Συγγραφέας Μηνάς Ν. Αρτόπουλος Γράφτηκε στις ,
Με απόλυτη ασφάλεια και χωρίς τραυματισμούς των αδένων, χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας, γίνονται πλέον οι χειρουργικές επεμβάσεις για ολική θυρεοειδεκτομή, λοβεκτομή θυρεοειδούς και αφαίρεση αδενώματος παραθυρεοειδούς αδένα.
Συγγραφέας Κωνσταντίνος Τσαμπαζης Γράφτηκε στις ,
Τα καλά νέα είναι ότι μπορούμε να προλάβουμε ή να καθυστερήσουμε σημαντικά την εμφάνιση της οστεοπόρωσης, τη συχνότερη ασθένεια των οστών, που αν ξεκινήσει και κυρίως αν αφεθεί χωρίς θεραπεία θα οδηγήσει σε απρόβλεπτες και δύσκολες για τη ζωή μας παθολογικές καταστάσεις. Πως; Αρχίζουμε να “χτίζουμε” από νεαρή ηλικία και έτσι υποστηρίζουμε και διασφαλίζουμε την υγεία των οστών μας στο μέλλον.
Δερματικό Λέμφωμα (Cutaneous lymphoma NHL )
Τι είναι το λέμφωμα; Το λέμφωμα είναι καρκίνος του λεμφικού συστήματος. Το λεμφικό σύστημα είναι ένα δίκτυο λεπτών σωλήνων και λεμφαδένων που τρέχουν σε [...]
Χειρουργική της αορτής και αορτικού τόξου
Ανεύρυσμα ανιούσης αορτής, τόξου και κατιούσης αορτή Το αορτικό ανεύρυσμα είναι μία παθολογική διάταση των τοιχωμάτων της αορτής (η μεγαλύτερη αρτηρία [...]
Κινδυνεύουν τα μάτια μας από τις βαφές μαλλιών;
Οι βαφές μαλλιών είναι ένα από τα ευρύτερα χρησιμοποιούμενα καλλυντικά προϊόντα, αλλά δεκάδες χημικές ουσίες που περιέχονται σε αυτές μπορεί να [...]
Συγγραφέας Ελένη Βαϊκούση Γράφτηκε στις ,
Η οστεοπόρωση είναι η συχνότερη πάθηση των οστών και χαρακτηρίζεται, πρώτον, από χαμηλή οστική μάζα και δεύτερον, από διαταραχή της μικροαρχιτεκτονικής δομής των οστών με αποτέλεσμα τη μείωση της αντοχής τους και τον αυξημένο κίνδυνο κατάγματος.
Η οστεοπόρωση διακρίνεται σε:
Συγγραφέας Παυλίνα Στόγιου Γράφτηκε στις ,
Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη από ετών, οφείλουν να προσέχουν ιδιαίτερα τα πόδια τους και να τα προφυλάσσουν από τραύματα που δύσκολα επουλώνονται λόγω της χρόνιας αγγειοπάθειας που συνεπάγεται η νόσος. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι λόγω της διαβητικής νευροπάθειας που προσβάλει τα άκρα τους, δεν αντιλαμβάνονται εύκολα το τραύμα την ώρα που συμβαίνει.
Μερικές απλές οδηγίες μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες τραυματισμού των ποδιών. Αν πάσχετε από σακχαρώδη διαβήτη προσπαθήστε να θυμάστε τα παρακάτω:
• Μην περπατάτε ποτέ ξυπόλυτοι ή μόνο με τις κάλτσες, ακόμα και μέσα στο σπίτι. Στην παραλία ή στη θάλασσα φοράτε παπούτσια θαλάσσης.
Συγγραφέας Λίνα Ψούνη Γράφτηκε στις ,
Ρύθμιση ψυχολογίας
Συγγραφέας Φιλία Δημητριάδη Γράφτηκε στις ,
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 είναι μία χρόνια, αυτοάνοση ασθένεια που έχει ως αποτέλεσμα το πάγκρεας να παράγει λίγη ή καθόλου ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που μετατρέπει τα σάκχαρα σε θρεπτικά συστατικά και βοηθά τη μετακίνηση αυτών των θρεπτικών συστατικών στα κύτταρα μας για την παραγωγή ενέργειας. Χωρίς ινσουλίνη, η γλυκόζη συσσωρεύεται στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας υπεργλυκαιμία (υψηλά επίπεδα γλυκόζης) στο αίμα.
Συγγραφέας Φιλία Δημητριάδη Γράφτηκε στις ,
Οι διαταραχές της αύξησης είτε αυτές αφορούν μειωμένο ρυθμό αύξησης είτε αφορούν υπερβολική αύξηση τόσο του ύψους όσο και του βάρους πρέπει να διερευνώνται συστηματικά και μεθοδικά για την ανίχνευση πιθανών παθολογικών αιτίων.
Πώς παρουσιάζεται η καθυστέρηση αύξησης
Συγγραφέας Φιλία Δημητριάδη Γράφτηκε στις ,
Η μέση ηλικία που ξεκινά η εφηβεία (επιστημονικά την ονομάζουμε ήβη) είναι τα 10 (8-13) χρόνια για τα κορίτσια και τα 11 (9-14) χρόνια για τα αγόρια.
Η πρόωρη έλευση της εφηβείας σε κορίτσια και αγόρια ονομάζεται πρώιμη ήβη και χαρακτηρίζεται από την πρόωρη ανάπτυξη των δευτερευόντων χαρακτηριστικών του φύλου στα κορίτσια πριν από τα 8 και στα αγόρια πριν από τα 9 τους χρόνια. Τα περισσότερα παιδιά που έχουν πρώιμη ήβη αναπτύσσονται αρχικά περισσότερο από τα άλλα παιδιά, αλλά η ανάπτυξή τους σταματά πριν φθάσουν στο ύψος που προβλέπεται με βάση τη γενετική τους προδιάθεση. Η πρώιμη ήβη είναι συχνότερη στα κορίτσια.
Συγγραφέας Ανδρέας Μελιδώνης Γράφτηκε στις ,
Γνωρίζουμε ότι το υπερβολικό βάρος αυξάνει τον κίνδυνο για πολλές ασθένειες. Αλλά ένα συγκεκριμένο είδος λίπους σας κάνει πιο ευαίσθητους στον διαβήτη.
Είναι γεγονός ότι το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο χρόνιων παθήσεων, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη τύπου 2 .
Συγγραφέας Γιώργος Λάντις Γράφτηκε στις ,
Μοσχάρι, χοιρινό, αρνί, κατσίκι όλα είναι νόστιμα και ανήκουν στην ομάδα του κόκκινου κρέατος!
Το κόκκινο κρέας γνωστό κυρίως για την πλούσια περιεκτικότητα του σε σίδηρο, ψευδάργυρο, βιταμίνη Β12 και πρωτεΐνες αποτελεί αδυναμία για τους περισσότερους από τους μικρούς μας φίλους οι οποίοι λατρεύουν τα ζυμαρικά με κιμά, τα μπιφτέκια, τα γιουβαρλάκια, το παστίτσιο, το γύρο και το κοκκινιστό!
Συγγραφέας Φιλία Δημητριάδη Γράφτηκε στις ,
Οι ενδοκρινικοί διαταράκτες (EDCs) είναι διάφορες χημικές ουσίες ή συνδυασμοί αυτών που μιμούνται ή μπλοκάρουν τη δράση των ορμονών του σώματος.
Συγγραφέας Δημήτριος Παπαδημητρίου Γράφτηκε στις ,
Η βελτίωση της διατροφής, αλλά και η αφθονία της τροφής – κυρίως όμως της «σκουπιδοτροφής» – μαζί με την βελτίωση της γενικής υγείας των παιδιών και την πιο γρήγορη ψυχοκοινωνική ωρίμανσή τους, πιθανόν και με την συνεισφορά άλλων παραγόντων (π.χ. φυτο-οιστρογόνα στις τροφές), έχουν οδηγήσει σε μία συνεχή τάση προχωρημένης ηλικιακά εμφάνισης των δευτερευόντων χαρακτηριστικών του φύλου.
Συγγραφέας Φιλία Δημητριάδη Γράφτηκε στις ,
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι εξαιρετικά σημαντική η σωστή παρακολούθηση και θεραπεία με λεβοθυροξίνη περιπτώσεων υποκλινικού υποθυρεοειδισμού.
Στη συγκεκριμένη ομάδα ασθενών η θεραπεία φαίνεται να συμβάλλει στη μείωση των γεννήσεων νεογνών χαμηλού βάρους καθώς και πρόωρων νεογνών.
Όπως είναι γνωστό, οι ορμόνες του θυρεοειδούς είναι απαραίτητες για την εγκεφαλική ανάπτυξη του εμβρύου. Συγκεκριμένα έως και το δεύτερο τρίμηνο κύησης (οπότε και ξεκινάει η αυτόνομη παραγωγή των ορμονών του θυρεοειδούς) το έμβρυο εξαρτάται πλήρως από τις θυρεοειδικές ορμόνες της μητέρας και φυσικά τη σωστή ρύθμιση τους.
Συγγραφέας Σπύρος Ν Νίκας Γράφτηκε στις ,
Η Οστεοπόρωση είναι ένα χρόνιο ασυμπτωματικό νόσημα, το οποίο σχετίζεται με μείωση της οστικής μάζας, διαταραχή της αρχιτεκτονικής του οστού και οστική ευθραυστότητα, αυξημένο δηλαδή κίνδυνο οστικού κατάγματος. Η πιο συχνή μορφή είναι η μετεμμηνοπαυσιακή (εμφάνιση μετά την εμμηνόπαυση), ενώ λιγότερο συχνά εμφανίζονται και περιστατικά γεροντικής (>75 έτη, και στους άνδρες) ή φαρμακευτικής (πχ κορτιζόνη) οστεοπόρωσης, όπως και άλλες μορφές (πχ ιδιοπαθής )
