Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η ακμή είναι μια πάθηση του δέρματος που προκαλείται όταν φράζουν οι σμηγματογόνοι αδένες (αυτοί δηλαδή που εκκρίνουν μια λιπαρή ουσία, το σμήγμα, για να διατηρείται το δέρμα εύκαμπτο και ενυδατωμένο) εξαιτίας της διέγερσής τους από τις γεννητικές ορμόνες. Το σμήγμα εγκλωβίζεται μέσα στο δέρμα, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται σπυράκια στο πρόσωπο, το λαιμό, την πλάτη και το θώρακα.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Αιμορροΐδες ονομάζονται οι πρησμένες φλέβες που εμφανίζονται μέσα στον πρωκτό, οι οποίες μπορεί να παραμείνουν στο εσωτερικό ή να προσπέσουν στο εξωτερικό τμήμα του πρωκτού.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
• αίμα που εμφανίζεται μετά από κένωση
• έκκριση βλέννας από τον πρωκτό
• αίσθηση ατελούς κένωσης των εντέρων
• πρήξιμο και πόνος γύρω από τον πρωκτό.
Αμνιοπαρακέντηση
H αμνιοπαρακέντηση είναι η προγεννητική εξέταση του εμβρύου που με ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ανιχνεύει ποικίλες χρωμοσωμικές ανωμαλίες (με πιο γνωστή και [...]
Πότε πεινάει ένα μωρό;
Οπωσδήποτε: Όχι όταν είναι η ώρα του να ταιστεί και Όχι όταν κλαίει. Αυτό μπορεί να ακούγεται περίεργο σε ανθρώπους που δεν έχουν έρθει σε επαφή με μωρά, [...]
Σπιρουλίνα:
Ενδυνάμωση – Τόνωση – Αποτοξίνωση Η σπιρουλίνα είναι μια απλή, μονοκυτταρική μορφή άλγους που αναπτύσσεται σε θερμά, αλκαλικά νερά. Τείνει να θεωρηθεί [...]
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Το AIDS ή σύνδρομο της επίκτητης ανοσοανεπάρκειας είναι μια χρόνια λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό HIV. Ο ιός καταστρέφει σταδιακά το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, με αποτέλεσμα να μειώνει την ανοσία σε άλλες λοιμώξεις και στους καρκίνους. Τα πρώτα κρούσματα AIDS αναγνωρίστηκαν στις ΗΠΑ το 1981.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Περικαρδίτιδα ονομάζεται το οίδημα και ο ερεθισμός του περικαρδίου, δηλαδή της λεπτής μεμβράνης η οποία μοιάζει με σάκο και περιβάλλει την καρδιά, που έχουν σαν αποτέλεσμα την παραγωγή υγρού. Η περικαρδίτιδα μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, προκαλεί πόνο στο στήθος και μερικές φορές και άλλα πιο σοβαρά συμπτώματα. Οι ήπιες περιπτώσεις ενδέχεται να βελτιωθούν από μόνες τους. Η θεραπεία για τις πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και, σπανίως, χειρουργική επέμβαση. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να βοηθήσει να μειωθεί ο κίνδυνος μακροχρόνιων επιπλοκών.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Πεπτικό έλκος είναι η βλάβη του ιστού του εσωτερικού τοιχώματος του στομάχου ή του δωδεκαδάκτυλου (του πρώτου μέρους του λεπτού εντέρου), η οποία προκαλείται από τα όξινα πεπτικά υγρά. Τα πεπτικά έλκη παρουσιάζονται με διαφορετική συχνότητα, σε συνάρτηση με το φύλο και την ηλικία. Το έλκος του δωδεκαδάκτυλου πλήττει συχνότερα τις ηλικίες από 20-50 ετών και κυρίως τον ανδρικό πληθυσμό, ενώ το έλκος του στομάχου πλήττει τις ηλικίες άνω των 50 ετών.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η πέμπτη νόσος ονομάζεται έτσι γιατί είναι η 5η από τις συνήθεις παιδικές λοιμώξεις που προκαλούν πυρετό και εξάνθημα -οι άλλες είναι η ιλαρά, το ροδόχρουν εξάνθημα, η ερυθρά και η οστρακιά και μερικές φορές η ανεμευλογιά. Η πέμπτη νόσος είναι λιγότερο σοβαρή από τις άλλες τέσσερις και η αιτιολογία της είναι μία ομάδα ιών που είναι γνωστοί ως παρβοϊοί, οι οποίοι προσβάλλουν τόσο τους ανθρώπους όσο και τα ζώα. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν προκαλούν νόσο.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η παχυσαρκία καθορίζεται από την τιμή του δείκτη μάζας σώματος, δηλαδή του λόγου του σωματικού βάρους σε κιλά προς το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα. Επί παραδείγματι, αν ένα άτομο ζυγίζει 60 κιλά και έχει ύψος 1,65, τότε ο δείκτης μάζας σώματος είναι 60 / 1,65 x 1,65 = 22. Ανάλογα με το αποτέλεσμα, αν δηλαδή η τιμή κυμαίνεται από 30 έως 35, από 35 έως 40 ή υπερβαίνει το 40, τότε λέμε ότι ένα άτομο είναι ήπια, μέτρια ή σοβαρά παχύσαρκο, αντίστοιχα. Η παχυσαρκία αναγνωρίζεται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ως πάθηση, καθώς μπορεί να αποτελέσει παράγοντα κινδύνου για μια πληθώρα ασθενειών.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η φλεβογραφία είναι μια διαδικασία με ακτίνες Χ, κατά την οποία διοχετεύεται στις φλέβες μια ακπνοσκιερή ουσία η οποία τις κάνει ορατές στην ακτινογραφία. Χρησιμοποιείται για την ανίχνευση ανωμαλιών των φλεβών, όπως στένωση ή απόφραξη λόγω θρόμβων αίματος ή αγγειακών παθήσεων. Οι φλέβες που συνήθως εξετάζονται είναι οι των ποδιών. Η εξέταση DOPPLER αποκαλύπτει τους θρόμβους και τις στενώσεις, χωρίς τον κίνδυνο των ενέσεων με σκιαγραφική ουσία.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
* Η αρτηριακή πίεση καταγράφεται με δύο αριθμούς, π.χ. 150/95. Ο μεγαλύτερος αριθμός είναι η «συστολική» πίεση που είναι γνωστή ως «μεγάλη » πίεση και ο μικρότερος η «διαστολική» ή «μικρή» πίεση. Συστολική είναι η πίεση που ασκείται στις αρτηρίες όταν η καρδιά συσπάται για να προωθήσει το αίμα μέσω των αρτηριών προς τα όργανα του σώματος και διαστολική όταν η καρδιά χαλαρώνει για να δεχθεί νέο αίμα.
* Η αρτηριακή πίεση μετριέται σε χιλιοστά στήλης υδραργύρου (mmHg). Γι΄αυτό από τα ηλεκτρονικά πιεσόμετρα καταγράφεται π.χ. ως 140/90 mmHg (αντί για 14/9, που συνηθίζεται να αναφέρεται από το κοινό).
* Η αρτηριακή πίεση εξαρτάται από τη δύναμη με την οποία η καρδιά ωθεί το αίμα και από την αντίσταση που προβάλλουν σ’ αυτή την προ ώθηση οι μικρές αρτηρίες. Στους νέους υπερτασικούς είναι συνήθως ισχυρότερη η δύναμη ώθησης του αίματος από την καρδιά, ενώ στους μεγαλύτερους είναι αυξημένη η αντίσταση των αρτηριών στη ροή του αίματος. Στους ηλικιωμένους υπάρχει συχνά αυξημένη συστολική πίεση με φυσιολογική ή χαμηλή τη διαστολική. Η υπέρταση αυτή, που λέγεται «μεμονωμένη συστολική» υπέρταση, είναι εξίσου επικίνδυνη ή και περισσότερο επικίνδυνη από τη διαστολική υπέρταση ή τη συστολική και διαστολική υπέρταση και οφείλεται στην σκλήρυνση των τοιχωμάτων των μεγάλων αρτηριών.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΙΕΣΗ;
* Σύμφωνα με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Υπέρτασης (2003) που έχουν υιοθετηθεί από τη Βρετανική Εταιρεία Υπέρτασης (2004) και την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Υπέρτασης (2005), η ταξινόμηση της πίεσης για τους ενηλίκους φαίνεται στον πίνακα 2. Η ταξινόμηση αυτή βασίζεται σε μετρήσεις της πίεσης σε τουλάχιστον 2 επισκέψεις σε γιατρό. Σε κάθε επίσκεψη γίνονται τουλάχιστον 2 μετρήσεις μετά από λίγα λεπτά ανάπαυση σε καθιστή θέση.
* Ας σημειωθεί ότι στις πρόσφατες Αμερικανικές Οδηγίες για την Υπέρταση (JNC-7, 2003), η συστολική πίεση 120-139 mmHg και η διαστολική 80-89 mmHg χαρακτηρίζονται ως «προϋπέρταση». Η υιοθέτηση του όρου αυτού στοχεύει στη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού και των γιατρών στα πρώιμα στάδια της υπέρτασης, με την προσδοκία ότι αυτή θα συμβάλει στην ευρύτερη εφαρμογή μη φαρμακευτικών μέσων για την πρόληψη της υπέρτασης και στη στενότερη παρακολούθηση της πίεσης ώστε, όταν χρειαστεί, να αρχίσει έγκαιρα η θεραπεία.
http://www.hypertension.gr/
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η ρινορραγία, η επίσταξη ή αλλιώς το «άνοιγμα της μύτης» είναι η αιμορραγία από τη μύτη. Αν η αιμορραγία ξεκινά από το χαμηλότερο σημείο του διαφράγματος ονομάζεται πρόσθια, ενώ αν ξεκινά από το πίσω μέρος της μύτης ονομάζεται οπίσθια. Η πρόσθια αιμορραγία είναι η πιο συνηθισμένη και ακίνδυνη μορφή ρινορραγίας,
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Υπέρταση σημαίνει ότι η αρτηριακή πίεση είναι σταθερά αυξημένη πάνω από τα φυσιολογικά όρια.
ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ;
* Έρευνες σε διάφορες αναπτυγμένες χώρες στην Ευρώπη ανάμεσά τους και στην Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, κ.λπ., έχουν δείξει ότι περίπου ένας στους τέσσερις ενηλίκους (25%) εμφανίζει υπέρταση. Υπολογίζεται ότι στη χώρα μας τα υπερτασικά άτομα ίσως πλησιάζουν τα 2.000.000.
* Η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης αυξάνει με την ηλικία. Στους ηλικιωμένους (μετά τα 65 έτη) ένας στους δύο είναι υπερτασικός.
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ;
* Στη μεγάλη πλειονότητά τους (95%) οι υπερτασικοί εμφανίζουν τη λεγόμενη «ιδιοπαθή» υπέρταση. Πρόκειται για υπέρταση ουσιαστικά άγνωστης αιτίας που έχει σχέση κυρίως με την κληρονομικότητα (γονίδια) καθώς και με άλλους παράγοντες, όπως είναι η παχυσαρκία, η μακροχρόνια πρόσληψη αυξημένης ποσότητας αλατιού, η καθιστική ζωή, κλπ. Συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 30 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε παιδιά.
* Σε άτομα με υπερτασικούς και τους δύο γονείς η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης ξεπερνά το 70%. Σε άτομα με ένα γονιό υπερτασικό η πιθανότητα είναι περίπου 30% και σε όσους δεν έχουν υπερτασικούς γονείς περίπου 15%.
* Σε λίγες περιπτώσεις (5%) η υπέρταση οφείλεται σε κάποιο συγκεκριμένο νόσημα (δευτεροπαθής υπέρταση), το οποίο μπορεί να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί με αποτέλεσμα την εξαφάνιση της υπέρτασης. Συχνότερα αίτια δευτεροπαθούς υπέρτασης είναι η χρόνια νεφροπάθεια, η άπνοια κατά τον ύπνο και η στένωση των νεφρικών αρτηριών. Άλλα σπάνια αίτια είναι ο πρωτοπαθής αλδοστερονισμός, το φαιοχρωμοκύττωμα, το σύνδρομο Cushing, η στένωση του ισθμού της αορτής, κ.α.
* Έλεγχος με ειδικές εξετάσεις για τη διάγνωση της αιτίας της υπέρτασης χρειάζεται μόνο σε λίγες περιπτώσεις που επιλέγει ο γιατρός με βάση συγκεκριμένα κριτήρια.
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ;
* Στη μεγάλη πλειονότητά τους (95%) οι υπερτασικοί εμφανίζουν τη λεγόμενη «ιδιοπαθή» υπέρταση. Πρόκειται για υπέρταση ουσιαστικά άγνωστης αιτίας που έχει σχέση κυρίως με την κληρονομικότητα (γονίδια) καθώς και με άλλους παράγοντες, όπως είναι η παχυσαρκία, η μακροχρόνια πρόσληψη αυξημένης ποσότητας αλατιού, η καθιστική ζωή, κλπ. Συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 30 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε παιδιά.
* Σε άτομα με υπερτασικούς και τους δύο γονείς η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης ξεπερνά το 70%. Σε άτομα με ένα γονιό υπερτασικό η πιθανότητα είναι περίπου 30% και σε όσους δεν έχουν υπερτασικούς γονείς περίπου 15%.
* Σε λίγες περιπτώσεις (5%) η υπέρταση οφείλεται σε κάποιο συγκεκριμένο νόσημα (δευτεροπαθής υπέρταση), το οποίο μπορεί να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί με αποτέλεσμα την εξαφάνιση της υπέρτασης. Συχνότερα αίτια δευτεροπαθούς υπέρτασης είναι η χρόνια νεφροπάθεια, η άπνοια κατά τον ύπνο και η στένωση των νεφρικών αρτηριών. Άλλα σπάνια αίτια είναι ο πρωτοπαθής αλδοστερονισμός, το φαιοχρωμοκύττωμα, το σύνδρομο Cushing, η στένωση του ισθμού της αορτής, κ.α.
* Έλεγχος με ειδικές εξετάσεις για τη διάγνωση της αιτίας της υπέρτασης χρειάζεται μόνο σε λίγες περιπτώσεις που επιλέγει ο γιατρός με βάση συγκεκριμένα κριτήρια.
ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ;
* Ουσιαστικά, η ίαση της υπέρτασης δεν είναι δυνατή. Με άλλα λόγια, ένας υπερτασικός δεν μπορεί «να γίνει καλά», όπως ένας άρρωστος με πνευμονία. Είναι, όμως, δυνατό η πίεση να ελαττωθεί στα φυσιολογικά επίπεδα, κυρίως με τακτική και συνεχή λήψη αντιυπερτασικών φαρμάκων, καθώς και με άλλα μέσα, όπως η μείωση του σωματικού βάρους, του αλατιού στο φαγητό, κ.λπ.
http://www.hypertension.gr/
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
* Οι εξής πέντε κατηγορίες φαρμάκων θεωρούνται θεραπεία πρώτης επιλογής για την υπέρταση:
1. Διουρητικά
2. Βήτα-αποκλειστές
3. Ανταγωνιστές ασβεστίου
4. Αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης
5. Ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης
* Άλλα φάρμακα για την υπέρταση που χρησιμοποιούνται όταν τα φάρμακα πρώτης γραμμής δεν επαρκούν για τη ρύθμιση της πίεσης ή δεν είναι καλά ανεκτά είναι τα εξής:
1. Άλφα-1-αποκλειστές
2. Άλφα-2-αγωνιστές και Ι1-ανταγωνιστές
3. Αμέσως δρώντα αγγειοδιασταλτικά
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στο εσωτερικό τοίχωμα των μεγάλων αρτηριών του σώματος που μεταφέρουν το αίμα από την καρδιά σε όλα τα όργανα του σώματος.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
ΧΡΟΝΟΣ ΠΡΟΘΡΟΜΒΙΝΗΣ
Πρόκειται για μέτρηση ορισμένων παραγόντων πήξης του αίματος που δημιουργούνται στο ήπαρ από τη βιταμίνη Κ, η οποία κυρίως υπάρχει στα ψάρια, στο ήπαρ και στα πράσινα, φυλλώδη λαχανικά.
