To επίπεδο της φυσικής δραστηριότητας συνδέεται με την εμφάνιση διαταραχών μνήμης.
Οι γυναίκες που ήταν φυσικά δραστήριες, σε όλη τους τη ζωή, έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαταραχές στη μνήμη τους όταν μεγαλώσουν. Η φυσική δραστηριότητα στις ηλικίες των 10, των 20 ,των 30, των 40, των 50, των 60 και πάνω φαίνεται ότι συνδέεται με την ανάπτυξη διαταραχών μνήμης, κάθε μια ξεχωριστά. Η πιο δυνατά συσχέτιση φαίνεται ότι υπάρχει για την φυσική δραστηριότητα κάτω των 20 ετών. Έτσι όσες είχαν έντονη δραστηριότητα στις μικρές ηλικίες , έχουν και λιγότερες πιθανότητες ανάπτυξης κάποιας μορφής αμνησίας.
Η καλύτερη μορφή άσκησης σε ασθενείς με την νόσο του Πάρκινσον
Μελέτη αποκαλύπτει :
Χαμηλής έντασης άσκηση στο δαπεδοεργόμετρο (διάδρομο) είναι η καλύτερη μορφή άσκησης σε ασθενείς με την νόσο του Πάρκινσον.
Η νόσος του Πάρκινσον πλήτει περίπου 1 εκατομμύριο ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα στα τέλη της πεντηκοστής ηλικίας τους ή στις αρχές της εξηκοστής, παρόλο που μπορεί να συμβεί και σε μικρότερη ηλικία. Η νόσος του Πάρκινσον επηρεάζει την ικανότητα του εγκεφάλου να παράγει τον νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη, η νευροδιαβιβαστών που εμπλέκονται στην επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων για τον έλεγχο των κινήσνων. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν τρέμουλο, μυϊκή ακαμψία, βραδυκινησία. Υπάρχουν επίσης μη κινητικά συμπτώματα, όπως, διαταραχές του ύπνου και καταθλιπτική διάθεση.
Σημαντική η νοητική άσκηση στη νόσο Αλτσχάιμερ
“Αλτσχάιμερ – Σκάκι = 0 – 1”
Αθήνα – Η «γυμναστική του μυαλού» βοηθά το πνεύμα, όσο η γυμναστική βοηθάει το σώμα. Δεκάδες μελέτες αποδεικνύουν ότι η ενασχόληση με σύνθετες δραστηριότητες που απαιτούν να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει, συνδέεται άμεσα με μειωμένη πιθανότητα εμφάνισης νόσου Αλτσχάιμερ.
Πρόσφατες έρευνες, μάλιστα, αναφέρουν ότι ηλικιωμένοι που παίζουν συστηματικά σκάκι και άλλα απαιτητικά πνευματικά παιχνίδια, έχουν έως και 74% μειωμένη πιθανότητα να νοσήσουν από νόσο Αλτσχάιμερ ή άλλες μορφές άνοιας.
Συμβουλές για να Επικοινωνείτε Αποτελεσματικά με ‘Ατομο που Πάσχει από Alzheimer
Η νόσος του Alzheimer σταδιακά απομακρύνει το νόημα από τις λέξεις, προκαλεί σύγχυση, θυμό και φόβο. Οι παρακάτω συμβουλές θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε και να διαχειριστείτε πιο αποτελεσματικά μια τέτοια κατάσταση.
Όταν προσπαθείτε να επικοινωνήσετε με κάποιο άτομο που πάσχει από Alzheimer μπορεί να αισθανθείτε σαν να παίζετε το θέατρο του παραλόγου και αυτό διότι ένα από τα χαρακτηριστικά αυτής της ασθένειας είναι ότι αργά αλλά σταδιακά καταστρέφει τις ικανότητες επικοινωνίας με αποτέλεσμα οι λέξεις ή η συμπεριφορά ενός πάσχοντα να μην βγάζουν νόημα.
Το προσφιλές σας άτομο μπορεί να αντιμετωπίζει την ίδια δυσκολία με εσάς για να κατανοήσει αυτά που του λέτε. Το αποτέλεσμα της παρανόησης των λεγομένων μπορεί να επηρεάσει την ψυχραιμία όλων όσων εμπλέκονται στον διάλογο, κάνοντας την επικοινωνία ακόμη πιο δύσκολη. Αυτό μπορεί να προκαλέσει απίστευτη σύγχυση και στους δύο.
Πότε θέλει θεραπεία η κυκλοθυμία.
Τη μία νιώθεις χαρά, την άλλη λύπη, τα συναισθήματά σου εναλλάσσονται χωρίς να ξέρεις γιατί, νιώθεις ότι μέσα σου όλα είναι ρευστά, ασταθή, η διάθεσή σου απρόβλεπτη, σαν φτερό στον άνεμο. Είναι η κυκλοθυμία. Όλοι μας κάποτε την έχουμε βιώσει. Βέβαια, δύσκολο να ξέρεις πότε η ψυχολογία σου «πατάει» στο φυσιολογικό και πότε στο νοσηρό. Η Ψυχιατρική απαντά ότι όταν οι εναλλαγές του συναισθήματος γίνονται έντονες, συχνές και απρόβλεπτες, τότε μπορεί να συνθέσουν μία Κυκλοθυμική Διαταραχή. Folle circulaire (κυκλική τρέλα) πρωτοονομάστηκε το 1854.
Το καθημερινό stress ευθύνεται για το διαβήτη, τη παχυσαρκία, τη κατάθλιψη, την υπέρταση και το μεταβολικό σύνδρομο!
Έτσι λοιπόν σήμερα το stress «σκοτώνει» μέσα από το διαβήτη, την παχυσαρκία, την κατάθλιψη, την υπέρταση και τις καρδιοπάθειες των οποίων αυξάνει τη συχνότητα. Αυτά ανακοινώθηκαν σήμερα κατά την διάρκεια του 37ου Ετήσιου Πανελλήνιου Συνεδρίου της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών, το οποίο πραγματοποιείται στο ξενοδοχείο ΧΙΛΤΟΝ.
Τι είναι η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας
Η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας δεν είναι μεταδοτική ασθένεια, δεν είναι κληρονομική πάθηση, δεν είναι ψυχική διαταραχή, δεν είναι θανατηφόρος.
Επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, και είναι αγνώστου αιτιολογίας πολυπαραγοντική αυτοάνοση νόσος, την οποία συναντούν όχι μόνο οι νευρολόγοι, αλλά και πολλοί οφθαλμίατροι, παθολόγοι, γενικοί ιατροί, ορθοπεδικοί, καθώς και γιατροί άλλων ειδικοτήτων κατά την πρώτη της εκδήλωση. Εμφανίζεται σε ηλικίες κυρίως ανάμεσα στα 20 και τα 40 (ενδεχομένως όμως και σε μικρότερες η μεγαλύτερες ηλικίες), ενώ η μέση ηλικία έναρξης είναι τα 30 και προσβάλλει περισσότερο τις γυναίκες από τους άνδρες σε ποσοστό 2:1.
Παγκόσμια Ημέρα για την Σκλήρυνση Κατά Πλάκας
Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας για τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (MS DAY 2011), που φέτος θα εορταστεί για τρίτη συνεχή χρονιά στις 25 Μαΐου 2011, ο Σύλλογος Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (ΣΑμΣΚΠ) σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ατόμων με ΣΚΠ (ΠΟΑμΣΚΠ) συμμετέχει σε αυτή την παγκόσμια κινητοποίηση με μια σειρά δράσεων.
Ειδικότερα έχουν προγραμματιστεί οι εξής ενέργειες:
Τι είναι η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας
Η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας δεν είναι μεταδοτική ασθένεια, δεν είναι κληρονομική πάθηση, δεν είναι ψυχική διαταραχή, δεν είναι θανατηφόρος. Επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, και είναι αγνώστου αιτιολογίας πολυπαραγοντική αυτοάνοση νόσος, την οποία συναντούν όχι μόνο οι νευρολόγοι, αλλά και πολλοί οφθαλμίατροι, παθολόγοι, γενικοί ιατροί, ορθοπεδικοί, καθώς και γιατροί άλλων ειδικοτήτων κατά την πρώτη της εκδήλωση. Εμφανίζεται σε ηλικίες κυρίως ανάμεσα στα 20 και τα 40 (ενδεχομένως όμως και σε μικρότερες η μεγαλύτερες ηλικίες), ενώ η μέση ηλικία έναρξης είναι τα 30 και προσβάλλει περισσότερο τις γυναίκες από τους άνδρες σε ποσοστό 2:1.
Ο εγκέφαλος στην πρίζα, υπόσχεση για νέες θεραπείες
Πώς να διατηρείτε νέο τον εγκέφαλο σας.
Αν εξακολουθείτε να πιστεύετε πως ο εγκέφαλος είναι μια μηχανή που με την πάροδο του χρόνου χάνει λάδια, έχετε μείνει πίσω. Σύμφωνα με πρόσφατες ανακαλύψεις εξελίσσεται και αυτοβελτιώνεται διαρκώς.
Ένα από τα πιο αναπάντεχα ευρήματα των νευροεπιστημόνων τα τελευταία χρόνια ήταν ότι οι νευρώνες σε ένα ενήλικο μυαλό δεν σταματούν ποτέ να αναπτύσσονται -λειτουργία γνωστή ως νευρογένεση — στη διάρκεια της ζωής μας.
Φαρμακευτική θεραπεία ασθενών με Άνοια
Η χολινεργική υπόθεση
Αν και θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι η ιδανική κατάσταση θα ήταν μία θεραπεία βασισμένη στη διόρθωση της υποβόσκουσας παθολογίας της άνοιας, οι καταστάσεις όπως η νόσος Alzheimer (AD) και η άνοια αγγειακού τύπου θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ρεαλιστικό σκεπτικό θεραπεύοντας τα συμπτώματα, σταθεροποιώντας την κατάσταση και εφαρμόζοντας στρατηγικές πρόληψης. Η συμπτωματική θεραπεία της AD βασίζεται προς το παρόν στη χολινεργική υπόθεση, η οποία υποστηρίζει ότι πολλά από τα γνωστικά, λειτουργικά, και συμπεριφορικά συμπτώματα προέρχονται από τη μειωμένη δραστηριότητα της ακετυλοχολίνης του εγκεφάλου, που είναι δευτερογενές αποτέλεσμα της απώλειας χολινεργικών νευρώνων του βασικού πυρήνα του Maynert και άλλων πυρήνων που προβάλλουν στον ιππόκαμπο και στην μέση κροταφική περιοχή (Cummings et al, 1998b, Geula, 1998). Η ομάδα χολινεργικών φαρμάκων που αποδείχθηκε περισσότερο αποτελεσματική στη συμπτωματική θεραπεία
Ανεύρυσμα
Ως ανεύρυσμα, χαρακτηρίζεται η μόνιμη και εντοπισμένη διάταση του τοιχώματος μιάς αρτηρίας, η οποία οφείλεται σε βλάβη ή αδυναμία του αρτηριακού τοιχώματος.
Η ανευρυσματική διάταση, μπορεί να αποκτήσει ποικίλες διαστάσεις.
Ανεύρυσμα, μπορεί να εμφανιστεί θεωρητικά σε οποιοδήποτε αγγείο του κυκλοφορικού συστήματος. Όμως στην πραγματικότητα σχεδόν πάντοτε, τα ανευρύσματα εμφανίζονται σε μια αρτηρία.
Ανευρύσματα μπορούν να εμφανισθούν στην κοιλιακή αορτή και θωρακική αορτή, στις εγκεφαλικές αρτηρίες και στις περιφερικές μεγάλες αρτηρίες που βρίσκονται στα πόδια και πίσω από τα γόνατα. Πάντως, συχνότερα εντοπίζονται στην κοιλιακή και θωρακική αορτή, καθώς και στις αρτηρίες του εγκεφάλου.
Η συχνότητα εμφάνισης των ανευρυσμάτων κυμαίνεται ανά τις διάφορες μελέτες, από 4-7% του γενικού πληθυσμού.
Σους ασθενείς που εμφανίζουν ανεύρυσμα, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ρήξης του ανευρύσματος. Το μέγεθος του και άλλοι συμπαρομαρτούντες παράγοντες (π.χ. ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, κ.λ.π.), καθορίζουν τη πιθανότητα ρήξης. Σε περίπτωση ρήξης ενός ανευρύσματος, τίθεται σε κίνδυνο η ζωή του ασθενούς. Η θέση του ραγέντος ανευρύσματος, καθορίζει πρωτίστως, το βαθμό του κινδύνου.
Η αποκάλυψη της παρουσίας ενός ανευρύσματος, γίνεται με ειδικές εξετάσεις όπως η αξονική τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία, το υπερηχογράφημα, η αγγειογραφία.
Με εξετάσεις αυτού του τύπου, παρακολουθείται και η εξέλιξη ενός ανευρύσματος. Έτσι, εάν δεν τεθεί εξ αρχής η ένδειξη για χειρουργική αντιμετώπιση, αυτή μπορεί να προκύψει από τα αποτελέσματα των εξετάσεων παρακολούθησης.
Tαξινόμηση ανευρυσμάτων:
Ανάλογα με την προέλευση τους τα ανευρύσματα διακρίνονται σε:
Συγγενή: Οφείλονται είτε σε συγγενή ανωμαλία του μέσου χιτώνα είτε σε δυστροφία του μέσου χιτώνα.
Επίκτητα: Τα επίκτητα ανάλογα με την αιτιολογία τους διακρίνονται σε:
Aρτηριοσκληρυντικά
Εκφυλιστικά
Συφιλιδικά
Μυκωτικά
Τραυματικά
Μεταστενωτικά
Ανάλογα με τη μορφολογική τους κατάσταση σε:
Γνήσια: Ονομάζονται εκείνα τα ανευρύσματα στο σχηματισμό των οποίων συμμετέχουν και οι τρεις χιτώνες του αρτηριακού τοιχώματος.
Ψευδή: Ονομάζονται όσα προέρχονται από πλήρη τραυματική ρήξη του αρτηριακού τοιχώματος που οδηγεί σε δημιουργία εξωαυλικού αιματώματος. Το τοίχωμα τους αποτελείται από περιβάλλοντες ιστούς και όχι από τις στιβάδες του αρτηριακού τοιχώματος.
Διαχωριστικά: Δημιουργούνται από τη διάσπαση του αρτηριακού τοιχώματος εξαιτίας της αδυναμίας του έσω χιτώνα με αποτέλεσμα το σχηματισμό ενδοτοιχωματικού αιματώματος.
Ανάλογα με την εξωτερική τους μορφολογία διακρίνονται σε:
Aτρακτοειδή
Σακοειδή
Κυλινδρικά
Μικτά
Κλινικώς διακρίνονται σε ραγέντα και μη ραγέντα.