε πολλές χώρες και είναι ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για μια μελλοντική απόπειρα αυτοκτονίας.
Πληροφορίες: Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας,
Β.Α. Ψυχολογίας,
Ειδίκευση στη Ψυχοθεραπεία,
Ηλιούπολη,
698 44 33 997Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Το πρωτοποριακό και συγχρόνως αμφισβητούμενο πείραμα του Milgram μελέτησε συστηματικά μια πλευρά της υπακοής με αφορμή τις φρικαλεότητες της ναζιστικής εποχής .
Το 1961, ο τότε 26χρονος Milgram δημοσίευσε αγγελία σε εφημερίδες, ώστε να βρει εθελοντές να συμμετάσχουν σε μια μελέτη για τη μάθηση και τη μνήμη έναντι μικρής αμοιβής.
Στο πείραμα συμμετείχαν κάθε φορά δύο άτομα ( κυρίως φοιτητές), τα οποία μετά από εικονική κλήρωση αναλάμβαναν είτε το ρόλο του μαθητή είτε το ρόλο του δασκάλου.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Στη σύγχρονη εποχή το διαδίκτυο αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι στην καθημερινότητα των παιδιών. Ωστόσο, παράλληλα με τα διασκεδαστικά και δημιουργικά πράγματα που είναι διαθέσιμα στον ψηφιακό κόσμο για τα παιδιά, παραμονεύει και ένας σοβαρός κίνδυνος.
Οι παιδεραστές στο διαδίκτυο αρέσκονται στην ανωνυμία που προσφέρει και ψάχνουν συνεχώς για αθώα θύματα.
Είναι σημαντικό οι γονείς να γνωρίζουν τους τρόπους με τους οποίους οι παιδεραστές χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να πλησιάσουν τα παιδιά.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Στο κατά πόσο και πώς βλάπτει η μοναξιά την υγεία μας εστίασαν οι επιστήμονες, καθώς, όπως λένε τα τελευταία χρόνια, η μοναξιά αποτελεί σύγχρονη μάστιγα.
Η Έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής για την Μοναξιά (Commission on Loneliness) που έχει συσταθεί στο Βρετανικό Κοινοβούλιο και, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα στη Μεγάλη Βρετανία, έδειξε ότι 9 εκατομμύρια Βρετανοί πολίτες, εκ των οποίων τα 2 εκατομμύρια είναι άνω των 75 ετών, υποφέρουν από μοναξιά, η οποία βλάπτει την υγεία όσο και 15 τσιγάρα ημερησίως και, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο αν συνεργαστούν όλοι οι ιθύνοντες (κυβέρνηση, εργοδότες, επιχειρήσεις, οργανισμοί της κοινωνίας των πολιτών, οικογένειες, τοπικές κοινωνίες και κάθε άτομο ξεχωριστά).
Tο σύνδρομο Down, που όλοι αναγνωρίζουμε στον όρο «μογγολισμό», είναι μία γενετική πάθηση η οποία επηρεάζει τη νοητική, σωματική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη ενός παιδιού. Είναι αρκετά διαδεδομένο και αφορά περίπου 1 ανά 800 γεννήσεις.
Οι μητέρες που συλλαμβάνουν σε προχωρημένη ηλικία έχουν μία εύλογη ανησυχία, καθώς το φαινόμενο αυτό έχει συσχετιστεί θετικά με την ηλικία της μητέρας. Βέβαια η ανησυχία αυτή, δεν πρέπει να κατακλύζει τον ψυχισμό των γυναικών, καθ΄ ότι τα ποσοστά είναι εξαιρετικά μικρά.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης
