Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η απώλεια μαλιών από το τριχωτό της κεφαλής, οφείλεται κυρίως σε συνδυασμό μίας σειράς παραμέτρων όπως: ηλικία, αλλαγή ορμονών και οικογενειακό υλικό φαλάκρας. Η απώλεια μαλιών, μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα τραύματος ή εγκαύματος και σε αυτή την περίπτωση η επέμβαση εμπίπτει στις επανορθωτικές επεμβάσεις.
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι. Θα πρέπει να ενημερωθείτε από το γιατρό σας για αυτή που ταιριάζει καλύτερα στην περίπτωσή σας.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η ανόρθωση σώματος βελτιώνει το σχήμα και τη σφριγηλότητα του υποδόριου ιστού που υποστηρίζει το δέρμα και το λίπος. Tο υπερβάλλον λίπος και δέρμα αφαιρούνται για να αντιμετωπίσουν καταστάσεις που σχετίζονται εν μέρει με τη χαμηλή ελαστικότητα του δέρματος.
Η ανόρθωση σώματος μπορεί να περιλαμβάνει τις ακόλουθες περιοχές:
Κοιλιακή περιοχή
Γλουτούς
Βουβωνική χώρα
Μηρούς
Πότε πεινάει ένα μωρό;
Οπωσδήποτε: Όχι όταν είναι η ώρα του να ταιστεί και Όχι όταν κλαίει. Αυτό μπορεί να ακούγεται περίεργο σε ανθρώπους που δεν έχουν έρθει σε επαφή με μωρά, [...]
Σπιρουλίνα:
Ενδυνάμωση – Τόνωση – Αποτοξίνωση Η σπιρουλίνα είναι μια απλή, μονοκυτταρική μορφή άλγους που αναπτύσσεται σε θερμά, αλκαλικά νερά. Τείνει να θεωρηθεί [...]
Αντιμετώπιση συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα αποτελεί το πιο συχνό αίτιο πόνου στο χέρι και οφείλεται στην πίεση του μέσου νεύρου μέσα στον καρπιαίο σωλήνα.Οι [...]
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η ανόρθωση μηρών επαναδιαμορφώνει το σχήμα των μηρών με την αφαίρεση χαλαρού δέρματος και σε μερικές περιπτώσεις λίπους, με αποτέλεσμα αρμονικότερες αναλογίες στην εμφάνιση του σώματος.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η επέμβαση της ανόρθωσης μετώπου αντιμετωπίζει τις ρυτίδες στο μέτωπο και στο μεσόφρυο, που γίνονται πιο έντονες μετά την ηλικία των 30 ετών. Αιτία εμφάνισης των ρυτίδων είναι η χαλάρωση του δέρματος και των ιστών στο μέτωπο και τα φρύδια.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η ανόρθωση στήθους (μαστοπηξία), ανασηκώνει και στερεώνει το γυναικείο στήθος, αφαιρώντας το υπερβάλλον δέρμα και σφίγγοντας τον περιβάλλοντα ιστό ώστε να ανασχηματίσει και να υποστηρίξει το νέο σχήμα του στήθους.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η αναζωογόνηση δέρματος οδηγεί στη βελτίωση της εμφάνισης του δέρματος. Η αναζωογόνηση δέρματος μπορεί να επιτευχθεί με διάφορες μεθόδους όπως: laser, χημικό peeling, μπλε φως.
Το αποτέλεσμα είναι πιο απαλό, καθαρό και πιο νεανικό δέρμα.
Η αναζωογόνηση δέρματος αντιμετωπίζει: μόνιμες ρυτίδες, ρυτίδες έκφρασης, χρώσεις δέρματος, ουλές, ευρυαγγείες.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Τι είναι ο σακχαρώδης διαβήτης;
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μεταβολική ασθένεια η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και από διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης,
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η Προλακτίνη, η ορμόνη που υποβοηθά την σύνθεση και έκκριση του γάλακτος από τον μαστό κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και την περίοδο του Θηλασμού. Πέραν αυτού όμως η ορμόνη αυτή συμμετέχει και στην λειτουργία των ωοθηκών και των όρχεων είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η ορμόνη που καθορίζει την λειτουργία του θυρεοειδούς.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
H Αυξητική ορμόνη με την οποία αφενός αναπτύσσεται σωματικά το παιδί αφετέρου όμως συμμετέχει στην ρύθμιση της λειτουργίας πολλών οργάνων καθώς και στον μεταβολισμό λιπιδίων, γλυκόζης και λευκωμάτων.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η υπόφυση είναι ένας αδένας που κρέμεται από τον εγκέφαλο με έναν μίσχο (σαν τσαμπί) και ο οποίος, επικοινωνώντας με το κεντρικό νευρικό σύστημα, ρυθμίζει τη λειτουργία των υπολοίπων ενδοκρινών αδένων στην περιφέρεια .
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Τι είναι η οστεοπόρωση;
Η οστεοπόρωση είναι η νόσος εκείνη του οστού που χαρακτηρίζεται από τη μείωση της οστικής μάζας. Στο οστεοπορωτικό κόκαλο παρατηρείται μεγάλη διαταραχή της μικροαρχιτεκτονικής κατασκευής του που χαρακτηρίζεται από αραίωση της πυκνότητας του , «πορώδη» (σαν σπόγγος) σύσταση και διαταραχή της συνοχής των
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Τα επινεφρίδια είναι δύο μικροί ενδοκρινείς αδένες πάνω από τους νεφρούς που διακρίνονται μορφολογικά και λειτουργικά σε δύο μοίρες: την φλοιώδη που παράγει στεροειδείς ορμόνες (γλυκοκορτικοειδή, αλατοκορτικοειδή & ανδρογόνα) και την μυελώδη που παράγει κατεχολαμίνες.
Η αλδοστερόνη είναι μία στεροειδής ορμόνη που ανήκει στην κατηγορία των αλατοκορτικοειδών και ρυθμίζει τα επίπεδα νατρίου (αλατιού) και καλίου στο σώμα.
Αυξημένη παραγωγή αλδοστερόνης έχει ως συνέπεια την κατακράτηση νατρίου στο σώμα, οπότε ακολουθεί αυξημένη κατακράτηση νερού και αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Η αυξημένη αρτηριακή πίεση (υπέρταση) βάζει σε κίνδυνο τον οργανισμό για την εμφάνιση εγκεφαλικού επεισοδίου, εμφράγματος μυοκαρδίου, καρδιακής ανεπάρκειας και νεφρικής ανεπάρκειας.
Ορισμός
Πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός ονομάζεται η αυξημένη παραγωγή αλδοστερόνης που προκαλείται από αίτιο που εντοπίζεται στα επινεφρίδια.
Αίτια
Οι κυριώτερες παθήσεις των επινεφριδίων που προκαλούν πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό είναι οι εξής:
1) Αμφοτερόπλευρη ιδιοπαθής υπερπλασία των επινεφριδίων, όπου υπάρχει υπερλειτουργία και των δύο επινεφριδίων και είναι η πιο συχνή αιτία πρωτοπαθούς υπεραλδοστερονισμού (στα δύο τρίτα των περιπτώσεων).
2) Καλοήθης όγκος σε ένα από τα δύο επινεφρίδια (ονομάζεται σύνδρομο Conn) και παρατηρείται στο ένα τρίτο των περιπτώσεων.
Σπάνιες παθήσεις των επινεφριδίων που προκαλούν πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό είναι κάποιες κληρονομικές διαταραχές, οπότε η νόσος εκδηλώνεται σε οικογένειες, καθώς και η περίπτωση κακοήθους όγκου των επινεφριδίων.
Συχνότητα
Ο πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός εθεωρείτο μέχρι πρόσφατα, σπάνια κατάσταση. Τα τελευταία χρόνια όμως, μελέτες έδειξαν ότι περίπου ο ένας στους δέκα υπερτασικούς ασθενείς πάσχει από πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό. Ο κίνδυνος καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου φαίνεται ότι είναι μεγαλύτερος στους ασθενείς αυτούς, συγκριτικά με τους υπόλοιπους υπερτασικούς.
Διάγνωση
Αυξημένο κίνδυνο για πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό εμφανίζουν υπερτασικοί ασθενείς που 1) χρειάζονται πάνω από τρία αντιϋπερτασικά φάρμακα για να ρυθμιστεί η αρτηριακή πίεση 2) παρουσιάζουν υπέρταση από νεαρή ηλικία (< 30 ετών) 3) εμφανίζουν σε εργαστηριακούς ελέγχους χαμηλά επίπεδα καλίου στο αίμα και 4) έχουν συγγενείς που παρουσίασαν εγκεφαλικό επεισόδιο σε νεαρή ηλικία. Για τη διάγνωση του πρωτοπαθούς υπεραλδοστερονισμού χρειάζονται να γίνουν εξετάσεις αίματος, με πρώτη την μέτρηση αλδοστερόνης και ρενίνης. Η ρενίνη είναι μία πρωτείνη που παράγεται από τους νεφρούς και ρυθμίζει την παραγωγή αλδοστερόνης στα επινεφρίδια. Στον πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό τα επίπεδα της ρενίνης στο αίμα είναι χαμηλά και τα επίπεδα της αλδοστερόνης είναι ψηλά. Αφού διαγνωστεί ο πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός στις εξετάσεις αίματος, θα πρέπει να ακολουθήσουν άλλες εξετάσεις για να διαπιστωθεί αν οφείλεται σε καλοήθη όγκο σε ένα από τα δύο επινεφρίδια ή σε υπερλειτουργία και των δύο επινεφριδίων (αμφοτερόπλευρη ιδιοπαθής υπερπλασία των επινεφριδίων). Θεραπεία Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία που προκαλεί τον πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό. Όταν υπερλειτουργούν και τα δύο επινεφρίδια συστήνονται φάρμακα και περιορισμός της λήψης αλατιού με τις τροφές. Τα φάρμακα αυτά είναι ειδικά διουρητικά (σπιρονολακτόνη, επλερενόνη) που ανταγωνίζονται την δράση της αλδοστερόνης. Όταν υπάρχει όγκος στα επινεφρίδια γίνεται συνήθως αφαίρεση του επινεφριδίου που έχει τον όγκο (επινεφριδεκτομή). Μπορεί μετά την χειρουργική επέμβαση, η αυξημένη αρτηριακή πίεση να μην διορθωθεί, οπότε θα πρέπει να συνεχιστεί η λήψη φαρμάκων. Σε ασθενείς που δεν μπορεί να γίνει αφαίρεση του όγκου συστήνονται φάρμακα και περιορισμός της λήψης αλατιού με τις τροφές. Επίσης, στους υπερτασικούς ασθενείς δίνονται οδηγίες για μία πιο υγιεινή ζωή, όπως συστηματική άσκηση, διακοπή λήψης καφέ και οινοπνευματωδών ποτών, διακοπή καπνίσματος και απώλεια βάρους σε όσους είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. http://www.endo.gr/
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Τα επινεφρίδια είναι δύο μικροί ενδοκρινείς αδένες πάνω από τους νεφρούς που παράγουν δύο κατηγορίες ορμονών: τις στεροειδείς ορμόνες (κορτιζόλη, αλδοστερόνη & ανδρογόνα καθώς και πολύ μικρή ποσότητα οιστρογόνων) από το εξωτερικό τμήμα τους που ονομάζεται φλοιώδης μοίρα και τις κατεχολαμίνες από το εσωτερικό τμήμα τους που ονομάζεται μυελώδης μοίρα.
