ΣΚΛΗΡΟΔΕΡΜΑ

Τι είναι;
Ο όρος «σκληρόδερμα» είναι σύνθετη λέξη που σχηματίζεται από το «σκληρός» και «δέρμα». Το δέρμα γίνεται σκληρό,τεντωμένο και γυαλιστερό. Υπάρχει μια ποικιλία παθολογικών καταστάσεων, στις οποίες, η σκλήρυνση του δέρματος είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό. Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι του σκληροδέρματος: το τοπικό και το συστηματικό σκληρόδερμα.
Στο τοπικό σκληρόδερμα η νόσος περιορίζεται στο δέρμα και στους ιστούς που βρίσκονται κάτω από το προσβεβλημένο δέρμα. Μπορεί να είναι βλάβη κατά περιοχές (κατά πλάκες σκληρόδερμα ή μορφέα), ή να εμφανίζεται σαν μία ταινία (ταινιοειδές σκληρόδερμα).
Στο συστηματικό σκληρόδερμα (ή συστηματική σκλήρυνση) η εξέλιξη της νόσου είναι εκτεταμένη και προσβάλλει όχι μόνο το δέρμα, αλλά και τα εσωτερικά όργανα του σώματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα συμπτώματα, από τον πεπτικό σωλήνα και κυρίως το στομάχι (καούρα), από το αναπνευστικό (δύσπνοια), και από την πίεση του αίματος (υπέρταση).

Συστηματική σκλήρυνση

1) Πώς μπαίνει η διάγνωση της συστηματικής σκλήρυνσης; Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα;
Τα πρώτα σημάδια είναι αλλοιώσεις στο χρώμα των δαχτύλων των χεριών και των ποδιών με τις αλλαγές της θερμοκρασίας από το καυτό στο κρύο ή και το αντίθετο (φαινόμενο Raynaud) καθώς και χιονίστρες και έλκη στις άκρες των δαχτύλων. Το δέρμα στις άκρες των δαχτύλων στα χέρια και τα πόδια σκληραίνει συχνά και γίνεται γυαλιστερό, όπως το δέρμα στη μύτη. Το σκληρόδερμα στη συνέχεια εξαπλώνεται και μπορεί να προσβάλλει τελικά όλο το σώμα.

Αμνιοπαρακέντηση

H αμνιοπαρακέντηση είναι η προγεννητική εξέταση του εμβρύου που με ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ανιχνεύει ποικίλες χρωμοσωμικές ανωμαλίες (με πιο γνωστή και [...]

Αποθηλασμός. Η Ολοκλήρωση Του Μητρικού Θηλασμού

Πότε πεινάει ένα μωρό;

Οπωσδήποτε: Όχι όταν είναι η ώρα του να ταιστεί και Όχι όταν κλαίει. Αυτό μπορεί να ακούγεται περίεργο σε ανθρώπους που δεν έχουν έρθει σε επαφή με μωρά, [...]

Σπιρουλίνα:

Ενδυνάμωση – Τόνωση – Αποτοξίνωση Η σπιρουλίνα είναι μια απλή, μονοκυτταρική μορφή άλγους που αναπτύσσεται σε θερμά, αλκαλικά νερά. Τείνει να θεωρηθεί [...]

Νεανική δερματομυοσίτιδα

Τι είδους νόσος είναι;
Η νεανική δερματομυοσίτιδα (ΝΔΜ) ανήκει στην ομάδα των λεγόμενων αυτοάνοσων νόσων. Στις αυτοάνοσες νόσους μία μη φυσιολογική αντίδραση του ανοσιακού συστήματος προκαλεί φλεγμονή σε όργανα και συστήματα του σώματος χωρίς να υπάρχει λοίμωξη. Στη δερματομυοσίτιδα, η φλεγμονή εντοπίζεται σε πολύ μικρά αιμοφόρα αγγεία των μυών («μυοσίτιδα») και του δέρματος («δερματίτιδα»). Αυτή οδηγεί σε χαρακτηριστικά συμπτώματα, όπως μυϊκή αδυναμία ή πόνο,

Αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα

Τα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα είναι αυτοαντισώματα που στρέφονται κατά των φωσφολιπιδίων (τμήμα της κυτταρικής μεμβράνης) του ίδιου του οργανισμού ή των πρωτεϊνών που συνδέονται με τα φωσφολιπίδια. Τα δύο πιο γνωστά αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα είναι τα αντικαρδιολιπινικά και το αντιπηκτικό του λύκου. Τα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα μπορεί να βρεθούν στο 50% των παιδιών με ΣΕΛ αλλά συναντώνται επίσης και σε κάποιες άλλες αυτοάνοσες νόσους, σε διάφορες λοιμώξεις, καθώς και σε ένα μικρό ποσοστό παιδιών χωρίς καμία γνωστή νόσο.
Αυτά τα αντισώματα αυξάνουν την τάση θρόμβωσης των αιμοφόρων αγγείων και έχουν συνδεθεί με έναν αριθμό παθολογικών καταστάσεων, όπως της θρόμβωσης των αρτηριών και/ή των φλεβών, του χαμηλού αριθμού αιμοπεταλίων (θρομβοκυτταροπενίας), των πονοκεφάλων τύπου ημικρανίας, της επιληψίας και της κατά τόπους αλλαγής του χρώματος του δέρματος με εμφάνιση ερυθρού δικτυωτού εξανθήματος που είναι γνωστό ως «δικτυωτή πελίωση». Ένας συνήθης τόπος θρομβώσεων είναι ο εγκέφαλος, που μπορεί να εκδηλωθεί ως εγκεφαλικό επεισόδιο. Άλλα συνηθισμένα μέρη θρόμβωσης είναι οι φλέβες των ποδιών και τα νεφρά. Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο ονομάζεται η νόσος, κατά την οποία συνυπάρχει θρόμβωση και θετική εξέταση αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων.
Τα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα είναι ιδιαιτέρως σημαντικά σε έγκυες, επειδή εμπλέκονται στη λειτουργία του πλακούντα. Θρόμβοι του αίματος που αναπτύσσονται στα αγγεία του πλακούντα μπορεί να προκαλέσουν πρόωρη αποβολή (αυτόματη έκτρωση), ανεπαρκή εμβρυική ανάπτυξη, προεκλαμψία (υψηλή πίεση του αίματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης) και εμβρυικό θάνατο. Μερικές γυναίκες με αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα μπορεί να έχουν επίσης προβλήματα στο να συλλάβουν.
Τα περισσότερα παιδιά με θετικές εξετάσεις αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων δεν είχαν ποτέ θρόμβωση. Η έρευνα για την καλύτερη προληπτική θεραπεία σε τέτοια παιδιά βρίσκεται σε εξέλιξη. Προς το παρόν, σε παιδιά με θετικά αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα που πάσχουν και από αυτοάνοση νόσο χορηγείται μικρή δόση ασπιρίνης καθημερινά. Η ασπιρίνη ενεργεί στα αιμοπετάλια για να μειώσει την προσκολλητικότητά τους στα αγγεία και κατ’επέκταση μειώνει την πηκτική ικανότητα του αίματος. Η κατάλληλη αντιμετώπιση των εφήβων με αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα περιλαμβάνει επίσης την αποφυγή επικίνδυνων παραγόντων όπως το κάπνισμα και τη χρήση αντισυλληπτικών χαπιών.
Όταν επιβεβαιωθεί η διάγνωση του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου (σε παιδιά που εμφάνισαν θρόμβωση), η κύρια θεραπεία είναι να χορηγήσουμε φάρμακο που εμποδίζει την εύκολη πήξη του αίματος, όπως είναι π.χ. η βαρφαρίνη, ένα αντιπηκτικό όπως λέμε φάρμακο το οποίο λαμβάνεται καθημερινά. Παράλληλα γίνεται τακτικός έλεγχος της πηκτικότητας του αίματος ώστε να το διατηρούμε σε κατάσταση που να μη γίνονται εύκολα αιμορραγίες. Η διάρκεια της αντιπηκτικής θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την σοβαρότητα της διαταραχής και από τη μορφή της θρόμβωσης.
Οι γυναίκες με αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα που έχουν υποτροπιάζουσες αποβολές μπορούν επίσης να θεραπευθούν, αλλά όχι με βαρφαρίνη που έχει την πιθανότητα να προκαλέσει εμβρυική ανωμαλία, αν χορηγηθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η θεραπεία για έγκυες γυναίκες με αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα είναι η ασπιρίνη και η ηπαρίνη. Η ηπαρίνη πρέπει να χορηγείται καθημερινά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης με υποδόριες (κάτω από το δέρμα) ενέσεις. Με τη χρήση τέτοιων φαρμάκων και προσεκτική επιτήρηση από μαιευτήρες, το 80% περίπου των γυναικών έχουν επιτυχείς εγκυμοσύνες.

Νεογνικός λύκος

Ο νεογνικός λύκος είναι μια σπάνια νόσος του εμβρύου και του νεογνού που αποκτάται από τη δίοδο συγκεκριμένων μητρικών αυτοαντισωμάτων μέσω του πλακούντα. Τα συγκεκριμένα αυτοαντισώματα που συνδέονται με το νεογνικό λύκο είναι γνωστά ως αντισώματα αντι-Ro και αντι-La. Αυτά τα αντισώματα υπάρχουν στο ένα τρίτο περίπου των ασθενών με ΣΕΛ, αλλά πολλές μητέρες με αυτά τα αντισώματα δε γεννούν παιδιά με νεογνικό λύκο. Από την άλλη πλευρά, ο νεογνικός λύκος μπορεί να συναντηθεί σε παιδιά, οι μητέρες των οποίων δεν πάσχουν από ΣΕΛ.

Ακουόγραμμα

Το ακουόγραμμα είναι μία γραφική παράσταση του πόσο καλά ακούει ένα άτομο τόνους διαφόρων συχνοτήτων. Χρησιμοποιείται για να διαπιστωθεί εάν κάποιος εμφανίζει απώλεια ακοής. Κάθε φορά που το άτομο ακούει έναν ήχο σηκώνει το χέρι του ή πατάει ένα ειδικό κουμπί και έτσι καταγράφεται η ακουστική ικανότητα του ατόμου. Το ακοόγραμμα λαμβάνεται κατά την εξέταση της ακοομετρίας.

Αέρια αίματος

Για την εκτίμηση των αερίων του αίματος λαμβάνουμε αρτηριακό αίμα συνήθως από την κερκιδική αρτηρία που βρίσκεται στον καρπό του χεριού ή από την βραχιόνιο αρτηρία χρησιμοποιώντας μία σύριγγα ινσουλίνης (την οποία προηγουμένως έχουμε ηπαρινίσει προς αποφυγή πήξης του αίματος). Στη συνέχεια εισάγουμε το αίμα σε ειδικό μηχάνημα (αναλυτή αερίων).

* Οι κυριότερες παράμετροι που μετρώνται κατά την εκτίμηση των αερίων του αίματος είναι : Οξυγόνο.
* Διοξείδιο του άνθρακος.
* pH (παράμετρος που δείχνει αν υπάρχει οξέωση ή αλκάλωση).

Η εξέταση αυτή γίνεται για να καθορισθεί εάν υπάρχει κάποια διαταραχή στην ποσότητα του αέριου οξυγόνου (Ο2) ή του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) που βρίσκονται διαλυμένα στο αίμα σας ή στην οξεοβασική ισορροπία, γεγονός που ίσως να υποδεικνύει μια αναπνευστική (πνευμονική), μεταβολική ή νεφρική διαταραχή.

Αντιγόνο


Πρωτεΐνη ή υδατάνθρακας (σε τοξική μορφή ή ως ένζυμο) που διεγείρει μια ανοσοαπάντηση.

Ανθρώπινες εμμηνοπαυσιακές γοναδοτροπίνες (HMG)

Οι ανθρώπινες εμμηνοπαυσιακές γοναδοτροπίνες προάγουν την ωρίμανση του ωαρίου. Πρόκειται για ωχρινοτρόπο ορμόνη (LH) και ωοθυλακιοτρόπο ορμόνη (FSH) που προέρχονται από τα ούρα μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών. Χρησιμοποιούνται σε μερικές θεραπείες γονιμότητας.

Αγωνιστής

Μια χημική ουσία που μιμείται τη δράση μιας ορμόνης που απαντάται φυσιολογικά και διεγείρει τον ίδιο τύπο αντιδράσεων με αυτή.

Αιχμή-LH (“έκρηξη”)

Απελευθέρωση ωχρινοτρόπου ορμόνης ακριβώς πριν από την ωοθυλακιορρηξία. Η LH επάγει την τελική ωρίμανση, μέσω της οποίας το ώριμο ωάριο απελευθερώνεται από το ωοθυλάκιο.

Αμηνόρροια

ΑΜΗΝΟΡΡΟΙΑ

Ιατρικός όρος που περιγράφει την απουσία εμμήνου ρύσεως για χρονικό διάστημα έξι μηνών ή μεγαλύτερο.

Ανάλυση σπέρματος


Εξέταση της ποιότητας του σπέρματος.

Ανδρική υπογονιμότητα

Η μειωμένη γονιμότητα του άνδρα.