Πολυκυστικές ωοθήκες

Περίπου μια στις πέντε γυναίκες έχουν πολυκυστικές ωοθήκες. Αυτός ο όρος περιγράφει την εμφάνιση των ωοθηκών στον υπέρηχο. Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών είναι το όνομα που δίνεται στις γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες οι οποίες εμφανίζουν και πρόσθετα συμπτώματα.

Οι πολυκυστικές ωοθήκες περιέχουν πολλές μικρές κύστες, τουλάχιστον δέκα. Μερικές από αυτές τις κύστες περιέχουν ωάρια, μερικές είναι αδρανής και άλλες είναι ορμόνες που εκκρίνουν.

Διατροφή και κύηση

Η κύηση αποτελεί μια περίοδο με αυξημένες διατροφικές ανάγκες για την γυναίκα, που οφείλονται αφ’ ενός στην ανάγκη του να υποστηρίξει την ραγδαία ανάπτυξη του εμβρύου και αφετέρου στις αυξημένες διατροφικές ανάγκες της ίδιας.

Αποθηλασμός. Η Ολοκλήρωση Του Μητρικού Θηλασμού

Πότε πεινάει ένα μωρό;

Οπωσδήποτε: Όχι όταν είναι η ώρα του να ταιστεί και Όχι όταν κλαίει. Αυτό μπορεί να ακούγεται περίεργο σε ανθρώπους που δεν έχουν έρθει σε επαφή με μωρά, [...]

Σπιρουλίνα:

Ενδυνάμωση – Τόνωση – Αποτοξίνωση Η σπιρουλίνα είναι μια απλή, μονοκυτταρική μορφή άλγους που αναπτύσσεται σε θερμά, αλκαλικά νερά. Τείνει να θεωρηθεί [...]

Αντιμετώπιση συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα

Αντιμετώπιση συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα αποτελεί το πιο συχνό αίτιο πόνου στο χέρι και οφείλεται στην πίεση του μέσου νεύρου μέσα στον καρπιαίο σωλήνα.Οι [...]

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ

Ο τοκετός ξεκινά όταν αρχίζει να διαστέλλεται ο τράχηλος της μήτρας. Οι μύες της μήτρας συστέλλονται σε τακτικά διαστήματα και στη διάρκεια των συστολών αυτών σφίγγει η περιοχή της κοιλιάς.

Κάποιες γυναίκες βιώνουν ευδιάκριτα σημάδια τοκετού, ενώ άλλες όχι.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΒΑΛΒΙΔΟΠΑΘΕΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΥΗΣΗ

Κατά τη διάρκεια της κύησης οι ορμονικές μεταβολές, η χάλαση των λείων μυϊκών ινών, η ανάπτυξη του πλακούντα και της εμβρυϊκής κυκλοφορίας οδηγούν σε αύξηση του όγκου κυκλοφορούντος αίματος που μπορεί να φθάσει προ του τοκετού το 50%. Η συστηματική αγγειακή αντίσταση και η αρτηριακή πίεση ελαττώνονται και η καρδιακή συχνότητα αυξάνεται κατά 10-20 σφύξεις /min. Σαν αποτέλεσμα παρουσιάζεται αύξηση της καρδιακής παροχής κατά 30-50%. Περαιτέρω αύξηση εμφανίζεται κατά την διάρκεια του τοκετού και της λοχείας.

Υποχρεωτικός θηλασμός για έξι μήνες!

Η αυστραλιανή κυβέρνηση μελετά τρόπους για να υιοθετηθεί μια εθνική πολιτική θηλασμού των παιδιών, με στόχο οι μητέρες να τα θηλάζουν τουλάχιστον κατά τους πρώτους έξι μήνες από τη γέννησή τους.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, σήμερα, μόνο το 14% των μητέρων θηλάζουν τα παιδιά τους επί ένα εξάμηνο, ενώ το 25% των Αυστραλών θεωρούν το δημόσιο θηλασμό “προσβλητικό”.

Περινεοτομή

Όταν το κεφάλι του εμβρύου πιέσει το περίνεο, κάνοντάς το πολύ λεπτό, τότε ο γιατρός κάνει περινεοτομή. Δηλαδή μια τομή στην περιοχή ανάμεσα στον κόλπο και τον πρωκτό.

Η περινεοτομή βοηθάει την έξοδο του μωρού αλλά προλαμβάνει και από τυχόν μεγάλο ή ανεξέλεγκτο σχίσιμο του περινέου.

Γαλακτοβάκιλλοι Döderlein

Είναι απολυτως φυσιολογικό το αποτέλεσμα του κολπικού επιχρίσματος να περιέχει το κολποβακτηρίδιο Doderlein.

Το κολποβακτηρίδιο ειναι ο φυσιολογικός ”κάτοικος ” του κόλπου και ονομάζεται αλλοιως γαλακτοβάκιλλος. Είναι ο φυσικός αμυντικός μηχανισμός που αποτρέπει την ανάπτυξη παθολογικών μικροβίων στον κόλπο. Είναι δηλαδή η φυσική προστασία του σώματος κατά της κολπίτιδας.

Οι ρυθμιστές του θηλασμού

Οι ορμόνες που παίζουν βασικό ρόλο στο θηλασμό είναι δύο: η προλακτίνη και η οξυτοκίνη. Η πρώτη ελέγχει την παραγωγή του γάλακτος και η δεύτερη την απελευθέρωσή του.

* Προλακτίνη: Η ορμόνη της μητρότητας!

Η παραγωγή του γάλακτος στο στήθος ελέγχεται από την ορμόνη προλακτίνη. Αμέσως μετά τον τοκετό και την αποβολή του πλακούντα, απελευθερώνεται η παραγωγή της στον οργανισμό της μητέρας.

Φυσικός Απογαλακτισμός

Το για πόσο τελικά θα θηλάσετε, εξαρτάται από εσάς και το μωρό σας και είναι μια απόφαση εντελώς προσωπική. Σημασία έχει, όταν αποφασίσετε να σταματήσετε το θηλασμό, να το κάνετε αργά και σταδιακά, λαμβάνοντας υπ’ όψιν σας πάντα και τις ανάγκες του μωρού σας. Πολλές μητέρες αποφασίζουν να περιμένουν, μέχρι το μωρό τους να τους δείξει από μόνο του, ότι είναι έτοιμο να διακόψει το θηλασμό. Γενικά, είναι σπάνιο ένα μωρό, να διακόψει από μόνο του το θηλασμό, πριν τη συμπλήρωση του πρώτου χρόνου της ζωής του. Με τον καιρό όμως και καθώς το μωρό σας τρώει κανονικά και αποκτά νέα ενδιαφέροντα,

Σύγχυση θηλών

Με τον όρο «σύγχυση θηλών» εννοείται το πρόβλημα που προκύπτει όταν ένα μωρό, εκτός από το στήθος τρέφεται με το μπουκάλι ή όταν του δίνεται πιπίλα. Ο τρόπος που ένα μωρό πίνει στο στήθος, έχει πολλές και ουσιαστικές διαφορές από τον τρόπο που πίνει από το μπουκάλι.

Όταν το γάλα δεν είναι αρκετό και το μωρό σας κλαίει. Συμπλήρωμα, Πότε? Πώς?

Σε γενικές γραμμές, το μωρό σας δε χρειάζεται τίποτα εκτός από το μητρικό γάλα και σχεδόν όλες οι μητέρες έχουν από τη φύση τη δυνατότητα να θρέψουν με το γάλα τους εξ’ ολοκλήρου το μωρό τους χωρίς να χρειάζεται να δώσουν κάποιο συμπλήρωμα.

Κατά τις πρώτες ημέρες είναι εντελώς φυσιολογικό και αναπότρεπτο, το μωρό σας να χάσει βάρος. Απώλεια βάρους μέχρι 7% του βάρους γέννησης, είναι απόλυτα φυσιολογική και σε μια τέτοια περίπτωση δεν απαιτείται κάποιο συμπλήρωμα.

Όταν το γάλα δεν είναι αρκετό

Συχνά συμβαίνει μια μητέρα να νομίζει ότι έχει λίγο γάλα, στην πραγματικότητα όμως το γάλα να είναι αρκετό για το μωρό της.

Πολύ συχνά ακούει κανείς από μητέρες, ότι αναγκάστηκαν να διακόψουν το θηλασμό γιατί δεν είχαν αρκετό γάλα για το μωρό τους. Είναι όμως γεγονός ότι, εκτός ίσως από ελάχιστες εξαιρέσεις, όλες οι γυναίκες είναι σε θέση να παράγουν αρκετό γάλα για να θρέψουν το παιδί τους.

Επίπεδες Θηλές

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, το σχήμα του στήθους και των θηλών είναι διαφορετικό από γυναίκα σε γυναίκα και αυτό είναι φυσιολογικό. Εκτός από ακραίες περιπτώσεις, κάθε γυναίκα μπορεί να θηλάσει το παιδί της, ανεξάρτητα από το μέγεθος του στήθους της ή το σχήμα των θηλών της. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και εάν έχετε επίπεδες ή εισέχουσες θηλές μπορείτε να θηλάσετε με επιτυχία.

Ραγάδες Θηλών

Ένα από τα συχνότερα προβλήματα πού παρουσιάζονται κατά το θηλασμό, είναι αυτό των ραγάδων των θηλών. Με τον όρο ραγάδες περιγράφονται οι πληγές πού είναι δυνατόν να προκληθούν στις θηλές, κυρίως όταν το μωρό δεν «παίρνει» σωστά το στήθος.

Τέτοιου είδους πληγές είναι συνήθως πολύ επώδυνες και κάνουν το θηλασμό δυσάρεστη υπόθεση.